……
ในเวลาเดียวกัน ที่คฤหาสน์ของตระกูลซูในซูหาง
ซูเฉิงเฟิงไม่ได้รับการติดต่อจากซูโสว่เต้า ทำให้เขารู้สึกกังวลเล็กน้อย
พูดตามตรง วันนี้ตอนเช้าซูโสว่เต้าได้ไปพบกับนางาฮิโกะอิโตะ และตอนนี้มันเลยเวลารับประทานอาหารเที่ยงแล้ว ไม่ว่าเขากับนางาฮิโกะอิโตะเจรจาได้ราบรื่นหรือไม่ แต่เขาควรรายงานความคืบหน้ากับตัวเอง
ดังนั้น เขาก็เลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และโทรไปหาซูโสว่เต้า
ปลายสายโทรศัพท์ได้มีเสียงเย็นชาดังขึ้น:"ขอโทษค่ะ เลขหมายที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้"
หัวใจของซูเฉิงเฟิงเต้นแรงทันที!
"แย่แล้ว!"เขาพูดออกมาทันที:"น่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับโสว่เต้าแล้ว!"
ซูอานสุ้นที่เป็นพ่อบ้านรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเอ่ยปากพูด:"ฉันจะโทรหาลูกน้องของคุณชายใหญ่"
เมื่อพูดจบ เขาก็โทรออกไปทันที และมีการแจ้งเตือนว่าเลขหมายนั้นติดต่อไม่ได้
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที และโทรไปหลายๆหมายเลข แต่ปรากฏว่าทุกคนติดต่อไม่ได้
ดังนั้นเขาก็พูดอย่างประหม่า:"คุณท่าน พวกเขาสี่คนติดต่อไม่ได้เลย……"
ร่างกายของซูเฉิงเฟิงสั่นทันทีและพูด:"แย่แล้ว! แย่แล้ว! พวกเขาคงเกิดเรื่องไม่ดีเหมือนกับโสว่เต๋อ พวกเขาน่าจะโดนลักพาตัวแล้ว……"
ซูอานสุ้นถามอย่างประหม่า:"ที่……ที่เมืองจินหลิงมีผู้มีอิทธิพลขนาดนี้ด้วยเหรอ?! เป็นไปได้ไหมที่จะเป็นฝีมือของตระกูลเย่?!"
ซูเฉิงเฟิงขมวดคิ้วและเอ่ยปากพูด:"รีบส่งคนลงไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้ ดูว่าก่อนที่โสว่เต้าหายตัวไป เขาได้ออกจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงไหม ถ้าเขาไม่ได้ออกจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ตระกูลเย่จะกลายเป็นผู้ต้องสงสัยมากที่สุด! ฉันจะดูสิว่าเย่โจงฉวนจะพูดยังไง!"
เย่โจงฉวนคิดไม่ถึงจริงๆว่าซูเฉิงเฟิงจะด่าออกมาแบบนี้ เขาก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา:"คุณพูดตลกใช่ไหม! ลูกชายของคุณอยู่ที่ไหน ฉันจะไปรู้เหรอ?"
ซูเฉิงเฟิงกัดฟันและพูด:"อย่ามาแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง! เมื่อคืนโสว่เต้าเข้าพักในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงของตระกูลเย่ในเมืองจินหลิง วันนี้ตอนเช้าคนก็หายตัวไปเลย ถ้าไม่ใช่ฝีมือของคุณแล้วจะเป็นฝีมือของใคร?!"
เย่โจงฉวนอึ้งไปเลย
เขาถามโดยไม่รู้ตัว:"ซูเฉิงเฟิง คุณพูดเรื่องจริงใช่ไหม?"
ซูเฉิงเฟิงด่าออกมาทันที:"พูดไร้สาระ! ฉันมีเวลาว่างมาพูดเรื่องไร้สาระกับคุณเหรอ? เรื่องนี้ถ้าคุณไม่ให้คำตอบที่ฉันพอใจ ถึงแม้ฉันต้องเสียชีวิตก็จะทำให้ตระกูลเย่ต้องชดใช้!"
เย่โจงฉวนสรุปได้ในทันที เรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับเย่เฉินแน่นอน
แต่เขาไม่พูดเรื่องนี้กับซูเฉิงเฟิงอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงพูดว่า:"ซูเฉิงเฟิง เรื่องที่คุณพูด ฉันสาบานได้เลย เรื่องนี้ฉันเย่โจงฉวนไม่รู้เรื่อง! และฉันก็ไม่ได้สั่งให้ใครไปจับตัวหรือทำร้ายลูกชายของคุณ! ในเมื่อคุณพูดแล้ว ลูกชายของคุณหายตัวไปจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงของตระกูลเย่ งั้นรอให้ฉันไปถามรายละเอียดต่างๆก่อน ถ้าฉันรู้เรื่องและรายละเอียดต่างๆ ค่อยมาอธิบายให้คุณทราบ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...