ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 818

ซ่งหวั่นถิงเหลือบมองพอลอย่างซาบซึ้ง และพูดกับเขาว่า"ไม่เป็นไร ในเมื่อคุณมีสิ่งที่ต้องทำ ฉันจะไม่รบกวนคุณ ไว้พบกันใหม่ครั้งหน้า!"

พอลมี EQ สูงมากจริงๆ และมีไอคิวสูงมาก เขาดูออกว่า จิตใจของซ่งหวั่นถิงอยู่ที่เย่เฉิน ดังนั้นเธอจึงเสนอว่าจะไปส่งเย่เฉิน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นตนก็เลยตามน้ำ ช่วยเธอไปไม่ดีกว่าเหรอ?

ดังนั้นซ่งหวั่นถิงจึงพูดกับเย่เฉินว่า:"อาจารย์เย่ ฉันไปส่งคุณนะคะ!"

เย่เฉินพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม:"ถ้าอย่างนั้นฉันคงจะรบกวนคุณ"

ซ่งหวั่นถิงยิ้มอย่างเขินอายและพูดอย่างจริงจังว่า:"อาจารย์เย่ ไม่ต้องเกรงใจกับฉันมากนัก"

……

ซ่งหวั่นถิงทิ้งบอดี้การ์ดของเธอที่ถือกระเช้าดอกไม้ให้พอล เธอกดลิฟต์ เอื้อมมือไปขวางประตูลิฟต์ และพูดกับเย่เฉินว่า:"อาจารย์เย่เชิญค่ะ!"

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและก้าวเข้าไปในลิฟต์ ก่อนที่ซ่งหวั่นถิงจะตามมา

ประตูลิฟต์ปิดลง และกลิ่นหอมจางๆ ของร่างของซ่งหวั่นถิงค่อยๆ ซึมเข้าไปในรูจมูกของเย่เฉิน

ต้องบอกว่ารสนิยมของซ่งหวั่นถิงสูงมาก น้ำหอมบนตัวเธอเบาบางและยาวนาน ไม่เพียงทำให้ผู้คนรู้สึกสบายและสดชื่นมาก แต่ยังมีกลิ่นที่ไม่หยาบเลย และทำให้ผู้คนหลงใหลและเสพติด

ยืนอยู่กับเธอ ทำให้หัวใจของเย่เฉินสับสนเล็กน้อย

ปฏิเสธไม่ได้ว่า ซ่งหวั่นถิงนั้นสวยมากจริงๆ ด้วยอารมณ์อันสูงส่ง และที่สำคัญกว่านั้น ผู้หญิงคนนี้อ่อนโยนเกินไปเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา และดูไม่ออกเลยว่าจะเป็นลูกคุณหนู

ทั้งสองออกจากอาคารจินตี้ด้วยกัน แล้วซ่งหวั่นถิงเปิดประตูรถโรลส์-รอยซ์ของเธอเอง และเชิญเย่เฉินนั่งข้างใน

เขาได้บอกเฉินจื๋อข่ายกับอย่างชัดเจนแล้วว่า เมื่อหม่าหลันพร้อมที่จะปล่อยออกมา ศูนย์กักขังจะให้เธอโทรหาตัวเองโดยเฉพาะ

ถึงเวลานั้นตนจะไปรับหม่าหลันกลับ

เหตุผลที่เขาต้องไปรับหม่าหลันเอง หลักๆเพราะเขาต้องการเห็นว่าตอนนี้หม่าหลันน่าสังเวชแค่ไหน

ผู้หญิงคนนี้ที่กล้าขโมย 21.9 พันล้าน จะไม่มีวันได้เรียนรู้บทเรียนหาก เธอไม่ทนทุกข์กับมันสักเล็กน้อย

21.9 พันล้าน ถ้าตนไม่มีความเมตตาต่อเธอ และไม่กลัวที่จะเปิดเผยตัวตน โทรแจ้งตำรวจโดยตรง เงินเยอะขนาดนี้ หม่าหลันจะถูกตัดสินจำคุก อย่างน้อยประหารชีวิตแม้ว่าจะไม่ยิงเธอ

ให้เธอเข้าไปทรมานสักสองสามวันแล้วปล่อยเธอไป มันอ่อนให้เธอมากแล้ว!