ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2043

เย่เฉินในตอนนี้ไม่มีแววความหวาดกลัวเลยสักนิด

ไม่ว่าจะเป็นตระกูลเย่ หรือตระกูลซู ก็ไม่สามารถทำให้เขาเกรงกลัวได้ทั้งนั้น

จากความเก่งกาจของเขา ต่อให้ท่ามกลางผู้คนนับหมื่นจะยังมีคนที่เหนือกว่าซูเฉิงเฟิงและซูโส่วเต้า ก็ไม่เกินความสามารถของเขาหรอก

เหตุผลที่ยังไม่รีบสำเร็จโทษตระกูลซู เพราะอยากรอจังหวะเวลา บดขยี้ศักดิ์ศรีของตระกูลซูให้แหลกละเอียด

ไม่ใช่แค่ต้องเก่งกาจกว่าตระกูลซู แต่ต้องมีอำนาจทางด้านอุตสาหกรรมเหนือกว่าตระกูลซูด้วย ถึงจะสามารถทำให้ตระกูลซูยอมคุกเข่าแทบเท้าได้อย่างแท้จริง

แต่ว่า ซูรั่วหลีกลับไม่รู้ถึงระดับความคิดที่ลุ่มลึกของเย่เฉินเลยสักนิด

เธอรู้สึกแค่ว่า ความเก่งกาจของผู้ชายคนนี้น่ากลัวจนผิดปกติ!

แต่ว่า ถึงจะเป็นอย่างนั้น เขาก็ไม่มีทางสู้ทั่วทั้งตระกูลซูได้หรอก!

แต่ในใจของซูรั่วหลีรู้ดี พูดอะไรไปตอนนี้ก็คงไม่มีความหมาย เวลานี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ตัวเธอจะสามารถหลุดพ้นเงื้อมมือผู้ชายน่ากลัวคนนี้ไปได้ยังไง!

ซูรั่วหลีไม่ได้กลัวตาย

แต่ว่า เมื่อเธอนึกถึงเรื่องที่ผู้เป็นพ่อทุ่มเททั้งแรงเงิน แรงกาย แรงคนเพื่อช่วยชีวิตตัวเอง ความอยากเอาตัวรอดภายในใจก็พลันพุ่งถึงขีดสุด

ดังนั้น เธอจึงมองมาที่เย่เฉิน แล้วเอ่ยพูดว่า “ถ้านายปล่อยฉันไป ความบาดหมางระหว่างเราก่อนหน้านี้จะถือว่าหายกันทั้งหมด！ไม่อย่างนั้น คนของตระกูลซูต้องไม่ปล่อยนายเอาไว้แน่！”

จากนั้น เธอก็มองมาที่เย่เฉิน เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “ในเมื่อฉันสู้ไม่ได้ อยากจะฆ่าจะแกงยังไงก็แล้วแต่นายแล้วกัน！”

เย่เฉินยิ้มออกมานิ่งๆ “เธอสบายใจได้ ฉันไม่ฆ่าเธอหรอก”

“อะไรนะ?！” ซูรั่วหลีอุทานอย่างประหลาดใจ “นายจะไม่ฆ่าฉัน?！”

เย่เฉินพยักหน้า “เธอมีโทษประหารชีวิตติดตัว แถมตอนนี้ยังหนีคดีอีก ฉันแค่ส่งเธอให้สำนักงานอัยการญี่ปุ่น พวกเขาก็จะตัดสินโทษประหารชีวิตเธอเอง”

พูดมาถึงตรงนี้ จู่ๆเย่เฉินก็ขมวดคิ้วขึ้นมา จากนั้นก็มองมาที่ซูรั่วหลีด้วยสายตาเยือกเย็น

เขามองประเมินซูรั่วหลีขึ้นๆลงๆ จากนั้นก็เอ่ยพูดว่า “สำนักงานอัยการญี่ปุ่นแค้นเธอฝังหุ่น ในสถานการณ์อย่างนี้ถ้าตระกูลซูอยากช่วยเธอก็คงต้องใช้เงินไม่ใช่น้อยๆเลยล่ะว่าไหม?”