ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 204

บทที่ 204 มีฉันอยู่ก็เพียงพอแล้ว（2）

แต่ว่าเขาก็ไม่ได้ร้อนใจอะไร ในเมื่อได้ส่งการ์ดเชิญไปให้ตี้เหากรุ๊ปแล้ว เป็นไปไม่ได้ว่าหวังตงเสวี่ยน กล้าที่จะไม่มา

สาเหตุที่ยังมาไม่ถึง คาดว่ากำลังเตรียมของขวัญอยู่!

เซียวฉางเฉียนทำท่าทางอวดเก่ง พูดว่า: “เป็นยังไง ตอนนี้พวกแกยังคิดว่าตัวเองมีคอนเน็คชั่นอยู่อีกเหรอ?”

อีกเดียวก็จะ10โมงตรงแล้ว ถ้าหากว่าจะมีแขกมาแล้วละก็ คงมาตั้งนานแล้ว

และตอนนี้หน้าประตูว่างเปล่า เห็นได้ชัดว่าฝุ่นเกาะ ไม่มีใครโผล่มาอีกแล้ว

เซียวเวยเวยยังพูดด้วยความเหยียดหยามว่า: “พ่อ ไอ้สวะนี่ก็พูดแล้วว่า ไม่มีแขกแม้แต่คนเดียว ก็ไม่เป็นไร เขาคนเดียวก็พอแล้ว ไม่รู้จริงๆว่าฐานะของเขาจะสูงส่งถึงขั้นไหนกัน คงไม่ใช่คิดว่าตัวเองเป็นบุคคลที่มีอำนาจในจินหลิงมั้ง?”

และในเวลานี้เอง ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นจากเคาน์เตอร์ที่อยู่ไกลๆ

“เศรษฐีอันดับต้นๆเมืองไห่หลี่ไท่หลาย ประธานหลี่มาเยือน.....”

หลี่ไท่หลาย?

เย่เฉินรู้สึกงงงวยเล็กน้อย ตั้งแต่ครั้งที่แล้วตระกูลหวังพาวีจิ้งไห่เข้ามาในเกม หลังจากที่ตัวเองดึงสายฟ้าผ่าวีจิ้งไห่ตาย ก็ไม่ได้เจอกับหลี่ไท่หลายอีกเลย วันนี้เป็นวันที่ภรรยาเปิดกิจการ ตัวเองก็ไม่ได้เชิญเขามา เขามาได้ยังไง?

คนของตระกูลเซียวก็ตกตะลึงเช่นกัน!

หลี่ไท่หลายรีบกล่าวอย่างเคารพ: “คุณเย่ วันนี้ภรรยาของคุณเปิดกิจการ ผมจะไม่มางานได้ยังไง!”

เวลานี้ เซียวฉางเฉียนที่เดินไปถึงตรงหน้า สีหน้าตื่นเต้นพูดแทรกมาว่า: “ประธานหลี่คุณมาแล้วเหรอ พวกเราไปคุยกันด้านในเถอะ ด้วยฐานะของคุณแล้ว ยืนคุยอยู่ตรงนี้ ไม่เหมาะสม......”

หลี่ไท่หลายกำลังตีสนิทกับเย่เฉิน จู่ๆกลับถูกคนตัดบท ใบหน้าที่ยิ้มแย้มนั้น จู่ๆก็ขรึมขึ้นมา ท่าทางของผู้บริหารตำแหน่งสูงก็ได้เปล่งออกมา เหลือบมองไปที่เซียวฉางเฉียน พูดอย่างเย็นชาว่า: “นายมันตัวอะไรอ่ะ?ไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังคุยกับคุณเย่อยู่?”

เซียวฉางเฉียนเก่อเขินเป็นอย่างมาก ตาค้างปากค้าง ถามโดยไม่รู้ตัวว่า: “ฉันคือเซียวฉางเฉียนแห่งตระกูลเซียว.....ขอถามหน่อยว่าใช่ประธานหม่าในเมืองไห่เป็นคนแนะนำผมให้รู้จักหรือเปล่า?”

หลี่ไท่หลายขมวดคิ้วเล็กน้อย กล่าวอย่างเหยียดหยามว่า: “ฉันไม่รู้จักคุณ ยิ่งไม่รู้จักประธานหม่าอะไรนั้น วันนี้ที่ฉันมา เพื่อแสดงความยินดีกับการเปิดบริษัทของภรรยาคุณเย่โดยเฉพาะ!”

......