ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 778

บทที่ 778

“ดังนั้นเรื่องแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องที่สมัยพวกเราอายุ10กว่าขวบนะ แค่พูดกันก็ตกลงกันได้ พวกเราจะต้องพิจารณากันอย่างลึกๆ ถึงจะได้ข้อสรุปที่ถูกต้องที่สุด”

เซียวฉางควนก็รีบพูดว่า “ผมรับคำพูดแบบนี้ของคุณไม่ได้ ผมรู้ว่าคุณก็ยังรักผมอยู่ และในใจผมก็ยังรักคุณ ในเมื่อทั้งสองฝ่ายต่างก็มีความรู้สึกให้กัน แล้วยังจะมีเรื่องอะไรที่จัดการไม่ได้อีกล่ะ? ”

พูดไป เซียวฉางควนก็เค้นถามว่า “เหม่ยฉิง ผมถามคุณตรงๆ เลยนะ ตอนนี้ในใจคุณไม่รู้สึกอะไรกับผมเลยใช่ไหม? ”

หานเหม่ยฉิงก็พูดอย่างลำบากใจ “คุณจะให้ฉันตอบอย่างไรกันล่ะ? ถึงอย่างไรตอนนั้นเราก็เคยอยู่ด้วยกัน รักกันดี แถมยังเป็นแฟนคนแรกของกันและกัน แถมยังมีความรู้สึกผิดกันมา20กว่าปี จะบอกว่าไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ก็เป็นการหลอกตัวเองเปล่าๆ ”

พูดจบ หานเหม่ยฉิงก็พูดว่า “แต่เมื่อกี้ฉันบอกว่า เรื่องนี้มันไม่สามารถคำนึงความรู้สึกของตัวเองเท่านั้น”

เซียวฉางควนน้ำตาไหลมากกว่าเดิม น่าสงสารเหมือนเด็กเลย

หลายปีมานี้ ความรู้สึกของเขาต้องรับความทุกข์ทรมานมาก ดังนั้นตอนที่หานเหม่ยฉิงกลับมา ก็เป็นการปลอบใจกับความรู้สึกของเขาอย่างมาก

พอเจอหานเหม่ยฉิง เขาถึงสัมผัสได้ว่า ที่แท้ชีวิตของตนเองก่อนหน้านี้ ได้ดำเนินชีวิตอยู่ในทะเลทุกข์มาตลอด

ดังนั้น ชีวิตแบบนั้น เขาไม่อยากอยู่กับมันอีกต่อไปแล้ว

เซียวฉางควนยืนกรานพูดว่า “ถ้าคุณไม่รับปากผม ผมก็จะคุกเข่าอยู่แบบนี้ ไม่ยอมลุกขึ้น!”

หานเหม่ยฉิงก็มองไปยังประตูห้องครัว แล้วพูดอย่างกังวลว่า “ไอ้หยา คุณรีบลุกขึ้นเลย เดี๋ยวเด็กๆ มาเห็นเข้า แล้วคุณจะให้ฉันอธิบายกับพวกเขาอย่างไร!”

เซียวฉางควนก็ตั้งใจพูดว่า “ถ้าเกิดว่าพอลเข้ามาเห็น ผมก็จะบอกเขาว่าผมรักแม่ของเขา หวังอยากจะอยู่กินกับแม่ของเขา และหวังว่าจะได้รับคำอวยพรจากเขา ถ้าหากชูหรันเข้ามาเห็น ผมก็จะบอกเธอว่าผมรักคุณ ผมจะหย่ากับแม่ของเธอ แล้วไปอยู่กับคุณ!”

------------

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน