ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2613

เย่เฉินเพิ่งกลับมาจากฮามิด ดังนั้นเขาจึงรู้สถานการณ์ปัจจุบันของฮามิดเป็นอย่างดี

ฮามิดคงขาดแคลนเงินมาก

กองทัพสองพันคน โดยไม่มีข้อยกเว้น ทุกคนล้วนเป็นคนที่ใช้เงินเก่ง แต่หาเงินไม่ได้

เฮลิคอปเตอร์เหล่านั้น และรถหุ้มเกราะเหล่านั้น เมื่อสตาร์ทแล้วจะเป็นเครื่องเผาผลาญเงินทันที

คนมากมาย อุปกรณ์มากมาย ค่าใช้จ่ายชีวิตประจำวันในกองทัพ ล้วนแล้วต้องใช้เงินทั้งนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น ขอบเขตอิทธิพลของพรรคฝ่ายค้านมักเป็นพื้นที่ชนบทที่ยากจน ในพื้นที่หุบเขาไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งเดิมทีก็หาช่องทางการทำเงินไม่ได้อยู่แล้ว ดังนั้นทำได้เพียงพึ่งการบุกยึดพื้นที่ หรือเงินทุนจากต่างประเทศ

อันที่จริง เย่เฉินก็มีเงินเหลือเฟืออยู่ในมือเช่นกัน ใช้เงินหลายสิบล้านดอลลาร์จนกระทั่งหลายร้อยล้านดอลลาร์เพื่อระดมทุนช่วยฮามิดสักหน่อย ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

เผื่อว่าพี่ใหญ่คนนี้จะชนะการปฏิวัติในอนาคต พวกขุนนางรัฐมนตรี บางทีอาจได้รับผลตอบแทนมหาศาลจากการลงทุนเพียงเล็กน้อย

แต่เย่เฉินมีความเฉลียวฉลาดและไหวพริบมาก

ธุรกิจที่ให้ฮามิดทำ เป็นส่วนหนึ่งของกิจการภายในของประเทศอื่น โดยทั่วไปประเทศปกติจะไม่แทรกแซง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตัวบุคคล

ถ้าตนให้ทุนแก่ฮามิดโดยตรง มีร่องรอยของการแลกเปลี่ยนกองทุน ในอนาคตถ้าหากมีใครแสดงความคิดเห็นวิพากษ์วิจารณ์เป็นการใหญ่ บอกว่าเข้าแทรกแซงกิจการภายในของประเทศอื่น ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ต่างก็เป็นปัญหาหมด

ได้มาพบกับซูโสว่เต้าพอดี ครั้นนั้นเย่เฉินก็วางแผน ใช้เขาให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ถือโอกาสแสดงน้ำใจแก่ฮามิด

ส่งซูโสว่เต้าไป ให้ฮามิดหางานให้ซูโสว่เต้าไปทำ จับตามองเขา 24 ชั่วโมง ให้เขาอยู่ในซีเรียโดยสุจริต ให้ซูโส่วเต้านำเงินทุนหลายสิบล้านดอลลาร์ให้ฮามิดด้วย ฮามิดต้องจดจำน้ำใจของตัวเองแน่นอน และก็ถือว่าเป็นการลงทุนในการปฏิวัติของเขา

ตอนที่รู้สึกหดหู่และสับสน เย่เฉินเอ่ยปากแนะนำ: “ก่อนอื่นค่าแพ็คเกจพื้นฐานของแพ็คเกจวันหยุดซีเรียนี้คือ 50 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เมื่อกี้ก็พูดไปแล้ว”

“แต่ 50 ล้านดอลลาร์สหรัฐนี้สามารถเพลิดเพลินกับอาหารและที่พักที่ธรรมดาที่สุดในพื้นที่เท่านั้น ฉันเดาว่าฉันกินพาสต้าเป็นส่วนใหญ่ ถ้าดี ก็กินเนื้อได้สักสองสามวัน ส่วนที่พัก มักจะเป็นบ้านดิน แต่แพ็คเกจขั้นต่ำของแกไม่รวมที่พักในร่ม ไปถึงที่นั่นก็พักได้แค่ในคอกวัว”

ซูโส่วเต้าเริ่มยอมแพ้แล้ว

“เย่เฉินใจดำ! 50ล้านดอลลาร์สหรัฐ แม้แต่เนื้อทุกวันก็ไม่มีให้กินงั้นเหรอ?”

“นี่ก็นับไปแล้ว! ที่สำคัญแม้แต่บ้านดินก็อยู่ไม่ได้? นอนได้แค่ในคอกวัว? แล้วยังจะให้คนมีชีวิตอยู่อีกเหรอ?”

ในตอนนี้เย่เฉินพูดต่อ: “หากแกเพิ่มเงินเพิ่มอีก 10 ล้านดอลลาร์ ถ้าเลือกแพ็คเกจ 60 ล้านดอลลาร์ จากนั้นแกสามารถอัพเกรดมื้ออาหารของแกได้ว่าทุกวันจะมีเนื้อหนึ่งมื้อ ส่วนที่พัก สามารถอัพเกรดเป็นห้องใต้ดินแบบไม่มีหน้าต่างได้”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน