ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2452

ซูโสว่เต้ารีบพูดว่า “พ่อยอมให้จือเฟยจีบกู้ชิวอี๋ไม่ใช่เหรอ”

ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างจริงจังว่า “แต่มาว่ากันตอนนี้ กู้ชิวอี๋ไม่มีค่าเท่าอิโตะ นานาโกะ!”

ซูโสว่เต้าพูดอย่างกระอักกระอ่วน “พ่อ จือเฟยเพิ่งไปเมืองจินหลิง เรามาเปลี่ยนความคิดตอนนี้ ต้องกระทบกับความกระตือรือร้นของเขาแน่ อีกอย่างเขาชอบกู้ชิวอี๋มากนะครับ”

“อืม...” ซูเฉิงเฟิงจิ๊ปากแล้วพูดว่า “ให้จือเฟยลองจีบกู้ชิวอี๋ต่อไป ส่วนแกหาโอกาสนัดนางาฮิโกะ อิโตะ หรือไม่ก็นัดอิโตะ นานาโกะเลย ดูว่าจะนัดเจอกันได้ไหม อย่างมากก็แค่ให้อะไรเล็กๆ น้อยๆ ขอแค่พวกเขายอมตั้งบริษัทกับเรา ให้ธุรกิจของเราไปต่อได้ เราสามารถให้กำไร 20 เปอร์เซ็นต์กับเธอ”

ซูโสว่เต้าพยักหน้าตอบรับ “เดี๋ยวผมขอติดต่อตระกูลอิโตะก่อน ถ้าเป็นไปได้ ผมจะรีบนัดเวลากับพวกเขา”

“ได้!”

ตอนนี้ที่โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น

ภายในคฤหาสน์ตระกูลอิโตะ เต็มไปด้วยความตึงเครียดและวุ่นวาย

อิโตะ นานาโกะวิ่งไปวิ่งมาในห้องไม่หยุด เธอเอาเสื้อผ้าและของใช้ใส่กระเป๋าเดินทาง

คาวาน่า เรย์ผู้ช่วยของเธอ กำลังวุ่นอยู่กับการจับสุนัข อยู่ในบ้านสุนัขหลังคฤหาสน์

อิโตะ นานาโกะพูดอย่างเขินอาย “เย่เฉินซังมีบุญคุณกับตระกูลอิโตะของเรา เรื่องเล็กๆ ฉันก็ต้องใส่ใจอย่างเต็มที่”

คาวาน่า เรย์พูดโพล่งออกมาว่า “แต่เขาแต่งงานแล้ว...”

อิโตะ นานาโกะพูดด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน “เย่ เย่เฉินซังเป็นผู้มีพระคุณของฉัน...ฉันแค่อยากตอบแทนบุญคุณเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับแต่งหรือไม่แต่งงาน”

คาวาน่า เรย์วางสุนัขชิบะอินุที่ชื่อว่าโมโมตาโร ลงบนพื้น จากนั้นจึงจับมือขวาของอิโตะ นานาโกะ จากนั้นจึงชี้ไปตรงแหวนบนนิ้วกลางของเธอ “คุณหนูใหญ่ ถ้าคุณอยากตอบแทนบุญคุณจริงๆ ทำไมถึงสวมแหวนวงนี้ไว้ตลอดล่ะคะ”

อิโตะ นานาโกะรีบพูดปกปิด “แหวนวงนี้...แหวนวงนี้เป็นแหวนที่ฉันซื้อเป็นของขวัญให้ตัวเอง...ไม่เกี่ยวอะไรกับเย่เฉินซัง...”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน