ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2051

ในวินาทีนี้กัปตันเรือคิดแค่อยากมีชีวิตรอด ดังนั้นจึงเอ่ยถามเย่เฉินอย่างตะกุกตะกักว่า “คุณครับ ถ้าผมทำตามที่บอก คุณจะไว้ชีวิตผมไหมครับ?”

เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยรับปากว่า “ขอแค่นายให้ความร่วมมือแต่โดยดี ฉันก็จะไว้ชีวิตนาย พอถึงตอนนั้นอาจจะให้สถานะนาย เพื่อให้นายไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ก็ได้”

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินแบบนี้ ก็รีบเอ่ยพูดอย่างปลื้มปีติว่า “ถ้คุณพูดมาอย่างนี้ ผมจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง!”

เย่เฉินเอ่ยพูดอย่างพอใจว่า “ดี งั้นนายก็จัดการทุกอย่างตามที่ฉันสั่งซะ!”

ขณะที่พูด เย่เฉินก็หยุดคิดอยู่สักพัก จากนั้นก็พูดขึ้นมาอีกว่า “ในเมื่อไอ้หมาแก่ซูเฉิงเฟิงสร้างแผนฉุกเฉินอะไรนี่ขึ้นมา ก็บอกเขาไปซะ ว่าซูรั่วหลีถูกฆ่าตายเพราะแผนฉุกเฉินของเขา”

จากนั้น เขาก็กระซิบอะไรบางอย่างข้างหูของอีกฝ่าย

หลังจากที่ฟังจบ กัปตันเรือก็พยักหน้า พร้อมกับยกวิทยุดาวเทียมขึ้น ดึงสายอากาศยาวๆออกมาเพื่อกดโทรหาซูเฉิงเฟิง

ขณะเดียวกัน อีกด้านที่เย่นจิง ซูเฉิงเฟิงก็กำลังรอความคืบหน้าจากเขา

ทันทีที่รับสาย ซูเฉิงเฟิงก็รีบเอ่ยถามขึ้นมาทันทีว่า “สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”

เมื่อสักครู่ หลังจากที่ซูรั่วหลีถูกเย่เฉินคุมตัว กัปตันเรือก็ต่อสายมารายงานสถานการณ์แล้วครั้งหนึ่ง ดังนั้นคุณท่านใหญ่ซูในตอนนี้จึงกังวลเป็นอย่างมากว่าสถานการณ์มันจะพลิกเปลี่ยน

กัปตันเรือเอ่ยพูดตามที่เย่เฉินออกคำสั่งมา “คุณท่าน เมื่อครู่คุณหนูรั่วหลีถูกเหล่าสวียิงลูกดอกหน้าไม้ทะลุหัวใจ ตอนนี้ตายไปแล้วครับ.....”

ซูเฉิงเฟิงถามต่อ “แน่ใจนะว่าซูรั่วหลีตายแล้วจริงๆ?”

ซูเฉิงเฟิงตะคอกออกมาอย่างกรุ่นโกรธว่า “ฉันทำข้อตกลงกับทางญี่ปุ่นไว้ตั้งแต่แรก ทุกอย่างที่ทำลงไปในคืนนี้ไม่ใช่เพื่อช่วยให้ซูรั่วหลีหนีออกมาได้ แต่เป็นเพียงแค่การจัดฉากเท่านั้น! ไม่ว่าซูรั่วหลีจะยังมีชีวิตหรือตายไปแล้ว ก็ต้องจับตัวเธอกลับไปตามที่พวกเขามอบหมายเอาไว้!”

ซูเฉิงเฟิงพูดขึ้นมาอีกว่า “แกต้องหาศพของซูรั่วหลีให้เจอ แล้วนำไปมอบให้คนญี่ปุ่นตามสถานที่ที่ตกลงกันเอาไว้! ถ้าแกทำเสียเรื่อง ฉันเอาแกตายแน่!”

ในตอนที่ได้ยินคำพูดนี้ ซูรั่วหลีก็สะท้านราวถูกฟ้าผ่า！

ไม่เพียงแค่หน้าซีดขาว แต่น้ำตายังไหลออกมาเป็นเส้นตรงอีกด้วย

เธอไม่เคยคิดไม่เคยฝันเลยว่า ปู่แท้ๆของเธอ จะอยากได้ชีวิตของเธอขนาดนี้!

เมื่อกี้ถ้าไม่ได้ผู้ชายตรงหน้า ป่านนี้เธอคงดับสลายไปเพราะลูกดอกอาบยาพิษนั่นแล้ว!