ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3854

เมื่อได้ยินข่าวดี ทุกคนก็มองไปยังซ่งหวั่นถิงอย่างตั้งหน้าตั้งตารอเธอเอ่ยต่อ

ซ่งหวั่นถิงเอ่ยขึ้น "ข่าวดีก็คือ การประมูลยาอายุวัฒนะ ไม่ใช่วิธีเดียวที่จะได้รับยาอายุวัฒนะ! พวกเราวางแผนที่จะลงทุนและพัฒนาซีรี่ย์โครงการดูแลสุขภาพระดับไฮเอนด์ในจินหลิง ถึงเวลานั้นเราขอต้อนรับมิตรสหายทุกท่านที่สนใจในยาอายุวัฒนะมาเข้าร่วม และถึงเวลานั้นนักลงทุนทุกท่านที่เข้าร่วมในโครงการดูแลสุขภาพระดับไฮเอนด์จะมีสิทธิ์ได้ครอบครองยาอายุวัฒนะ"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทั้งงานก็เดือดพล่านขึ้นมาทันที

มีคนอดไม่ได้และถามเสียงดังว่า “คุณหนูซ่ง พวกเราจะต้องทำยังไงถึงเข้าร่วมโครงการนี้ได้?”

ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ตอนนี้โครงการยังไม่ได้เปิดขายอย่างเป็นทางการ ดังนั้นคำถามนี้ยังคงต้องขอให้ทุกท่านรออีกสักพักหนึ่งก่อน หลังจากที่รายละเอียดที่เกี่ยวข้องได้รับการสรุปอย่างครบถ้วนแล้ว เราจะแจ้งให้กับมิตรสหายที่มาร่วมงานในคืนนี้ก่อนเป็นอันดับแรก ถึงเวลานั้นทุกท่านก็จะมีสิทธิ์ได้ลงทะเบียนและสมัครก่อน "

เมื่อได้ยินข่าว ในใจที่ผิดหวังของทุกคนก็ค่อยคลายลงไปทันที

สิ่งที่พวกเขากลัวที่สุดก็คือมียาอายุวัฒนะน้อยเกินไป ถ้าต้องประมูลทุกปีราคาก็จะมีแต่สูงขึ้นไปเรื่อยๆเท่านั้น วันนี้พวกเขาจ่ายไม่ไหว ปีหน้าก็ยังคงจ่ายไม่ไหวอีกอยู่ดี

อย่างไรก็ตาม ในเมื่อผู้จัดงานยังจัดให้มีช่องทางการเข้าถึงอื่นๆอยู่อีกด้วย นี่จึงเป็นโอกาสสำหรับทุกคน

ซ่งหวั่นถิงเอ่ย “ตอนนี้ ขอให้ทุกท่านออกจากงานและกลับไปยังโรงแรมอย่างมีระเบียบ สำหรับผู้ที่ประมูลสินค้าอื่น ๆ สำเร็จเมื่อครู่นี้ โปรดกลับไปที่ห้องของคุณและรอสักครู่ พนักงานของเราจะส่งสินค้าที่ประมูลสำเร็จไปยังที่ห้องของท่าน และผู้เข้าร่วมการประมูลที่ไม่ได้ประมูลสินค้าสำเร็จ ท่านสามารถตัดสินใจว่าจะไปหรืออยู่ต่อหลังจากกลับถึงห้องของท่านแล้ว อย่างไรก็ตาม ขอแจ้งเตือนทุกท่านว่าห้องของท่านจะถูกสำรองไว้จนถึงเวลา 12.00 น. ของวันพรุ่งนี้เท่านั้น หากต้องการอยู่ต่อ ท่านจะต้องยืนยันกับแผนกต้อนรับก่อน 10.00 น. วันพรุ่งนี้ "

หลังจากนั้นซ่งหวั่นถิงยิ้มและพูดต่อ "ขอบคุณอีกครั้งสำหรับการสนับสนุนของทุกท่านในคืนนี้ หวังว่าเราจะได้พบกันอีกในปีหน้า! ขอบคุณค่ะ”

ทั้งสี่คนขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นบนสุดของคฤหาสน์จินเม่าฝู่ และมาถึงอพาร์ตเมนต์หมายเลข 2501 ตามที่ศูนย์ฉุกเฉินแจ้ง

อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ไม่ได้มีผู้ป่วยหัวใจวายอยู่ในอพาร์ตเมนต์แต่อย่างใด ในเวลานี้คนที่รออยู่ในห้องรับแขกเป็นเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์สี่คนซึ่งสวมเสื้อคลุมสีขาว หน้ากาก และหมวกเหมือนกัน

สี่คนนี้ไม่เพียงแค่เหมือนกับคนทั้งสี่คนจากรถพยาบาล แม้แต่ขนาดร่างกายก็แทบจะเท่ากันด้วย

นอกจากนี้พวกเขาแล้ว ในห้องยังมีคนอีกสามคนยืนอยู่ ซึ่งได้แก่ หงห้าและหม่าจงเหลียงคนสนิทของเขา รวมถึงจางเอ้อเหมาที่เพิ่งเข้าร่วมทำงานทางทหารร่วมกับหงห้าเมื่อไม่นานมานี้

ทันทีที่คนทั้งสองกลุ่มพบกัน หงห้าก็พูดกับทั้งสี่คนที่ปลอมตัวเป็นเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทั้งสี่ในทันที “พวกนายทั้งสี่ รีบพาจงเหลียงขึ้นเปลแล้วพาเขาไปที่รถพยาบาล!”