ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2342

หม่าฉงซิงเห็นแบบนี้ ก็โพล่งออกมาว่า:"เร็ว! รีบหาวิธีช่วยคุณหนูใหญ่ออกมา!"

ทันใดนั้น จู่ๆก็มีคนตกโกนออกมา

"หยุดกันให้หมด!"

หม่าฉงซิงตกใจเสียงเรียกนี้

อุโมงค์นี้เป็นเส้นทางเดียว และทางเข้าถูกรถที่เกิดอุบัติเหตุขวางหมดแล้ว ตามหลักแล้วมันไม่ควรมีใครเข้ามา ดังนั้น จู่ๆก็มีเสียงที่ไม่คุ้นเคยดังขึ้น ซึ่งทำให้เขาประหม่าทันที

เช่นเดียวกับอีกสามคนที่เหลือ

พวกเขาทั้งสี่เดินตามเสียงไปพร้อมๆ กัน และเห็นชายคนหนึ่งที่มีท่าทางเย็นชา กำลังเดินเข้ามาทางเข้าของอุโมงค์

ผู้ชายที่ออร่าไม่ธรรมดาคนนี้ ก็คือเย่เฉิน!

หม่าฉงซิงจ้องเย่เฉินและถามด้วยความกลัวว่า:"คุณคือใคร?!"

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:"ฉันเป็นใคร คุณยังไม่มีสิทธิ์ที่จะถาม! ตอนนี้ฉันให้โอกาสคุณสี่คนอยู่รอด วางปืนลง นั่งลง แล้วเอามือจับหัวไว้ และตอบฉันให้ชัดเจนทีละคน ว่าใครเป็นคนให้พวกคุณทำเช่นนี้!"

หม่าฉงซิงกัดฟัน เล็งปืนไปที่เย่เฉิน และพูดอย่างเข้มงวด:"ไอ้หนู มึงอยากตายเหรอ? ! "

พูดจบ เขาก็เหนี่ยวไกทันทีโดยไม่ลังเล!

แต่ว่า นาทีที่เสียงปืนดังขึ้น เย่เฉินหายตัวไปจากสายตาของเขาแล้ว

หม่าฉงซิงรีบโพล่งออกมา:"พวกแกสามคนยืนทำบ้าอะไรอีก! รีบจัดการเขาสิ!"

เดิมทีอีกสามคนตกใจในฝีมือของเย่เฉิน ไม่กล้าขยับตามอำเภอใจ ในเวลานี้ พอได้ยินคำรามของหม่าฉงซิง ก็รีบหยิบปืนออกจากเอวของเขา

แต่ว่า ก่อนที่พวกเขาจะเล็งปืนไปที่เย่เฉิน เย่เฉินก็ยกหม่าฉงซิงขึ้นมา และฟาดไปที่พวกเขาสามคน

ทั้งสามคนไม่มีเวลาตอบสนอง และหม่าฉงซินที่บินข้ามไปก็ล้มลงกับพื้น ราวกับลูกโบว์ลิ่ง

เนื่องจากแรงของเย่เฉินนั้นเยอะมาก จนร่างของคนทั้งสี่นี้ถูกโจมตีอย่างหนัก ในเวลานี้ พวกเขาไม่มีความสามารถในการต้าน พวกเขาทำได้เพียงนอนราบกับพื้นและคร่ำครวญ

เย่เฉินก้าวไปข้างหน้าหาพวกเขาทั้งสี่คน หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดการบันทึกวิดีโอ และถ่ายสถานการณ์โดยรอบก่อน จากนั้นเล็งกล้องไปที่พวกเขาทั้งสี่ แล้วถามด้วยเสียงเย็นชา:"พูดสิ สิ่งที่พวกคุณทำอยู่ ใครเป็นคนบงการอยู่ข้างหลัง!"