ผู้หญิงคนนี้คือหม่ามี๊ของผม นิยาย บท 65

วันนี้เป็นฉากสำคัญที่ทุกคนจะได้รู้ความจริง ซึ่งก่อนหน้านี้กอหญ้าได้สารภาพกับเวกัสว่าที่ผ่านมาเธอเข้าใกล้เขาเพราะน้องสาวของเขาขอให้ช่วย มันทำให้เวกัสช็อกมาก เนื่องจากเขาไม่แน่ใจว่าแท้ที่จริงแล้วเขารักเธอเพราะอะไรกันแน่ และในตอนนั้นเองกอหญ้าก็ถูกจับตัวไป เวนิสรีบตามไปทำให้รู้ว่าคนที่จับตัวเธอไปคือทราฟฟิค...

“พี่สะใภ้!” เวนิสเรียกกอหญ้าทันทีที่มาถึง

กอหญ้าไม่รอช้ารีบตอบกลับไป “เวนิสเธออยู่แถวนี้ใช่ไหม”

ทราฟฟิคที่ได้ยินชื่อนี้ถึงกับชะงักรีบตะโกนถามออกไปอย่างโมโห “เธอคุยกับใคร! เธอพูดชื่อนี้ขึ้นมาทำไม”

“พี่ทราฟฟิคหยุดเถอะค่ะ อย่าทำร้ายพี่สะใภ้ ไม่อย่างนั้นพี่กัสต้องเสียใจมากแน่ๆ” เวนิสตะโกนบอกทราฟฟิคเสียงดัง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ยินเสียงเธอเลยก็ตาม

กอหญ้าที่โดนปิดตาอยู่ทำให้ตอนแรกไม่รู้ว่าคนที่จับเธอมาเป็นใคร แต่พอรู้ว่าผู้ชายตรงหน้าคือทราฟฟิคก็พูดขึ้น “คุณคือทราฟฟิคใช่ไหม ฉันรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว พ่อแม่ของเวกัสไม่ได้หักหลังพ่อของคุณ แต่มีคนปลอมแปลงเอกสารขึ้น แถมยังปิดปากพวกเขาด้วยการฆ่าพวกเขาอีก คุณกำลังโดนหลอก โอ๊ย!”

เสียงของกอหญ้าขาดหายไปทันทีที่ทราฟฟิคเดินเข้าไปตบหน้ากอหญ้า “หุบปาก”

“พี่สะใภ้!” เวนิสตะโกนเสียงดัง เธอไม่คิดว่าทราฟฟิคผู้ชายที่เธอรักจะโหดร้ายขนาดนี้ “พี่สะใภ้บอกพี่ทราฟฟิคให้หน่อยว่าเวนิสเป็นน้องสาวของพี่กัส”

บางทีถ้าเขารู้ว่าเวนิสเป็นน้องสาวของเวกัส เขาอาจจะหยุดก็ได้ เพราะเธอเห็นรูปในกระเป๋าเงินเขาแล้ว ข้างในนั้นเป็นรูปเธอ เขาเก็บรูปของเธอไว้!

“เวนิสเป็นน้องสาวของเวกัส” กอหญ้าตะโกนออกไป

“เธอว่าไงนะ! เธอกำลังพูดถึงใคร” ทราฟฟิครีบถามกลับด้วยความร้อนรน ดูเหมือนว่าจะได้ผล

เวนิสรีบตะโกนบอกกอหญ้าอีกครั้ง “เวนิสที่พี่ทราฟฟิคเก็บรูปไว้ในกระเป๋าเงินก็คือน้องสาวแท้ๆ ของเวกัส”

“รูปเวนิสในกระเป๋าเงินคุณคือน้องสาวแท้ๆ ของเวกัส”

ทราฟฟิคชะงักเล็กน้อย “เธอรู้เรื่องนี้ได้ยังไง”

“เวนิสเป็นคนบอกฉัน”

“เวนิสอยู่ที่นี่เหรอ” ทราฟฟิคหันซ้ายหันขวาเพื่อหาตัวเธอ แต่ไม่ว่าจะหันเท่าไหร่ก็ไม่เจอสักที “เธออยู่ที่นี่จริงๆ ใช่ไหม”

“ใช่ แต่คุณคงมองไม่เห็นเธอ เพราะเธอเป็นวิญญาณ” กอหญ้าตัดสินใจพูดความจริงออกไป ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายจะเชื่อเธอไหม

“เธออยู่ตรงไหน” ทราฟฟิคแววตาหลุบต่ำน้ำเสียงสั่นเครือ

กอหญ้าตกใจเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าเขาจะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดด้วย “ฉันมองไม่เห็น คุณปิดตาฉันอยู่”

ทราฟฟิครีบหันไปสั่งลูกน้องของเขาที่ยืนอยู่ข้างเธอ “เปิดตาเธอซะ!”

ลูกน้องรีบดึงผ้าปิดตาออก กอหญ้าหันไปมองรอบๆ ก่อนจะเห็นเวนิสยืนอยู่ข้างๆ ทราฟฟิค “เธอยืนอยู่ข้างซ้ายคุณ”

ทราฟฟิคหันไปมองทิศทางที่ว่างเปล่า ก่อนจะทรุดตัวลง ก้มหน้ายอมรับผิด “พี่ขอโทษที่ทำให้เราต้องตาย ขอโทษที่ปฏิเสธเรา ขอโทษที่โกหกว่าไม่ได้รักเรา”

เวนิสน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด เขารักเธอจริงๆ ด้วย เวนิสเดินเข้าไปกอดทราฟฟิคถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกก็ตาม “พี่ทราฟฟิคไม่ผิด พี่ไม่ผิดเลย ฉันแค่อยากปกป้องพี่”

กอหญ้าที่ได้ยินจึงพูดขึ้น “เวนิสกำลังกอดคุณอยู่ เธอบอกว่าคุณไม่ผิด เธอแค่อยากปกป้องคุณ”

“เวนิส?” น้องสาวเขาไปรู้จักกับหมอนี่ได้ยังไง

“ฉันขอโทษที่ทำให้น้องสาวของนายตาย ฉันผิดเองเพราะเธอช่วยฉันไว้ เธอเลยต้องโดนรถชนแทน...” ทราฟฟิคยังพูดไม่ทันจบ เขาก็สลบไปทั้งที่เวกัสยังไม่ได้บอกความจริงกับเขาเลย

ความจริงที่ว่าเวนิสยังไม่ตาย...

“คัท!”

เสียงผู้กำกับดังขึ้น ยี่หวาเอามือปาดน้ำตาก่อนจะเดินมานั่งสงบสติอารมณ์ที่เก้าอี้คนเดียว เพราะคนอื่นยังต้องเข้าฉากอยู่ ในที่สุดหนังเรื่องแรกของเธอก็จบลงสักที

เหนื่อยเป็นบ้าเลย!

พอเดวิลกับพีรพัฒน์ถ่ายเสร็จก็เดินมานั่งข้างยี่หวา ทำเอาคนทั้งสตูดิโอต่างก็หันมามองทางเธอ แต่ตอนนี้เธอเริ่มจะชินแล้ว

สักพักผู้กำกับกวินก็เดินเข้ามา “ยี่หวา เดวิล พวกเธอสนใจเล่นหนังเรื่องใหม่ไหม เป็นภาคต่อจากเรื่องนี้ ซึ่งทั้งสองคนเป็นพระนาง”

ยี่หวาถึงกับทำหน้าเหยเก ส่วนเดวิลสีหน้านิ่งเรียบ เพราะเขารู้อยู่แล้ว เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนไม่ตอบกวินจึงถามขึ้นอีกครั้ง “สนใจไหม สนใจเถอะ”

“ก็ดีเหมือนกันนะครับ” พีรพัฒน์พูดขึ้นแทน ยี่หวารีบหันขวับไปส่งสายตาอาฆาตให้ “แต่ก็ต้องดูที่ความเห็นน้องก่อน เราอยากแสดงไหม”

“หวาไม่อยากแสดง” ยี่หวาตอบตามความจริง และหันไปพูดกับผู้กำกับ “เรื่องนี้ฉันแค่มาช่วยพี่พีชค่ะ”

“ไม่ลองดูอีกสักเรื่องเหรอ ฉันชอบเธออยากได้มาเป็นนางเอก เธอมีพรสวรรค์ทางด้านนี้มาก วงการบันเทิงต้องการคนแบบเธอ” กวินยังคงไม่ยอมแพ้พูดจาโน้มน้าวต่อไป เพราะขอแค่เธอยอม หนังของเขาก็จะต้องดังมากแน่ และเมื่อเขาเห็นว่าเธอจะปฏิเสธอีกรอบจึงรีบพูดแทรก “เธอเอากลับไปคิดก่อนก็ได้ แล้วค่อยให้คำตอบ”