ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2089

ในเวลานี้ในใจของซ่งหวั่นถิงก็เต็มไปด้วยความสับสน

เธอก็ย่อมเกลียดซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงวี่สองคนพ่อลูกเข้ากระดูกดำ

แต่ทว่า จะให้ตัวเองมาตัดสินใจความเป็นความตายของพวกเขาจริงๆ ตัวเองไม่ต้องการทำให้พวกเขาตายจริงๆ

ประการหนึ่งเป็นเพราะว่าล้วนเป็นญาติกันทั้งนั้น มีสายสัมพันธ์ของสายเลือด;

อีกประการหนึ่ง ก็กังวลใจว่าจะทำเรื่องเกินเหตุจะทำให้คุณท่านซ่งเสียใจ

ซ่งหวั่นถิงเข้าใจคุณปู่ของตัวเองเป็นอย่างมาก เธอรู้ว่าคุณปู่เข้มงวดอย่างแน่นอน ในเวลานี้ก็เกลียดชังลุงใหญ่และลูกพี่ลูกน้องของตัวเองเป็นอย่างมาก

แต่ทว่า เธอก็รู้ว่า อยู่ในใจของคุณปู่ เลือดข้นกว่าน้ำอยู่เสมอ เธอไม่ได้หวังจะลงโทษลุงใหญ่กับลูกพี่ลูกน้องพวกเขาทั้งสองคนด้วยความตายจริงๆ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอมองไปทางเย่เฉิน และพูดด้วยความจริงใจว่า: “อาจารย์เย่ แม้ว่าพวกเขาจะทำผิดมามากมาย แต่เนื่องจากว่าเป็นคนของตระกูลซ่ง และก็เป็นญาติทางสายเลือดของฉัน ฉันยังหวังว่าคุณจะสามารถไว้ชีวิตพวกเขาด้วย…”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา คนทั้งสามในที่เกิดเหตุก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

นอกจากซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงวี่ ยังมีซ่งจี่โม่คุณท่านซ่ง

แม้ว่าซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงวี่จะไม่พูดอะไรมาก สำหรับพวกเขาแล้ว คำพูดของซ่งหวั่นถิง ก็เทียบเท่ากับว่าไว้ชีวิตสุนัขของพวกเขา

แต่สำหรับคุณท่านซ่ง เขายังกลัวว่าซ่งหวั่นถิงเพราะความแค้น และจะฆ่าพ่อลูกคู่

ซ่งหรงวี่ก็พยักหน้ารัวๆ: “ใช่ครับอาจารย์เย่ ผมกับพ่อของผมก็จะไปมอบตัวเดี๋ยวนี้! ไปเดี๋ยวนี้!”

เย่เฉินแสยะยิ้มพูดว่า: “พวกแกสองคนคิดได้สวยงามมากนะ ให้พวกแกสองไปมอบตัว ยังจะให้สิทธิ์พวกแกได้พยายามมอบตัว แบบนี้ตอนที่ตัดสินก็ย่อมจะกว้างขวางมากขึ้นเป็นธรรมดา”

ซ่งเทียนหมิงรีบพูดว่า: “อาจารย์เย่คุณเป็นคนใหญ่โตใจกว้าง ต่อให้พวกเรามีสิทธิ์ในการมอบตัว ก็ต้องถูกตัดสินจำคุกอย่างน้อยหลายสิบปี”

เย่เฉินโบกมือ: “ช่างเหอะ ไม่ต้องไปมอบตัวแล้ว และก็ไม่มีความจำเป็นจัดการผ่านช่องทางทางกฎหมายแล้ว”

เมื่อคุณท่านซ่งได้ยินคำพูดนี้ และเอ่ยปากถามว่า: “อาจารย์เย่ คุณหมายความว่ายังไง?”

เย่เฉินเอ่ยปากพูดว่า: “ผมไม่เชื่อพ่อลูกคู่นี้ ต่อให้ส่งตัวพวกเขาเข้าคุก ไม่แน่ในอนาคตพวกเขาอาจจะคุกคามชีวิตของหวั่นถิง ดังนั้นผมคิดวิธีอื่นที่จัดการไว้แล้ว ที่สามารถรักษาชีวิตพวกเขาไว้ได้ แล้วก็สามารถยุติการคุกคามของพวกเขาที่มีต่อหวั่นถิงได้”