ดังนั้น เธอจึงเอ่ยปากพูดกับซูเฉิงเฟิงว่า“ที่พ่อของหนูต้องไปพบนางาฮิโกะ อิโตะ คงจะเป็นเพราะเรื่องธุรกิจเดินเรือในมหาสมุทรใช่ไหมคะ?”
“ใช่”ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างเปิดใจ“ธุรกิจขนส่งทางทะเลของเรา ตอนนี้ได้หยุดชะงักไปแล้ว เบื้องบนมีความไม่พอใจตระกูลซู ดังนั้นช่วงนี้จึงยังไม่ยอมปล่อย ครั้งนี้พ่อของแกอยากจะเอาเรือและทรัพยากรของเรา ย้ายไปที่ญี่ปุ่น เพื่อใช้ใบอนุญาตการขนส่งทางทะเลรวมถึงทรัพยากรเส้นทางเดินเรือ ท่าเทียบเรือ เพื่อดำเนินธุรกิจต่อไป แต่น่าเสียดาย……”
ซูจือหยูในเวลานี้จึงกล่าวขึ้นมาว่า“เอาแบบนี้ค่ะ หนูจะขอธุรกิจของตระกูลซูย้ายมาไว้ในมือของหนู ธุรกิจการขนส่งทางทะเลในอนาคตของตระกูลซูจะต้องเป็นของหนู ทรัพยากรทุกอย่างหนูจะเป็นคนจัดการควบคุมเอง”
“อีกทั้ง หนูจะขอรับผิดชอบการดำเนินกิจการ การเงิน ทั้งหมดคนเดียว หุ้นทั้งหมดก็ต้องเป็นของหนูคนเดียว และจะต้องไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลซู!”
ซูเฉิงเฟิงคิดไม่ถึงว่า ซูจือหยูจะมีความต้องการขนาดนี้
เขาแอบคิดในใจว่า
“จือหยูเด็กผู้หญิงคนนี้ อยากได้กิจการขนส่งทางทะเลทั้งหมดของตระกูลซู?”
“ลำพังทรัพย์สินกิจการในส่วนนี้ของตระกูลซู มีมูลค่าเกินกว่าสามแสนล้าน!ซึ่งคิดเป็นอัตรามากกว่า20%ขึ้นไปของทรัพย์สินตระกูลซู!”
“อยากฮุบเอาไปมากขนาดนี้ในพริบตาเดียว เด็กผู้หญิงคนนี้มีความต้องการมากจริงๆ!”
ซูเฉิงเฟิงหมกมุ่นอยู่กับอำนาจ สำหรับเขาแล้ว เขาไม่ยอมให้คนอื่นมาแบ่งอำนาจในมือของเขาไป
ดังนั้น คนที่อายุมากขนาดนี้อย่างเขา ยังคงต้องการควบคุมตำแหน่งผู้นำตระกูลซูไว้ อีกทั้งควบคุมทุกภาคส่วนในกิจการของตระกูลซู รวมถึงอำนาจทางการเงินทั้งหมด
ลูกของเขาทั้งเจ็ดคน เมื่อก่อนไม่ใช่ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องแบ่งมรดก เพียงแต่ในทุกครั้งที่พูดถูกเขาจะยืนกรานปฏิเสธ
จากนั้นมาลูกทั้งเจ็ดคนเปลี่ยนวิธีการแบบหนึ่ง ไม่แบ่งมรดกก็ได้ แต่อย่างน้อยธุรกิจจะต้องถูกแบ่งออกมา มอบหมายให้คนต่างๆผลัดกันรับผิดชอบ
“ก่อนที่ซวนเฟิงเหนียนจะกำจัดผู้มีพระคุณคนนั้นของเธอทิ้ง ฉันทำได้แค่ตอบตกลงเธอไปก่อน”
“ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้กิจการขนส่งทางทะเลของตระกูลซูได้หยุดชะงักไปแล้ว ถึงจะให้เธอไปชั่วคราว เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้ และเธอคงจะไม่ได้รับประโยชน์อะไร!”
“รอฉันจัดการภัยคุกคามที่อยู่เบื้องหลังแกได้ก่อนเถอะ ฉันก็จะสามารถเอากิจการพวกนี้กลับมาได้อย่างง่ายดาย”
เมื่อคิดได้ดังนี้ ซูเฉิงเฟิงของกัดฟัน กล่าวออกไปว่า“ได้!ปู่รับปากแก!กิจการขนส่งทางทะเล จากนี้เป็นของแก ถ้าสะดวกล่ะก็ มาหาปู่ที่ซูหางหน่อย ปู่จะเอาเอกสารที่เกี่ยวข้อง รวมถึงสัญญาทุกอ่าง ส่งมอบให้แกด้วยตัวเอง”
ซูจือหยูจึงกล่าวว่า“คุณปู่คะ หนูไม่ขอปิดบังแล้วกัน ตอนนี้หนูยังคงกล่าวโทษคุณปู่อยู่ ดังนั้นตอนนี้หนูไม่มีทางไปพบกับคุณปู่ได้ค่ะ สำหรับเรื่องเอกสารสัญญา หนูจะส่งทนายไปช่วยค่ะ”
ซูเฉิงลังเลไปสามวินาที แล้วตอบรับอย่างรวดเร็วว่า“ไม่มีปัญหา!ในเมื่อเป็นแบบนี้ ปู่จะให้ซูอานสุ้นไปซูหาง แกหาทนายไปรับช่วงจากเขาแล้วกัน หลังจากจัดการเสร็จ บริษัทขนส่งทางทะเลของตระกูลซูก็จะเป็นของแก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...