ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 349

บทที่ 349

เย่เฉินนัดกับฉินเอ้าเสวี่ยนเรียบร้อย เจอกันตอนพลบค่ำตอนที่เธอกำลังเรียนหนังสือที่มหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง หลังจากนั้นก็เอาโสมม่วงชั้นเลิศสามร้อยปีนั้นกลับบ้าน

ระหว่างทาง เย่เฉินโทรหาหงห้า เฉินจื๋อข่ายตามลำดับ โดยบอกพวกเขาว่า มีคนยังไม่ลืมเกี่ยวกับเรื่องยาที่อยู่บนตัวของซือเทียนฉี ดังนั้นจึงให้พวกเขาส่งคนไปปกป้องซือเทียนฉีอย่างลับๆ ในขณะเดียวกันให้จับตามองโคบายา ชิอิจิโร่

เฉินจื๋อข่ายอยู่ในจินหลิงเป็นเวลาหลายปี และมีอิทธิพลอย่างมาก ดังนั้นเย่เฉินจึงจวางแผนให้เขาอยู่ที่สนามบินลับๆ เฝ้าจับตามองโคบายา ชิอิจิโร่ ไม่ให้เขาออกไปจากจินหลงตามอำเภอใจ

เขารู้ว่า ตอนนี้บริษัทผลิตยาโคบายาต้องวางแผน อยากแย่งยาวิเศษจากซือเทียนฉี และกลับไปญี่ปุ่นเพื่อศึกษาวิจัยส่วนผสมของมัน

ดังนั้น เขาจึงวางแผนซ้อนแผน ขุดหลุมวางกับดักให้โคบายา ชิอิจิโร่มาตกหลุมพราง

ในตอนนี้โคบายา ชิอิจิโร่ยังไม่รู้ว่า เย่เฉินได้วางแผนทอตาข่ายขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็น คลุมเขาไว้ข้างในอย่างแน่นหนา

พลบค่ำ เย่เฉินมามหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงตามที่นัดไว้ ฉินเอ้าเสวี่ยนรอเขาอยู่ที่ประตูโรงเรียนแล้ว

พอเห็นเขามา ฉินเอ้าเสวี่ยนก็รีบก้าวไปข้างหน้า และพูดอย่างกระวนกระวายใจ "อาจารย์เย่! เพื่อนสนิทของฉันคนนั้นดูเหมือนจะกระโดดตึก ท่านรีบตามฉันไปดูเขาเถอะ!"

เย่เฉินรีบถาม “ สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?”

ฉินเอ้าเสวี่ยนพูด "หลังจากทานอาหารเย็นที่โรงอาหาร ฉันก็แอบจับตามองเธออย่างลับๆ ผู้ชายเลวนั่นก็ด่าเธออีกชุด ยังตบเธอไปทีหนึ่งจากนั้นก็เดินจากไป เพื่อนสนิทของฉันคนนั้นก็ร้องไห้ เดินวนไปวนมาที่สระน้ำตั้งนาน ฉันกลัวว่าเธอจะคิดสั้น จึงให้เพื่อนร่วมชั้นสองสามคนแอบเฝ้ามองเธออย่างลับๆ! "

หญิงสาวชี้ไปที่เงามืดๆที่อยู่ใกล้สระน้ำแล้วพูดว่า "อยู่ที่นั่น!"

เมื่อเย่เฉินมองไป เขาก็เห็นว่าเงานั้นกำลังกระโดด พร้อมกับเสียงดังกระโดดตู้มลงไปในสระน้ำ

เด็กผู้หญิงทุกคนกรีดร้องด้วยความตกใจ เย่เฉินไม่พูดอะไรสักคำ วิ่งพุ่งตรงไป กระโดดลงไปในสระน้ำและอุ้มเด็กผู้หญิงที่กำลังจะจมน้ำขึ้นมา

เด็กหญิงภาวนาที่จะตาย ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าตัวเองถูกคนอุ้มขึ้นมา ยังถูกคนผลักขึ้นสู่ผิวน้ำ เธอร้องไห้ตะโกนเสียงดังว่า "อย่าช่วยฉัน ให้ฉันตายเถอะ ฉันไม่บริสุทธิ์ ฉันไม่สะอาด ฉันผิดต่ออู๋ฉี ฉันผิดต่อความรักที่เขามีให้ฉัน... "

------------