ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 395

บทที่395

ซือเทียนฉีวางสายโทรศัพท์ และพูดกับเว่ยเลี่ยงว่า:"อาจารย์เย่ตกลงจะพบคุณแล้ว คุณสามารถไปกับผมได้"

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าเว่ยเลี่ยงซาบซึ้งทันที โค้งคำนับซือเทียนฉีแล้วพูดว่า:"ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่เอื้อเฟื้อ!

ซือเทียนฉีโบกมือและพูดว่า:"ผมแค่ช่วยคุณเชื่อมโยงกับอาจารย์เย่ คุณไม่ต้องขอบคุณผม ถ้าอาจารย์เย่เต็มใจที่จะช่วยคุณ คุณสามารถขอบคุณอาจารย์ได้"

เว่ยเลี่ยงพยักหน้าอย่างรีบร้อน และพูดว่า:"หมอเทพซือ งั้นพวกเราไปกันตอนนี้?"

ซือเทียนฉีตอบ และเรียกเฉินเสี่ยวจาวหลานสาวของเขาและพูดว่า:"เสี่ยวจาว เธอขับรถพาเราไปที่บ้านของอาจารย์เย่

เมื่อเฉินเสี่ยวจาวได้ยินว่าจะไปพบอาจารย์เย่ เธอก็ตื่นเต้นทันทีและพูดว่า:"ท่านปู่ไปกันเถอะอย่าให้อาจารย์เย่รอนาน!"

หลังจากนั้น เว่ยเลี่ยงก็เก็บโสมหิมะพันปี แล้วตามซือเทียนฉีและเฉินเสี่ยวจางออกจากจี้ซือถัง และเข้าไปในรถออดี้ที่เฉินเสี่ยวจาวซื้อมา

เนื่องจากซือเทียนฉีตัดสินใจที่จะอยู่ในเมืองเฉินหลิง เฉินเสี่ยวจาวจึงซื้อรถคันนี้เพื่อความสะดวกในการเดินทางกับปู่เฉินเสี่ยวจาวขับรถ และสิบนาทีต่อมา ทั้งสามก็มาถึงประตูบ้านของเย่เฉิน

ซือเทียนฉีมองไปที่เว่ยเลี่ยง และพูดว่า:"พี่ชายของคุณมีความขัดแย้งกับอาจารย์เย่ เดี๋ยวพอเจออาจารย์เย่ คุณห้ามเสียมารยาท"

ทันทีที่พวกเขาเข้ามาในบ้าน พวกเขาทั้งสามก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่การตกแต่งในห้องนั่งเล่น นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาทั้งสามคนมาที่บ้านของเย่เฉิน ดังนั้นทุกคนจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ เย่เฉินอยู่ในชนชั้นสูงของเมืองจินหลิน แล้วด้วยสถานะที่ห่างเหินมาก ทำไมถึงยังอาศัยอยู่ในอาคารพักอาศัยที่ธรรมดาแบบนี้ได้อีกล่ะ?

เว่ยเลี่ยงก็รู้สึกว่า อาจารย์เย่นั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ ซึ่งเป็นคนรวยระดับสูงที่สามารถประมูลได้ถึงร้อยล้านดอลลาร์กลับอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เรียบง่าย

เย่เฉินไม่รู้ความคิดของพวกเขาทั้งสาม เขาชี้ไปที่โซฟาและพูดกับพวกเขาทั้งสามคน:"นั่งลงสิ"

พวกเขาทั้งสามตอบ และนั่งตรงข้ามเย่เฉิน