ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 965

ในช่วงเวลาที่ผ่านมา เฉียนหงเย่นอาจพูดได้ว่าหนึ่งวันยาวนานราวกับหนึ่งปี

เธอเป็นลูกสะใภ้ของลูกคนโตตระกูลเซียว ดังนั้นจึงไม่เคยลำบาก หรือทุกข์ทรมานใดๆเลย ในทางกลับกัน ชีวิตของเฉียนหงเย่นก็ดีมาก ในช่วงหลายปีที่ตระกูลเซียวดี

ดังนั้นเฉียนหงเย่นจึงไม่กล้าพูดว่ามีเสื้อผ้าและอาหารชั้นดีมาทั้งชีวิต แต่มันก็เป็นชีวิตที่ดีมาตลอด ตอนนี้เธอถูกส่งมาที่เหมืองถ่ายดำขุดถ่านหินทั้งวันทั้งคืน ชีวิตแบบนี้เจ็บปวดยิ่งกว่านรก

แต่ว่าเฉียนหงเย่นก็ถือว่าเป็นคนที่มีชีวิตที่สะดวกสบายที่สุด ในหมู่คนกลุ่มเดียวกันที่เย่เฉินส่งไปที่เหมืองถ่านดำ

ชายเหล่านั้นถูกทรมานทีละคนจนไม่เหมือนคนแล้ว พวกเขาต้องทำงานสิบห้าหรือสิบหกชั่วโมงในเหมืองถ่านดำทุกวัน และหิวโหยและผอมแห้งเพราะไม่สามารถรับประทานอาหารหรือสวมเสื้อให้อบอุ่นได้

ชีวิตของไอ้โกงเหอเหลียนก็ไม่ค่อยดี เพราะเธอน่าเกลียด และหัวหน้างานไม่ชอบ ดังนั้นกิจวัตรประจำวันและการทำงานของเธอจึงไม่ต่างจากผู้ชายเหล่านั้น

เหตุผลที่เฉียนหงเย่นดีขึ้นเล็กน้อย ก็เพราะว่าเธอเองก็ถือว่าเป็นคุณนาย หน้าตาดี และดูแลตัวเองเป็นอย่างดี แม้ว่าจะอายุมากเล็กน้อย แต่เธอก็มีเสน่ห์ ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ในสายตาของผู้ดูแล

เป็นผลให้เฉียนหงเย่นกลายเป็นนางสนมของผู้ดูแลเหมืองถ่านดำ ทุกคืนต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรับใช้ผู้ดูแลที่สกปรก ซึ่งทำให้ชีวิตของเธอง่ายขึ้น

อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องทำงานหนัก และสามารถใช้เวลาพักผ่อนได้มากขึ้น ที่สำคัญ เธอกินได้ดีกว่าคนอื่น

แต่ถึงอย่างนั้น ชีวิตแบบนี้ก็ยังคงทรมานอย่างมากสำหรับเฉียนหงเย่น

แม้ว่าผู้ดูแลจะมีสถานะสูงสุดและมีสิทธิที่จะพูดในเหมืองถ่านดำ แต่เอาที่จริง เขาก็เป็นแค่ตาแก่ในชนบท เลอะเทอะมาก และไม่ใส่ใจกับสุขอนามัยส่วนตัว บางครั้งอาบน้ำสองสัปดาห์ต่อครั้ง

ผิวที่เคยบอบบางของตน ค่อยๆหยาบกร้าน ในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยฝุ่นและถ่านหิน

ชีวิตแบบนี้ มันก็เหมือนกับตกนรก และไม่รู้ว่าในชีวิตของตนยังมีโอกาสออกไปจากที่แห่งนี้อีกไหม

เฉียนหงเย่นถืออ่าง มุ่งหน้าไปที่ห้องต้มน้ำ ไปเห็นทั้งครอบครัวเหอเหลียนหน้าดำพอดี อยู่ข้างกองถ่านหิน กำลังยกถ่านหินเข้าไปในกองถ่านหินทีละตะกร้า

สายตาที่เหอเหลียนมองเธอ เต็มไปด้วยความเกลียดชังและความอิจฉา

ในความเห็นของเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงเชี่ยอย่างเฉียนหงเย่นของที่ดึงตัวเองมาวางแผนให้หม่าหลัน ตนคงไม่ตกอยู่ในสถานที่แบบนี้