ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2546

ตอนนี้ข้างล่างบันได มีชายวัยกลางคนหน้าตาจีนๆ ยืนอยู่อย่างนอบน้อม รอเย่เฉินกับเฉินจื๋อข่ายลงมา เขารีบก้าวเข้ามา แล้วโค้งอย่างสุภาพ “สวัสดีครับคุณชาย ยินดีต้อนรับสู่เบรุตครับ”

เย่เฉินมองอีกฝ่ายอย่างประเมิน ชายวัยกลางอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเฉินจื๋อข่าย อายุประมาณ 30 กว่าปี ภาษาจีนของเขาเป็นมาตรฐานมาก ไม่เหมือนคนเชื้อสายจีน ที่อาศัยอยู่ต่างประเทศมานาน

ดังนั้น เขาจึงเอ่ยถามว่า “คุณคือคนของตระกูลเย่เหรอ”

อีกฝ่ายรีบพูดว่า “ใช่ครับคุณชาย ผมเป็นโฆษกตระกูลเย่ในตะวันออกกลางครับ ผมชื่อหานกวางเย่า คุณท่านให้ผมบินมาจากซาอุดิอาราเบีย เพื่อช่วยคุณติดต่อ และให้ความช่วยเหลือเท่าที่จะช่วยได้ครับ”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ จากนั้นจึงถามเขาว่า “สถานการณ์ที่ซีเรียเป็นยังไงบ้าง”

หานกวางเย่าอธิบายว่า “ตอนนี้ฝ่ายค้านซีเรียยังคงถกเถียงกับสถานทูตอเมริกา แต่ครั้งนี้ท่าทีของสถานทูตอเมริกาแน่วแน่มาก ไม่มีท่าทีประนีประนอมแม้แต่น้อย ดังนั้นผมเดาว่า อีกไม่นานพวกเขาคงหมดความอดทน”

เย่เฉินถามต่อว่า “สถานทูตอเมริกาไม่ต้องการแทรกแซงเรื่องนี้ หรือแอบวางแผนอะไรอย่างอื่นกันแน่”

“เบื้องหลังคนพวกนี้ยิ่งวุ่นวาย สหรัฐอเมริกา รัสเซีย อิหร่าน และตุรกี ใส่ไฟอยู่เบื้องหลัง จึงทำให้ในประเทศซีเรียมีเสียงอาวุธทั้งวันทั้งคืน อีกอย่างไม่ว่าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดสู้ขึ้นมา จะต้องสู้อย่างโกรธแค้น ไม่เหลือซากอย่างแน่นอน สถานทูตอเมริกาเตือนพลเมืองอเมริกันตั้งนานแล้ว ถ้าไม่มีอะไร ห้ามไปซีเรีย เยาวชนอเมริกันทั้ง 8 คน รู้แต่ก็ยังทำผิด ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริง อเมริกาไม่ช่วยพวกเขา ก็เป็นเรื่องที่พูดกันได้”

เย่เฉินพยักหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม และถามเขาว่า “ครูฝึกโดดร่มมาหรือยัง”

“มาแล้วครับ” หานกวางเย่าพูดว่า “ครูฝึกกำลังทดสอบกระเป๋าโดดร่มกับอุปกรณ์อยู่บนเครื่องบินครับ เดี๋ยวผมพาคุณไปเจอเขาครับ อ้อ คุณชายครับ อีก 10 นาที เครื่องจะขึ้นบินนะครับ!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน