ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2136

เย่นจิง ตระกูลตู้

ตู้ไห่ชิงยังไม่ถึงบ้าน พ่อแม่รวมทั้งพี่น้องของเธอ ก็รู้เรื่องอื้อฉาวของตระกูลซู และก็เรื่องที่ซูโสว่เต้ามีลูกนอกสมรสอยู่ข้างนอกมานานแล้ว

ดังนั้น ตอนที่เธอยังไม่กลับมา พี่น้องคนอื่นของตระกูลตู้ภายใต้คำเรียกร้องของคุณท่านตู้ ทยอยรีบกลับมา

คุณท่านตู้กับนายหญิงใหญ่ตู้รู้จักอุปนิสัยของตู้ไห่ชิงเป็นอย่างดี พวกเขารู้ว่า ตราบใดที่ตู้ไห่ชิงรู้เรื่องนี้ จะต้องกลับมาที่บ้านแม่ในทันที ดังนั้นพวกเขาไม่ได้โทรหาตู้ไห่ชิง และก็ไม่ให้คนอื่นโทรหาตู้ไห่ชิง ทั้งครอบครัวรวมตัวอยู่ตั้งนานแล้ว ก็รอตู้ไห่ชิงกลับมา

ตอนที่ตู้ไห่ชิงขับรถเข้ามาคฤหาสน์ตระกูลตู้ พ่อแม่ของเธอรวมทั้งพี่น้องหลายคน ก็ทยอยออกมาจากในคฤหาสน์

เมื่อตู้ไห่ชิงเห็นคนทั้งครอบครัวปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า ก็ซาบซึ้งใจมากจนไม่สามารถเพิ่มเติมได้อีกในทันที

สิ่งที่ไม่ค่อยเหมือนกับตระกูลธุรกิจอื่นก็คือ ตระกูลตู้มีตำแหน่งสูงมาหลายชั่วอายุคน ดังนั้นเงินสำหรับคนในตระกูลตู้ ไม่เคยเป็นสิ่งอะไรที่ควรค่าแก่การกล่าวถึง

เพราะว่าไม่สนใจเรื่องเงิน ดังนั้นระหว่างพี่น้องของตระกูลตู้ และไม่ได้มีพูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจ

ในทายาทของตระกูลตู้ มีคนในเครือสืบทอดความคิดความรู้ของคุณท่านตู้มีโอกาสก้าวหน้าในอาชีพการงานที่ดี; บางคนทุ่มเทให้กับมหาวิทยาลัยชั้นนำ หรือว่าอุทิศศึกษาค้นคว้าในสถาบันวิจัยอาชีพของตัวเอง; บางคนกลายเป็นนักปรัชญาที่ชาวโลกที่ไม่ค่อยได้ยินมา แม้ว่าจะมีมูลค่าทรัพย์สินหลายแสนล้าน แต่ไม่เคยเปิดเผยตัวตนโอ้อวด

สำหรับตู้ไห่ชิงและพี่สาวน้องสาวหลายคนของเธอ ก็ต่างคนต่างมีจุดหมายทางความรู้สึกของตัวเอง

ผู้หญิงของตระกูลตู้ภายใต้การอบรมสั่งสอนของนายหญิงใหญ่ตู้ตั้งแต่เด็ก ก็ไม่ค่อยมีความเป็นมืออาชีพในหน้าที่การงานอย่างแรงกล้า ในตรงกันข้าม แต่ละคนเป็นมือดีที่จัดการกับครอบครัว บนตัวของทุกคน มีคุณธรรมอันดีงามตามแบบฉบับสตรีดั้งเดิมของชนชาติจีน

ทันทีที่ตู้ไห่ชิงลงจากรถ นายหญิงใหญ่ตู้ก็ก้าวไปข้างหน้า จับมือของเธออย่างเป็นห่วงและพูดเบาๆว่า: “ไห่ชิง ทำให้เธอต้องลำบากใจแล้ว”

ตู้ไห่ชิงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “แม่ค่ะ แม่อย่าพูดแบบนี้ อันที่จริงหนูไม่ได้รู้สึกลำบากใจเลยสักนิด”

ตู้ไห่เหมยน้องหกอายุน้อยที่สุดเป็นน้องสาวของตู้ไห่ชิง เธอรีบก้าวไปข้างหน้าจับแขนของตู้ไห่ชิงด้วยความตื่นเต้นในทันที และยิ้มระรื่นพูดว่า: “พี่รอง หลายวันนี้ฉันว่างพอดี อยากมาพักอยู่กับพ่อแม่ไม่กี่วัน หลายวันนี้พวกเราสองพี่น้องนอนด้วยกันมั้ย?”

ตู้ไห่ชิงยิ้มอย่างสวยงาม และพูดว่า: “คืนนี้ได้นะ พรุ่งนี้ไม่ได้แล้ว พรุ่งนี้พี่อยากจะไปที่เมืองจินหลิง”

“อะไรนะ?!”ทุกคนมองไปทางตู้ไห่ชิงด้วยความประหลาดใจมาก

คุณท่านตู้เจิ้นหัวเอ่ยปากถามว่า: “ไห่ชิง ลูกไปที่เมืองจินหลิง เพื่อฉางอิงเหรอ?”

ตู้ไห่ชิงพยักหน้า และพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า: “ใช่ค่ะพ่อ เมื่อก่อนอยากจะไปตลอด แต่ไม่อาจทำตามใจตัวเองได้ ตอนนี้ไม่มีข้อห้ามมากขนาดนั้นแล้ว ดังนั้นก็อยากจะรีบไปสักหน่อย ก็ดีที่จะได้ทำตามใจปรารถนา”

สีหน้าท่าทางของตู้เจิ้นหัวเศร้าหงอยเล็กน้อย และพูดอย่างทอดถอนหายใจด้วยความจริงใจ: “ฉางอิง…ฉางอิง…ไม่ได้ฉางอิงเป็นลูกเขย เป็นสิ่งที่ฉันเสียใจมากที่สุดในชีวิตนี้จริงๆ…”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน