ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 434

บทที่ 434

ท่านหงห้ารีบถาม : “งั้นให้ผมจัดการโคบายา ชิอิจิโร่เลยไหมครับ？แล้วค่อยถ่ายคลิปวิดีโอสั้นๆให้โคบายา ชิจิโร่ดู？”

เย่เฉินพูดตอบกลับไป : “นายพาโคบายา ชิอิจิโร่ไปเก็บซ่อนตัวไว้ให้ดี แล้วค่อยหาโอกาสทำเทคนิคพิเศษ ถ่ายวิดีโอปลอมยิงหัวโคบายา ชิอิจิโร่ส่งไปให้โคบายา ชิจิโร่ดู ต้องทำให้เขามั่นใจว่าพี่ชายของเขาได้ตายไปแล้ว”

ท่านหงห้าถามอย่างประหลาดใจ : “อาจารย์เย่ นี่คุณจะไว้ชีวิตโคบายา ชิอิจิโร่เหรอครับ？”

เย่เฉินพูด : “ถูกต้อง ไว้ชีวิตโคบายา ชิอิจิโร่ ในอนาคตยังมีประโยชน์ ไม่แน่อาจจะใช้ตัวเขาเอาบริษัทผลิตยาโคบายามาไว้ในกำมือได้ แค่เงินหนึ่งพันล้านก็ฆ่าเขาตายแล้ว ก็ชั่งดูถูกโคบายา ชิจิโร่เกินไปแล้ว”

หลังจากนั้น เย่เฉินก็พูดอีกว่า : “อีกอย่าง เรื่องนี้นาย ไม่ต้องคิดถึงเรื่องศีลธรรมในโลกมนุษย์อะไรทั้งนั้น ถึงอย่างไรเรากับคนญี่ปุ่น ไม่มีศีลธรรมอะไรต้องพูดกัน ในทางกลับกัน ยิ่งทำให้พวกเขาแย่ก็ยิ่งดีเลย！”

“ผมเข้าใจแล้ว！”ท่านหงห้ารีบพูด : “คุณวางใจ ผมจะจัดหาคนที่มีฝีมือ คุ้มกันโคบายา ชิอิจิโร่ไว้อย่างดีครับ”

……

ในเวลานี้ คฤหาสน์ตระกูลซ่ง

ครอบครัวใหญ่ตระกูลซ่ง กำลังทานอาหารที่ร้านอาหาร พร้อมทั้งพูดถกกันถึงเรื่องบริษัทผลิตยาโคบายา

พูดว่า คุณท่านซ่งก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ พูดว่า : “ยาที่อาจารย์มอบให้ครั้งก่อน มีประสิทธิภาพดีจริงๆ ก่อนหน้านี้ร่างกายของฉันเหมือนคนกำลังจะตาย หลังจากที่กินเข้าไปก็รู้สึกแข็งแรงขึ้นมาก แต่ว่า อาจเป็นเพราะว่าอาการป่วยก่อนหน้านี้ไม่ค่อยรุนแรง แม้ว่าตอนนี้จะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่ร่างกายยังอ่อนเพลียเล็กน้อย อายุมากแล้ว ……”

ซ่งหรงวี่ที่อยู่อีกฝั่งก็รีบเอ่ยพูดทันทีว่า : “คุณปู่ ไม่งั้นให้ผมไปหาอาจารย์เย่ไหม เพื่อขอยาจากเขาอีกหนึ่งเม็ด หรือไม่ก็ขอซื้อเพื่อเอามาให้คุณ！ถ้าหากคุณได้กินอีกหนึ่งเม็ด เชื่อว่าจะบรรเทาร่างกายได้มากแน่นอน！”

คุณท่านซ่งรีบโบกไม้โบกมือ พร้อมพูดว่า : “ไม่ได้ๆ อาจารย์เย่ให้เกียรติแก่ตระกูลซ่งมากแล้ว ถึงตอนนี้เราก็ยังไม่ได้ตอบแทนหนี้บุญคุณแก่เขาเลย หากไปขอยาอีกละก็ อาจจะแสดงให้เห็นว่าพวกเราไม่รู้จักพอ ไม่รู้จักประเมินตัวเอง！”

------------