ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 246

บทที่ 246 เจอกับผู้ชายจนๆคนนั้นหน่อย(2)

ที่แท้ ตระกูลเซียวก็เกาะคนมีเส้นสายคนใหม่ได้แล้ว เป็นประธานกรรมการของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ในเย่นจิง

และ อีกฝ่ายก็ยังแซ่เซียว หรือว่าจะเป็นญาติกัน?

เขาอดใจไม่ไหวถามเซียวชูหรัน: “ที่รัก คุณรู้ความสัมพันธ์ของตระกูลเซียวและเซียวอี้เชียนคนนี้ไหม? เป็นญาติห่าง ๆเหรอ?”

“ไม่รู้” เซียวชูหรันพูด: “เมื่อก่อนฉันไม่เคยได้ยินว่าที่บ้านมีความสัมพันธ์มาก่อนนะ......”

“น่าแปลก......” เย่เฉินพึมพำพูดว่า: “โดยปกติ ประธานกรรมการกลุ่มบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ที่มีมูลค่าตลาดหลักหมื่นล้าน เป็นไปไม่ได้ที่จะไปอยู่กับคนนิสัยต่ำรสนิยมต่ำอย่างคนตระกูลเซียวได้ ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะพาเซียวเวยเวยปรากฏตัวในวงสังคม หรือว่าจะแอบเป็นชู้รักกัน?”

เซียวชูหรันรีบร้อนพูดว่า: “คุณอย่าพูดไปเรื่อย ผู้ชายคนนั้นดูแล้วแก่กว่าลุงใหญ่ฉันเสียอีก จะเป็นชู้รักอะไรได้อย่างไร......”

เซียวเวยเวยในตอนนี้ ถูกฝูงชนรายล้อมอยู่ตรงกลาง ในที่สุดก็ได้รู้สึกถึงความรู้สึกที่ถูกทุกคนให้ความสนใจอย่างมากแล้ว!

เซียวอี้เชียนที่อยู่ข้างกาย ไม่เพียงเป็นแค่ประธานกรรมการบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ ยังเป็นประธานของสมาคมการค้าหนานกว่างอีก นักธุรกิจที่อยู่ที่นี่ เป็นธรรมดาที่แต่ละคนจะเยินยอสรรเสริญเขา ประจบสอพลอไม่ขาดสาย!

และตอนที่เซียวอี้เชียนแนะนำเซียวเวยเวยกับพวกเขา ใช้คำว่าหลานสาวของเขาเอง ผู้สืบทอดของตระกูลเซียวในอนาคต นอกจากนี้ยังพูดด้วยตัวเองว่าเขาลงทุนในบริษัทเซียวซื่อแล้ว ทำให้คนเหล่านี้ปฏิบัติต่อเธอด้วยความเคารพในทันที!

แม้กระทั่ง คนไม่น้อยที่ไม่อยากสนใจตระกูลเซียวก่อนหน้านั้น เพื่อที่ประจบสอพลอเซียวอี้เชียน กลับเสนอตัวว่าจะร่วมมือกับตระกูลเซียวด้วยตัวเอง แถมยังแลกเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ ยื่นนามบัตรให้กับเซียวเว่ยเว่ยด้วยใบหน้าอ่อนน้อมถ่อมตน

ครั้งนี้ทำให้เซียวเวยเวยได้สัมผัสและเข้าใจถึงการได้รับการปฏิบัติที่มีแต่ชนชั้นสูง ผู้มีอำนาจเท่านั้นถึงจะได้รับ เป็นธรรมดาที่ในใจจะรู้สึกตื่นเต้นไม่หยุดอยู่แล้ว

ก่อนหน้านี้ ในอุตสาหกรรมก่อสร้างและตกแต่ง ตระกูลเซียวไปถึงจุดที่คนเกลียดสุนัขก็รังเกียจแล้ว แต่หลังจากกอดขาของเซียวอี้เชียนแล้ว ก็กลายเป็นเป้าหมายที่อยากจะคบหาและร่วมมือกันในอุตสาหกรรมการก่อสร้างและตกแต่งทันที

สนามธุรกิจ เป็นสถานที่เสาะหาลาภยศจริงๆ เยินยอคนรวยมีอำนาจดูถูกคนจนขนาดนี้ เห็นแก่เงินขนาดนี้!

คิดถึงตรงนี้ เธอดึงเซียวอี้เชียนที่อยู่ข้างกายทันที เอ่ยปากพูดว่า: “พี่สาวลูกพี่ลูกน้องของฉันกับสามีไร้ประโยชน์ของเธอก็มาด้วยเหมือนกัน เราไปทักทายพวกเขากัน!”

เซียวอี้เชียนพยักหน้า พูดขึ้นมาอย่างพะเน้าพะนอเอาใจ: “เวยเวย ก่อนหน้านั้นพวกเขาสองคนหยามหยันคุณแบบนั้น วันนี้ผมจะให้พวกเขาชดใช้คืนเป็นสองเท่า!”

เซียวเวยเวยซาบซึ้งไม่หยุด พูดขึ้นมาโดยไม่ต้องคิดว่า: “อี้เชียน คุณดีกับฉันมากจริงๆ.......”

เซียวอี้เชียนยิ้มเล็กน้อย: “ผมดีต่อคุณ เป็นเรื่องของสัจธรรมอันเปลี่ยนแปลงมิได้ไม่ใช่เหรอ?”

พูดจบ เขาหัวเราะเยาะออกมา พูดว่า: “พี่สาวลูกพี่ลูกน้องของคุณ และผู้ชายจนๆคนนั้นอยู่ที่ไหน? พาผมไปพบพวกเขาหน่อย วันนี้ผมจะสอนพวกเขาให้รู้ว่าควรจะปฏิบัติตัวอย่างไร แล้วก็ให้ทั่วทั้งสมาคมการค้าหนานกว่างขึ้นบัญชีดำพวกเขาด้วย! รังแกผู้หญิงของผมเซียวอี้เชียน ผมว่าพวกเขาคงจะไม่อยากใช้มีชีวิตต่อไปแล้ว!”

......

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน