ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 275

บทที่ 275

เมื่อเย่เฉินเห็นซือเทียนฉีเดินเข้ามาพร้อมแสดงความเคารพกับตัวเอง ยิ้มเบาๆ โบกมือพร้อมกล่าวว่า : “ท่านซือ คุณไม่ต้องเกรงใจกับผมอย่างนี้ก็ได้ และก็ไม่ต้องเรียกอาจารย์เย่อะไร เรียกผมว่าเย่เฉินก็พอแล้ว”

“ทำแบบนั้นได้ยังไงกันละ!”ซือเทียนฉีรีบโค้งคำนับพร้อมกล่าวว่า : “อาจารย์เย่เป็นมังกรตัวจริงบนโลกมนุษย์ ผมจะเรียกชื่อโดยตรงของอาจารย์ได้อย่างไร”

เย่เฉินเห็นว่าเขาค่อนข้างหัวรั้นเรื่องมารยาท ก็ไม่ได้ยื้อเขาต่อ แถมยังเอ่ยพูดว่า : “เมื่อวานได้ยินมาว่าเกาจวิ้นเว่ยและเซียวอี้เชียนต่างก็มาหาคุณแล้ว?”

ซือเทียนฉีเอ่ยถามด้วยความตกใจ : “อาจารย์เย่ เรื่องนี้คุณรู้ได้อย่างไร?”

เฉินเสี่ยวจาวที่อยู่อีกฝั่งแลบลิ้นออกมา พูดว่า : “คุณตา ฉันเป็นคนบอกอาจารย์เย่เอง……”

ซือเทียนฉีรีบพูดตำหนิออกไปทันที : “ไอ้เด็กคนนี้!ปกติอาจารย์เย่ก็มีกิจธุระรัดตัวอยู่แล้ว เรื่องเล็กๆน้อยๆแค่นี้ ทำไมต้องไปรบกวนอาจารย์ด้วย?”

เฉินเสี่ยวจาวค่อนข้างรู้สึกผิด

ที่เธอโทรศัพท์หาอาจารย์เย่ ไม่ใช่ว่าอยากจะเรียกร้องรางวัลตอบแทนให้คุณตา แต่เป็นเพราะอยากหาโอกาสคุยกับเย่เฉินสักสามสี่ประโยค

ถึงอย่างไรในใจของเธอก็มีเย่เฉินเป็นไอดอลตั้งนานแล้ว ถึงขนาดที่ว่าเคารพบูชาเขามากกว่าตาอีก ดังนั้นจึงหาโอกาสที่เข้าไปใกล้ชิดสัมผัสกับเขาหน่อย แค่โทรศัพท์ก็ยังดี

แต่ว่า จะโทรศัพท์โดยที่ไม่มีหัวข้อที่จะคุยก็คงไม่ได้หรอกนะ?

ดังนั้น เธอจึงทําโดยพลการ เอาเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานไปรายงานให้เย่เฉินฟัง

กลับว่าคิดไม่ถึง ตาไม่พูดพร่ำทำเพลง ตำหนิมาที่ตัวเองทันที

ในใจของซือเทียนฉีหลักๆเลยก็คือกลัวเย่เฉินเข้าใจผิด ถึงอย่างไรเฉินเสี่ยวจาวก็เป็นคนโทรศัพท์ไปหาเย่เฉิน ตัวเองก็มีกลิ่นอายของการเรียกร้องรางวัลอยู่บ้าง เขาไม่อยากให้เย่เฉินเข้าใจตัวเองว่าเป็นคนที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็อยากจะได้ของรางวัลเป็นการตอบแทน

เฉินเสี่ยวจาวที่อยู่ข้างๆเมื่อเห็นตาคุกเข่าลงแล้ว ตัวเองก็คุกเข่าลงกับพื้นเหมือนกัน แต่ว่าเธอกลับว่าน่ารักและเฉลียวฉลาด สองมือที่เรียวยาวจับไว้ที่หัวเข่า ดวงตากลมโต เธอมองไปที่เย่เฉินอย่างเขินอายและกล้าหาญ

ยาที่เย่เฉินมอบให้ใครหลายคน แม้ว่าหลายคนต่างก็รู้ดีว่ายาวิเศษนี้มีล้ำค่าอย่างไม่อาจเทียบได้ แต่คนที่รู้คุณค่าดีที่สุด ก็คือซือเทียนฉี

ก่อนอื่น ทั้งชีวิตซือเทียนฉีอยู่ในวงการแพทย์มาโดยตลอด ยิ่งมีความเชี่ยวชาญในการแพทย์ ยิ่งรู้ว่ายาวิเศษนี้มีประสิทธิภาพมากเพียงใด มันหาได้ยากมากบนโลกมนุษย์ แม้แต่อันที่สองก็ไม่สามารถหาออกมาได้;

อีกอย่าง ซือเทียนฉีก็แก่แล้ว คนเรายิ่งแก่ก็ยิ่งรู้จักโชคชะตาดี แม้ว่าคุณจะเป็นหมอที่มีชื่อเสียงบนโลกมนุษย์แล้วยังไง?หลังจากอายุแปดสิบกว่าปีแล้ว เป็นไปได้ว่าสักวันหนึ่งเขาก็จะจากไปอย่างเงียบ ๆ ในห้วงแห่งความฝัน

และยาวิเศษนี้ สามารถทำให้คนแก่ที่ใกล้ตายมีอายุยืนยาว นี่ใช่ยาเม็ดที่ไหนกันละ นี่เป็นช่วงอายุขัยที่ยาวนานกว่าหลายปีนะ!

แน่นอนว่าซือเทียนฉีอยากได้ยาวิเศษเม็ดนี้ แต่ว่า เขากลับว่าไม่กล้ารับไว้

------------

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน