ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 519

บทที่ 519

นายหญิงใหญ่เซียวไม่เคยคิดเลยว่า เซียวฉางควนที่ขี้ขลาดมาโดยตลอด จะกล้ามามีอารมณ์ต่อหน้าของตน！

เธออดไม่ได้ที่จะทั้งรู้สึกโกรธและเกลียด！

เป็นเวลาหลายสิบปีที่เธอใช้ความน่าเกรงขามของตนมาบดขยี้เซียวฉางควน เซียวฉางควนเองก็ไม่เคยที่จะมีความสามารถในการมาต่อต้านเธอเลยแม้สักครั้ง แม้แต่ความสามารถในการโต้แย้งก็ไม่มี

แม้ว่าตนจะขับไล่เขาออกจากตระกูลเซียว เขาก็ไม่กล้าทำอะไรสักอย่าง

ไม่คาดคิดว่าวันนี้เขาจะมาพูดจาแบบนี้กับตน！

ปีกกล้าขาแข็งแล้วงั้นเหรอ?!

แถมยังมากล้าพูดว่าแม่แบบนี้ได้ยังไง เขาไม่อยากใช้คำพูดไร้ศีลธรรมแบบนี้ออกมา！

เมื่อหล่อนกำลังโกรธ โมโหไปกันใหญ่ ถึงเวลาปกป้องศักดิ์ศรีและความสง่างามของตนซะแล้ว

เซียวฉางเฉียนที่อยู่ด้านข้างก็ไม่ยอมแพ้ เปิดปากพูดกับเย่เฉินว่า “เย่เฉิน ที่พวกเรามาในวันนี้ พวกเราไม่ได้จะมาสร้างความเดือดร้อน ฉันมีเรื่องต้องการพบแม่ยายหม่าหลันของนาย เพราะฉะนั้น นายรีบไปเรียกหล่อนลงมาเถอะ ฉันอยากรีบถามหล่อนจะแย่อยู่แล้ว！”

ในใจของเย่เฉินนั้นรูอย่างชัดเจนว่า เซียวฉางเฉียนจะต้องมาตามหาเฉียนหงเย่น

แต่น่าเสียดาย ที่เซียวฉางเฉียนก็คงไม่คิดไม่ฝันเลยว่า เฉียนหงเย่นและคนที่ร่วมมือกับเธอจะถูกส่งไปที่จิ้นซีอย่างลับๆเสียแล้ว ดังนั้นสำหรับเขาแล้ว เฉียนหงเย่นก็เสมือนกับระเหยหายไป

ดังนั้น เย่เฉินจึงพูดกับเซียวฉางเฉียนว่า “คุณมีอะไรบอกผมได้ เดี๋ยวผมจะไปบอกหล่อนให้”

เซียวฉางเฉียนรีบพูดว่า “ภรรยาของฉันหายไปแล้วน่ะสิ！”

“แก..” เซียวฉางเฉียนคิดไม่ถึงว่าเซียวฉางควนเองก็จะสะกิดความกลัวที่สุดในใจของตน ทันใดนั้นก็ด่าด้วยความโกรธว่า “เซียวฉางควน แกอย่ามาเดามั่วเรื่องภรรยาของฉัน！ถ้าไม่ได้เห็นว่าแกเป็นน้องชาย ฉันคงตีสั่งสอนแกแล้ว！”

ทันทีที่เสียงของเซียวฉงเฉียนนั้นลดลง เย่เฉินก็ตบไปที่หน้าของเขา ดวงตาของเขานั้นมึนไปหมด

สติของเขานั้นยังไม่ทันกลับมา เย่เฉินก็กล่าวอย่างเย็นชาว่า “เซียวฉางเฉียน อยู่หน้าบ้านของผมยังกล้าที่มาทำตัวทะนงตน ลืมชะตากรรมของลูกชายและตระกูลเซียวไปแล้วรึไง？”

หลังจากที่เซียวฉางเฉียนถูกตบหน้า เขาก็ว่านอนสอนง่ายในทันที

เขารู้ดีว่า อย่าพูดอะไรก็ตามถึงสิ่งที่เขาต้องการ

----------