ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 555

บทที่555

ใครก็ไม่นึกเลยว่า พอหลิวกว่างออกมา ก็พูดเยาะเย้ยกับทุกคนเลย

ประโยคนี้ ไม่ใช่แค่เยาะเย้ยเย่เฉิน และยังเยาะเย้ยคนที่เคารพนบน้อมอีกด้วย

ตอนนี้เองหงห้าโกรธจนแทบจะพ่นไฟออกมาจากตาแล้ว เขาจ้องมองหลิวกว่างอย่างโมโห และพูดอย่างเย็นชาว่า:"แซ่หลิว มึงแม่งหาเรื่องตายใช่ไหม?อยากเป็นเหมือนกับลูกมึงสินะ ให้กูสลักตัวหนังสือบนหน้าผากมึง?!"

เย่เฉินเห็นหลิวกว่างที่สีหน้าบึ้งตึง ก็เข้าใจทันที

ที่แท้หมอนี้ก็คือพ่อของหลิวหมิง

หลิวหมิง ไอ้ลูกคนรวยที่เอาแต่พูดว่ายาจกยาจก แล้วยังอวดดีกับเขาที่ช็องเซลิเซียนสปา จากนั้นตนก็ให้หงห้าสลักคำว่ายาจกสองคำที่หน้าผากเขา

ไม่นึกเลยว่า วันนี้พ่อเขากลับกล้ามาหาเรื่องตนที่งานเลี้ยงวันเกิดตระกูลซ่ง

ตอนนี้หลิวกว่างจ้องมองหงห้าอย่างดุร้าย พูดด้วยเสียงเย็นชาว่า:"หงห้า มึงแม่งอย่ามาอวดดีกับกู มึงคิดว่ากูกลัวมึงจริงๆเหรอ?"

พูดจบ เขาก็ชี้ไปที่เย่เฉิน พูดว่า:"กูไม่เข้าใจจริงๆ ไอ้ยาจกที่ไม่มีอะไรเลย เอาแต่พึ่งเกาะผู้หญิงกินมาใช้ชีวิต กลับยังสามารถปรากฏตัวที่นี่ได้ด้วย! แล้วยังมีคนเรียกมึงว่าอาจารย์เย่อย่างเคารพอีก ทำไม? ตาบอดกันรึไง? ดูธาตุแท้ของไอ้ยาจกอย่างมึงไม่อแกรึไง?"

ทุกคนไม่พอใจทันที และพวกเขาอยากจะลงมือกับหลิวกว่าง แต่เย่เฉินหยุดพวกเขาไว้ และพูดอย่างเฉยเมย:"ทุกคน วันนี้เป็นวันเกิดของคุณท่านซ่ง ไม่จำเป็นต้องต่อสู้ จะทำให้คนอื่นหัวเราะเยาะ"

หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็ยิ้มและพูดกับหลิวกว่างอีกครั้งว่า:"ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่า คนปัญญาอ่อนแบบไหนที่จะให้สอนลูกชายอย่างหลิวหมิงออกมาได้ วันนี้ได้เจอนาย ในที่สุดฉันก็เจอสาเหตุแล้ว"

ทันใดนั้น สีหน้าของซ่งหวั่นถิงก็ดูแย่มากทันที

เธอชอบเย่เฉินจริงๆ และเย่เฉินเป็นคนที่แต่งงานแล้วจริงๆ แต่แล้วยังไงล่ะ? เธอก็ยังชอบเขา หรือว่าแค่ชอบคนๆหนึ่งก็ผิดเหรอ?

อีกอย่าง แม้ว่าฉันจะผิด แล้วต้องให้คนอย่างแกหลิวกว่างมาพูดได้เหรอ? !

แต่ว่า ซ่งหวั่นถิงก็รู้ในใจ หลิวกว่างพูดแบบนี้ออกมา ตนเองห้ามโมโหออกมาง่ายๆเด็ดขาด

เพราะว่าถ้าหากตนเองโมโห ก็จะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดว่าโกรธเพราะอับอาย

จากนั้น ซ่งหวั่นถิงพูดด่าหน้าบึ้งว่า:"หลิวกว่างสินะ? ในรายชื่อแขกผู้มีเกียรติของเราไม่มีนาย ใครเป็นคนพานายเขามากันแน่?"