ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 16

หลังเกาหย่าเหวินออกมาจากบ้านพักของอวี้หนานเฉิงก็ได้ไปนั่งในรถของพี่เลี้ยง

"ขับรถ"

รถได้ขับออกจากบ้านพักวิลล่าระดับไฮเอนด์ ในรถก็ได้มีเสียงของคนขับดังขึ้นมา

“พี่เหวิน สถานการณ์ไม่มีอะไรผิดปกติ ใครจะไปรู้ว่าผู้จัดการโรงแรมจะงี่เง่าแบบนี้”

“ไม่เป็นไร” สีหน้าของเกาหย่าเหวินดูชั่วร้าย

“ถ้ามันถูกทุบจนตายจริงๆ มันจะจัดการเรื่องต่างๆได้ยากขึ้น เอาแบบนี้ ทำให้หนานเฉิงรู้สึกกลัวขึ้นมาหน่อย ถ้าทำแบบนั้นเขาจะได้ไปคิดเกี่ยวกับเรื่องที่จะแต่งงานใหม่”

“แล้วเด็กคนนั้น...”

"ตอนนี้อย่าเพิ่งไปยุ่งกับเขา โอกาสหน้ายังมีอยู่"

เกาหย่าเหวินก้มศีรษะลงและเหลือบมองเล็บนิ้วที่ประดับด้วยเพชรแวววาว ท่าทางของเธอดูสบายๆ

“สองวันนี้ฉันจะไปโรงแรมหน่อย บอกผู้ช่วยคนใหม่ว่าให้เตรียมของที่เด็กๆชอบมาให้เยอะหน่อย แล้วฉันจะเอาไปด้วย”

"โอเค"

"..."

——

เซิ่งอันหรานตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดอย่างรุนแรง เธอขยับแขนที่ชาของเธอเล็กน้อย แต่ก็ยังมีอาการปวดอย่างรุนแรง ตอนที่ปวดเธอมีเหงื่อออกมาเยอะมาก หลังจากที่ลืมตาขึ้น

เมื่อลืมตาขึ้น ก็เห็นภาพสีขาวอยู่ตรงหน้าเธอ

“หม่าม้า! ตื่นแล้วเหรอ?”

"เด็กบ้านี่ เลี้ยงเธอมานี่มันเปล่าประโยชน์จริงๆ"

“เลี้ยงหนูมาสิมันถึงจะไม่เปล่าประโยชน์!” ซิงซิงน้อยได้พูดออกไปแล้วมองดูเธอพร้อมกับกำลังจับไปที่แขนของตัวเอง“จะไปหาลูกสาวอย่างหนุได้จากที่ไหนอีก เด็กสาวที่อายุห้าขวบก็เริ่มที่จะทำอาหาร ล้างจานและทำงานบ้าน?"

“ใช่ใช่ใช่ หนูเก่งมาก แม่หวังพึ่งหนูเลี้ยงดูอยู่” เซิ่งอันหรานขี้เกียจเกินกว่าที่จะโต้เถียงกับเธอ

เด็กหญิงคนนี้มีลิ้นยาวราวสามนิ้ว มีคารมคมคายตั้งแต่ยังเด็กและเมื่อโต้เถียงกับเธอยังไงก็ตกหลุมพรางของเธออยุ่ดี

ขณะที่พูดอยู่ก็มีเสียงเคาะประตู

“เข้ามาสิ” เซิ่งอันหรานมองอย่างงงๆ ไปที่ประตู

“คุณเซิ่ง” ผู้มาเยี่ยมเป็นชายวัยกลางคน เซิ่งอันหรานจำได้ว่าเขาดูเหมือนพ่อบ้านที่ดูแลเด็กน้อยน่ารักคนนั้น ในขณะนั้นในมือของเขาก็มีถุงอาหารขนาดใหญ่สองถุง เขาเดินเข้าไปด้วยความเคารพ

“อันนี้เป็นของที่คุณชาย* เตรียมไว้ให้ครับ กระดูกของคุณเซิ่งได้รับบาดเจ็บ สิ่งเหล่านี้จะช่วยส่งเสริมการเจริญเติบโตของกระดูก นายน้อยของผม* ก็ยังฝากผมมาขอบคุณเซิ่งด้วยครับ เขาจะต้องไปส่งคุณชายน้อย* กลับบ้าน ก็เลยไม่ได้รอให้คุณเซิ่งตื่นก่อน ขออภัยด้วยครับ”