“นั่งเฮลิคอปเตอร์ของนายไป?”
เย่เฉินจ้องมองสตีฟด้วยความสงสัย ถามเขา: “เฮลิคอปเตอร์ของนายสามารถพาฉันไปที่ไหนได้?”
สตีฟรีบกล่าว: “ระยะทางการบินของมันได้ประมาณสามร้อยไมล์ ขอเพียงเป็นสถานที่ที่มันสามารถบินไปได้ถึง คุณสามารถไปได้ทุกที่!”
พูดจบ เขากล่าวเสริมขึ้นอีกประโยค: “เมื่อครู่นี้ผมให้คนแจ้งนักบินให้เตรียมเอาเครื่องขึ้น คุณสามารถออกเดินทางได้ทุกเมื่อ!”
เย่เฉินถามเขา: “นายให้นักบินเตรียมเอาเครื่องขึ้นตั้งใจจะไปที่ไหน?”
สตีฟรีบกล่าวตอบ: “ผมตั้งใจว่าจะให้รอยซ์ลูกชายของผมกลับไปดูสถานการณ์ในบ้านก่อน ดูความคืบหน้า สืบข่าวของคนอื่นๆ ตอนนี้เสียหน่อย......”
เย่เฉินกล่าวเรียบ ๆ : “นายให้ลูกชายของนายกลับไป ไม่ได้ให้เขาออกไปนอกพื้นที่ปิดล้อม นายจะแน่ใจได้ยังว่า เฮลิคอปเตอร์ของนายสามารถเข้าไปในพื้นที่ปิดล้อมได้?”
สตีฟกล่าวด้วยจิตใต้สำนึก: “ผมเป็นผู้สืบทอดลำดับที่หนึ่งของตระกูลรอธส์ไชลด์ เฮลิคอปเตอร์ของผมสามารถเข้าออกได้แน่นอน ไม่มีคนขัดขวางผมแน่”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยทันที: “จะมีคนขัดขวางหรือไม่ ลองดูก็รู้แล้ว”
พูดจบ เย่เฉินกล่าวกับแฮงค์: “นายนั่งเฮลิคอปเตอร์ออกไปวนหนึ่งรอบเป็นเพื่อนคุณชายรอยซ์ มุ่งหน้าบินออกนอกพื้นที่ปิดล้อม ลองดูว่าจะมีคนขัดขวางไหม ถ้าหากไม่มี พวกนายก็บินกลับมา ถ้าหากมี นายก็อ้างว่าคุณชายรอยซ์อยากจะทดสอบกลศาสตร์ของห้องควบคุมกลางดูเสียหน่อย”
ทันทีที่รอยซ์ได้ยินว่าจะให้ตนนั่งเฮลิคอปเตอร์ออกไปจากที่นี่ ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกทันที ราวกับว่าเขาได้รอดพ้นจากภัยพิบัติแล้ว
ที่เขาคิดก็คือ ขอเพียงแค่ให้ตนบินออกไป ขอเพียงแค่เฮลิคอปเตอร์ที่ตนโดยสารโดนสกัดกั้น ตนก็สามารถร้องขอความช่วยเหลือจากอีกฝ่ายได้ ถ้าอย่างนั้นก็จะสามารถหลบหนีได้
เย่เฉินให้แฮงค์กลับไปกับตนอีกทั้งยังคอยควบคุมตลอดการเดินทาง ด้วยตัวตนของแฮงค์ ไม่มีใครกล้ายิงเขาตรงๆ นี่ก็หมายความว่า แม้ว่าตนจะขอความช่วยเหลือจากคนอื่น เป็นไปไม่ได้ที่คนที่ถูกขอความช่วยเหลือจะมีโอกาสโจมตีก่อน แล้วถ้าหากแฮงค์อยากจะฆ่าตนจริง ๆ ก็คงไม่ต้องลงแรงเยอะ
หากเป็นเช่นนี้ เป็นไปไม่ได้ที่ตนจะหลบหนีได้ ไม่ว่าเครื่องบินจะถูกสกัดกั้นไว้หรือไม่ ตนยังต้องกลับมาที่นี่อย่างว่าง่าย
ในตอนที่รอยซ์กำลังกลัดกลุ้มในใจ เย่เฉินมองไปทางสตีฟที่อยู่ด้านข้าง กล่าวเสียงเย็นชา: “นายฟังให้ดี ถ้าหากลูกชายของนายเล่นตุกติกอะไร ไม่เพียงเขาจะถูกกำจัดทิ้ง นายเองก็ไม่รอดเช่นกัน เข้าใจไหม?”
สตีฟไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย รีบพยักหน้ากล่าว: “ผมทราบแล้ว......ผมทราบแล้ว......”
ในเวลานี้ วิทยุสื่อสารของแฮงค์ก็มีลูกน้องรายงานเข้ามา: “ลูกพี่ ผมติดต่อการไฟฟ้าไปแล้ว สายส่งไฟฟ้าถูกทำลายเสียหายรุนแรง สายส่งไฟฟ้าที่ข้ามแม่น้ำถูกทำลาย เป็นไปไม่ได้ที่คืนนี้จะสามารถจัดกำลังคนให้เพียงพอสำหรับการซ่อมแซมฉุกเฉิน อย่างเร็วที่สุดก็ต้องรอให้ถึงตอนฟ้าสางวันพรุ่งนี้ คุณว่าพวกเราจำเป็นต้องเอารถปั่นไฟมาไหม?”
แฮงค์รีบมองไปทางเย่เฉิน รอคำสั่งของเย่เฉิน แต่เย่เฉินกลับเอ่ยปากกล่าว: “บอกพวกเขาคืนนี้ไม่ต้องเอารถปั่นไฟมาแล้ว ในเมื่ออีกฝ่ายได้ตัดสายส่งไฟฟ้าแล้ว ก็หมายความว่าพวกเขากำลังจะลงมือเดี๋ยวนี้ เรียกรถปั่นไฟมาตอนนี้ก็เหมือนกับน้ำไหลไม่อาจดับไฟใกล้ได้ พวกนายทุกคนจะต้องตื่นตัวแล้วจับตามองตระกูลโจวเอาไว้ ห้ามประมาทอย่างเด็ดขาด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...