ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 302

บทที่ 302

ถึงแม้ว่าฮวงจุ้ยของคลับเฮาส์ฮุยหวงมีความพิถีพิถันในระดับหนึ่ง แต่ในความคิดของเย่เฉิน มันไม่มีอะไรที่ลึกซึ้งและไม่มีอะไรที่พิเศษเลย

คนธรรมดาอาจคิดว่าฮวงจุ้ยที่นี่ดีมาก แต่ในความคิดของเขาคือ ฮวงจุ้ยที่นี่เหมือนน้ำเปล่า ไม่มีจุดเด่น และไม่มีจุดด้อย จืดชืดไร้รสชาติ ไม่ลึกลับซับซ้อน

เมื่อสัญญากับซ่งหวั่นถิงแล้ว เย่เฉินจะทำการเสริมฮวงจุ้ยของคลับเฮาส์ฮุยหวงให้สูงขึ้นอีกระดับหนึ่ง

เขาคิดวิเคราะห์ บวกกับเคล็ดลับฮวงจุ้ยตาม《ตำราเก้าเสวียนเทียน》ในไม่ช้าเขาก็คิดวิธีได้ทั้งหมด

และในขณะนี้ ได้มีเสียงผู้หญิงดังมาจากด้านหลังของเขา

“เย่เฉิน คนไร้ประโยชน์อย่างแกมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ เย่เฉินขมวดคิ้วแล้วหันไปมอง เห็นเซียวเวยเวยและชายคนหนึ่งสวมชุดสูทสีขาวของแอร์เมเนจิลโด้ เซนย่าเดินเข้ามา

ชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นลูกชายคนโตของตระกูลเว่ย ชื่อเว่ยฉางหมิง

หลังจากที่เว่ยฉางหมิงได้แย่งเซียวเวยเวยจากเซียวอี้เชียน เขายิ่งรักเธอมากยิ่งขึ้น

เขายังสัญญากับเซียวเวยเวยว่า จะต้องทำให้เธออยู่เหนือคนอื่น

เดิมเซียวเวยเวยไม่อยากเป็นเหมือนของเล่น ที่แย่งกันไปแย่งกันมา แต่เมื่อเห็นว่าเว่ยฉางหมิงจริงใจกับตัวเอง ดังนั้นเธอจึงเต็มใจที่จะกลายเป็นคนรักของเขา

ตามความคิดของเซียวเวยเวย แม้ว่าความแข็งแกร่งของตระกูลเว่ย จะเทียบเชียนเฉิงกรุ๊ปของเซียวอี้เชียนไม่ได้ แต่ก็มีทรัพย์สินอย่างน้อยหนึ่งพันล้าน เมื่อเทียบกับตระกูลเซียวในอดีต มันก็เหนือกว่ามากมาย

ฉะนั้น หลังจากที่เธอเป็นคนรักขอว่าเว่ยฉางหมิง เธอก็หยิ่งผยองเหมือนในอดีตอีกครั้ง

วันนี้คลับเฮาส์ฮุยหวงเปิดกิจการเป็นวันแรก เว่ยฉางหมิงเสียเงิน5ล้าน สมัครบัตรสมาชิกระดับสูง เพื่อพาเซียวเวยเวยมาสัมผัส และเปิดหูเปิดตา

เมื่อเว่ยฉางหมิงเห็นเซียวเวยเวยเปิดฉากตั้งแง่กับผู้ชายที่สวมชุดธรรมดา เขากอดเอวเธอไว้แน่นและถามอย่างสงสัย “เวยเวยคนนี้คือเย่เฉินลูกเขยยาจกที่คุณเคยกล่าวถึงใช่ไหม?”

“ก็คือเขา” เซียวเวยเวยกัดฟันแล้วมองไปที่เย่เฉินแล้วกล่าวว่า “ไอ้หมอนี่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนไร้ประโยชน์ ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว ไม่คิดว่าวันนี้จะมาอยู่ที่คลับเฮาส์ฮุยหวงได้!”

ตอนที่เว่ยฉางหมิงจีบเซียวเวยเวย เคยได้ยินเซียวเวยเวยพูดถึงเรื่องราวของตระกูลเซียว ฉะนั้นเขาจึงจำเย่เฉินได้อย่างแม่นยำ

เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตนเองเพิ่งจะเอาชนะใจเซียวเวยเวย และเพื่อให้เซียวเวยเวยรู้สึกรักตัวเองอย่างหมดใจ แน่นอนว่าต้องช่วยเธอออกหน้า ฉะนั้นเว่ยฉางหมิงจึงหัวเราะเย้ยหยันแล้วกล่าวกับเย่เฉินว่า “ไอ้เด็กเมื่อวานซืน คลับเฮาส์ฮุยหวงเป็นสถานที่ที่แกสามารถมาได้ด้วยเหรอ? ”

เย่เฉินใบหน้าเย็นชา และถามกลับไปว่า “ทำไมผมถึงมาไม่ได้?”

“ทำไมแกถึงมาไม่ได้?” เว่ยฉางหมิงแสยะยิ้มและกล่าวว่า “เพราะแกมันไม่คู่ควร!”

------------

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน