ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังประหลาดใจ เย่เฉินมองไปที่วาตานาเบะ ชินอิจิด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยว่า: “มา คุณวาตานาเบะ ยื่นมือออกมา ผมจะช่วยคุณจับสัญญาณชีพจร”
วาตานาเบะ ชินอิจิกำลังได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยความอบอุ่นภายในร่างกาย คนทั้งคนก็จมอยู่ในนั้น เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน พยักหน้าอย่างเร่งรีบและพูดว่า: “ลำบากคุณเย่แล้ว!”
จากนั้น ก็ยื่นมือออกไปในทันที
เย่เฉินวางนิ้วบนเส้นลมปราณของวาตานาเบะ ชินอิจิ ปราณทิพย์จางๆเล็กน้อยก็แทรกซึมเข้าสู่เส้นลมปราณของเขา
ปราณทิพย์เล็กน้อยนี้ สามารถรับประกันได้ว่าเขาสามารถผลิตปราณแก่นแท้ได้อย่างไม่ขาดสายในอนาคต และทำให้เขาฟื้นคืนความกระปรี้กระเปร่าของความเป็นชาย
ในเวลานี้ในสมองของวาตานาเบะ ชินอิจิ อดไม่ได้ที่จะคิดถึงภรรยาที่รักของตัวเอง
เมื่อนึกถึงฉากที่อ่อนโยนทั้งสองคน ก็รู้สึกว่าร่างกายเปลี่ยนไปเล็กน้อย!
การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนี้ต่อมาก็พัฒนาเปลี่ยนกลายเป็นแรงกระตุ้นที่รุนแรงในทันที ทำให้เขาดีใจจนคาดไม่ถึง!
“นี่…นี่…นี่เห็นผลเร็วขนาดนี้เลยเหรอ ?!”
วาตานาเบะ ชินอิจิตื่นเต้นจนสั่นเทาไปทั้งตัว
เพื่อให้แน่ใจว่าแรงกระตุ้นนั้นจะไม่หายไปในชั่วพริบตา เขาลังเลอยู่ประมาณสองนาที ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อยและไม่พูดอะไรสักคำ ใช้ความสนใจทั้งหมด รู้สึกถึงแรงกระตุ้นนั้นของตัวเอง!
ในสองนาทีนี้ แรงกระตุ้นนั้นของเขาไม่เพียงแต่ไม่หายไป แต่กลับแข็งแกร่งขึ้น!
ในเวลานี้ วาตานาเบะ ชินอิจิตื่นเต้นจนน้ำตาไหล!
เขาตะโกนด้วยความปีติยินดีจากก้นบึ้งของหัวใจ: “รอคอยมานานเท่าไหร่ ในความฝันก็รอคอยวันนี้ ในที่สุดวันนี้ก็เป็นจริงแล้ว!”
ในขณะนั้น สิ่งที่เขาคิดถึง คือขาทั้งสองของตัวเอง
แม้ว่าตัวเองจะสูญเสียขาทั้งสองได้ไม่นานเท่าไหร่ แต่ความคาดหวังของตัวเองต่อการลุกขึ้นอีกครั้งและคาดหวังจะได้ขาทั้งสองกลับมาอีกครั้งนั้น อยู่เหนือทุกสิ่งแล้ว
หากมีวันหนึ่งตัวเอง สามารถพอมีขาทั้งสองงอกขึ้นมาใหม่และฟื้นสภาพของคนที่มีสุขภาพดีได้อีกครั้ง ถ้าอย่างนั้นตัวเองคงจะตื่นเต้นมากกว่าวาตานาเบะ ชินอิจิสิบเท่า ถึงขนาดหนึ่งร้อยเท่า!
เมื่อคิดถึงนี้ เขาก็ถอนหายใจในใจ: “โธ่ ตลอดชีวิตนี้ของฉัน เกรงว่าจะไม่มีทางมีขาทั้งสองอีกครั้งแล้ว ในอนาคต ยังไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญกับชีวิตที่ไม่สมบูรณ์หลายสิบปี…ในเวลานี้ อยู่ดีๆก็อิจฉาวาตานาเบะ! เขาก็ประสบกับชีวิตที่ไม่สมบูรณ์มาหลายปี แต่กลับถูกคุณเย่รักษาหายได้ ฉันล่ะ? ในโลกใบนี้ ยังไม่เคยได้ยินว่าแขนขาที่ขาดสามารถที่จะงอกขึ้นใหม่ได้…”
หลังจากถอนหายใจอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเขาก็รู้ว่า อันที่จริงเย่เฉินไม่ใช่คนโหด
เขาชดเชยชีวิตที่ไม่สมบูรณ์ของวาตานาเบะ ชินอิจิ แต่กลับได้ผลประโยชน์ของเขาเพียงสองสามพันล้านหยวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...