ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2060

เมื่อเห็นเย่เฉินทำแผลให้ตัวเองด้วยความระมัดระวัง ในใจของซูรั่วหลีก็เริ่มรู้สึกดีกับผู้ชายแปลกหน้าที่เคยทำให้เธอโกรธขึ้นมาบ้าง

เธอมองมาที่เย่เฉิน แล้วเอ่ยถามอย่างสงสัยว่า “นี่...ฉันยังไม่รู้เลยว่านายชื่อว่าอะไร!”

เย่เฉินยิ้มออกมาเล็กน้อย “ฉันชื่ออะไรแล้วมันสำคัญกับเธอด้วยเหรอ?”

ซูรั่วหลีทำทีเป็นฮึดฮัดแล้วพูดขึ้นมาว่า “เรื่องครั้งก่อน ฉันยังไม่คิดบัญชีกับนายเลยนะ!เพราะฉะนั้นแน่นอนว่ามันสำคัญมาก!”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “อ่า....ที่ฉันทำอย่างนั้น ก็เพราะว่าที่พวกเธอฆ่ายกครัวตระกูลมัตสีโมโตะ มันมากเกินไป เธอเองก็เป็นคนจีน น่าจะรู้นะว่าบรรพบุรุษของประเทศเรากล่าวเอาไว้ว่ายังไง กรรมใดใครก่อผู้นั้นก็รับผิดชอบเองอย่าดึงคนอื่นเดือดร้อนไปด้วยไม่เคยได้ยินเหรอ?”

ซูรั่วหลีเอ่ยพูดด้วยท่าทางรู้สึกผิด “ถึงฉันจะเป็นคนทำ แต่นั่นก็เพราะว่าทำตามคำสั่ง ในตอนนั้นผู้นำตระกูลออกคำสั่งอย่างชัดเจนว่า ต้องทำให้ตระกูลมัตสีโมโตะชดใช้อย่างสาสม ดังนั้นฉันก็เลยยกพวกไปทำลายตระกูลมัตสีโมโตะตามความต้องการของเขา!”

เย่เฉินเอ่ยถามเธอว่า “ผู้นำตระกูลที่เธอพูดถึง คือซูโส่วเต้าหรือซูเฉิงเฟิง?”

ซูรั่วหลีตอบเสียงเบาว่า “ซูโส่วเต้า....”

เย่เฉินแสยะยิ้ม เอ่ยพูดอย่างดูแคลนว่า “ไอ้สารเลวซูโส่วเต้าโชคดีชะมัด ก่อนหน้านี้ฉันช่วยชีวิตลูกชายและลูกสาวของมันอย่างซูจือเฟยกับซูจือหยูเอาไว้ได้เพราะความบังเอิญ คิดไม่ถึงเลยว่า วันนี้จะได้มาช่วยลูกสาวนอกสมรสของมันอีก ฉันนี่ก็บ้าจี้ตามไปด้วย!”

ซูรั่วหลีเอ่ยพูดอย่างตกใจ “นายว่าไงนะ? นายเป็นคนช่วยซูจือเฟยกับซูจือหยูเหรอ?!”

เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยพูดอย่างไม่พอใจว่า “ใช่ ฉันเป็นคนช่วยสองพี่น้องนั้นเอาไว้ ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นลูกของซูโส่วเต้า ถ้าฉันรู้ ฉันคงไม่ช่วยพวกเขาสองคนหรอก!”

ซูรั่วหลีเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ว่า “นายแค้นอะไรเขาหรือเปล่า?”

เมื่อซูรั่วหลีได้ยินแบบนี้ ก็ช็อกเป็นอย่างมาก เลียบเคียงถามออกมาว่า “บอกได้ไหม ว่านายแค้นอะไรเขา?”

เย่เฉินเอ่ยพูดนิ่งๆ “เรื่องนี้เธอไม่ต้องถามละเอียดขนาดนี้ก็ได้มั้ง”

ซูรั่วหลีพยักหน้าอย่างผิดหวัง จากนั้นก็ถามขึ้นมาอีกว่า “งั้น...งั้นบอกได้ไหมว่านายชื่อว่าอะไร?”

เย่เฉินเอ่ยพูดนิ่งๆว่า “ฉันชื่อเย่เฉิน”

ซูรั่วหลีพึมพำออกมาคนเดียวว่า “เย่เฉิน? อย่าบอกนะว่า....ว่า....”

ซูรั่วหลีพูดถึงตรงนี้ สายตาก็หันมาจ้องที่เย่เฉิน แล้วพูดอย่างตกใจว่า “อย่าบอกนะว่านายคือคนตระกูลเย่?!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน