ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 256

“พูดอะไร?”เซิ่งอันหรานตื่นตระหนก

อวี้หนานเฉิงเลิกคิ้วขึ้น“อย่ารู้แล้วยังแกล้งถาม ฉันกันมั่นหันไม่ได้คิดจะหมั้นกัน อยู่ด้วยกันเพราะว่าช่วงนี้คุณปู่เร่งรัดเกินไป เวลาอาหารเที่ยงพูดแบบนั้นเพราะกลัวว่าคุณปู่จะทำให้เธอลำบากใจ”

เซิ่งอันหรานผ่อนคลายลง หยิบแครอทจากในอ่างขึ้นมาปอกเปลือกต่อไป

“ไม่เกี่ยวข้องกับฉัน นั่นเป็นเรื่องของคุณ”

เห็นเธอท่าทางเย็นชา ในสายตาของอวี้หนานเฉิงมีความกลัดกลุ้ม“เรื่องเข้าใจผิดเมื่อก่อนก็อธิบายชัดเจนแล้ว ฉันคิดว่าระหว่างพวกเราไม่จำเป็นต้องทำเหมือนคนแปลกหน้า”

ได้ยินแบบนี้ เซิ่งอันหรานทิ้งของในมือลงอย่างร้อนใจ หมุนตัวและพูด“ฉันว่างจนต้องให้คนแปลกหน้ามานอนค้างที่บ้าน?”

การตอบสนองของเธอฮึกเหิม ก็เกิดจากทุกวันนี้มีแรงกดดันทางจิตใจมากเกินไป ถูกอวี้หนานเฉิงถามขนาดนี้ ก็กลั้นอารมณ์ไว้ไม่ได้เล็กน้อย

อวี้หนานเฉิงสีหน้าชะงักไป

“ขอโทษ”เซิ่งอันหรานเลิกคิ้วขึ้น หมุนตัวกลับไปหยิบแครอท“คุณไปนั่งรอที่ห้องรับแขกเถอะ กับข้าวใกล้จะเสร็จแล้ว”

องี้หนานเฉิงมองแผ่นหลังของเธอ ถามต่อไป

“ทำไมเธอถึงเอาใจใส่จิ่งซีมากขนาดนี้ กับฉันคือไม่ได้?”

เซิ่งอันหรานจับแครอทไว้แน่น พูดหลีกเลี่ยง

“จิ่งซีเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง คุณวางแผนกับลูกตัวเอง?”

การพูดเสียดสีทำให้อวี้หนานเฉิงพูดไม่ออก เห็นเซิ่งอันหรานไม่สนใจตัวเอง เขาจึงถือโอกาสล้างผักในห้องครัว

มองเห็นคนตัวโตอยู่ตรงหน้าตัวเองสายตาก็กะพริบ เซิ่งอันหรานอดทนไม่ไหวอีกต่อไป“เห็ดเข็มทองไม่จำเป็นต้องล้างทีละก้าน คุณทำไม่เป็นก็ออกไปได้ไหม ?”

หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ เซิ่งอันหรานส่งเด็กทั้งสองคนไปอาบน้ำในห้องนอนตัวเอง ห้องน้ำด้านนอกเหลือไว้ให้ผู้ชายสองคน

เพิ่งจะนำเด็กสองคนเข้าไปอาบน้ำเสร็จก็พาพวกเขากลับไปที่ห้องของตัวเอง เวลาที่ออกมาก็มองเห็นอวี้หนานเฉิงยังใส่ชุดสูทยืนอยู่หน้าประตู

“ฉันไม่ได้พาเสื้อผ้ามา”

เซิ่งอันหรานจับหน้าผาก ไม่ได้พาเสื้อผ้ามาก็ยังมีเหตุผลพูดได้เต็มปากนอกจากเขาก็ไม่มีคนอื่นแล้ว“คุณไปยืมของเทียนเอินหนึ่งชุด”

“ฉันไม่ใส่เสื้อผ้าที่คนอื่นเคยใส่แล้ว”

อวี้หนานเฉิงสีหน้าเรียบเฉย พูดอย่างมีเหตุผล

เสียงเทียนเอินก็ดังมาจากห้องนอนด้านหลังเขา“ผมก็ไม่นำเสื้อผ้าตัวเองให้คนอื่นยืม”

“งั้นคุณพูดว่าจะทำยังไง?”

เซิ่งอันหรานมองเขา“ตอนนี้คงไม่ไม่คิดจะออกไปซื้อเถอะ?กี่โมงแล้ว?ด้านล่างมีแค่ซูเปอร์มาร์เก็ต มีแค่เสื้อเชิ้ตตัวละสิบหยวน คุณใส่ได้?”

“ไปดู”อวี้หนานเฉิงพูดง่ายๆ“ตอนนี้สี่ทุ่ม ซูเปอร์มาร์เก็ตน่าจะยังไม่ปิด”

“คุณยังรู้ว่าซูเปอร์มาร์เก็ตปิดกี่โมง?”

เซิ่งอันหรานมองเขาด้วยความแปลกใจ พูดเย้ยหยัน“ฉันคิดว่าคุณชายใหญ่ตระกูลอวี้จะไม่รู้จักการใช้ชีวิตแบบนี้”

อวี้หนานเฉิงมองเธอ“ซูเปอร์มาร์เก็ตชั้นล่างมีตระกูลเซิ่งพวกเธอร่วมหุ้นอยู่”

เซิ่งอันหรานรู้สึกเหมือนกับมีอะไรบางอย่างมาจุกอยู่ที่ลำคอ พูดไม่ออก มองเขาอย่างไร้อารมณ์

“ไปเถอะ ไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตที่ครอบครัวเธอร่วมหุ้นอยู่”

ซูเปอร์มาร์เก็ตของหมู่บ้านเชื่อมโยงกันเป็นลูกโซ่ มีสามชั้น ซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ เซิ่งอันหรานมักจะมาซื้อผักที่นี่

มีพื้นที่แยกชั้นสามเป็นโซนเสื้อผ้า ลดราคาตลอดปี มากมายจนเลือกไม่ถูก

“ที่นี่”

เซิ่งอันหรานชี้ไปที่เขตขายเสื้อผ้า

“เลือกเองเถอะ ราคาเดียวกันหมด”

อวี้หนานเฉิงไม่ขยับ“เธอเลือกเถอะ ฉันไม่พิถีพิถันกับการเลือกเสื้อผ้า”

นี้คือถ่ายรูปนายแบบเถอะ?นักเลงอะไรล่ะ?

“ว้าวหล่อจริงๆ ชายหนุ่มคุณใส่ชุดนี้หล่อจริงๆ เหมือนกับนายแบบในนิตยสาร หรือจะให้เจ้านายพวกเราถ่ายรูปคุณติดไว้ที่นี่ เดาว่าต้องขายดีแน่นอน”

พนักงานสาว เมื่อกี้คุณไม่ได้พูดแบบนี้

เซิ่งอันหรานยิ้มกว้างและเก็บโทรศัพท์ มองสังเกตอวี้หนานเฉิง

เหมือนกับที่พนักงานสาวพูดจริงๆ

“เป็นยังไงบ้าง?”อวี้หนานเฉิงเดินไปทางเธอสองก้าว ยกแขนและถามเธอ“พอดีตัวไหม?”

“อืม”เซิ่งอันหรานพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ

ไม่ใช่แค่พอดีตัว เหมือนกับสั่งตัดมา ร่างนี้เดินบนถนน เคลื่อนไหวราวกับผีเสื้อ และพวกสาวๆยังวิ่งเข้าหาเถอะ

“ยังมีอีกสองสามชุดลองทั้งหมดไหม?”อวี้หนานเฉิงถาม

“ไม่ต้องแล้ว”เซิ่งอันหรานรีบห้าม มองพนักงานขาย“พี่สาว ใส่ถุงให้ฉันเถอะ อีกสองสามชุดที่เหลือก็ซื้อทั้งหมด”

ซื้อเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เซิ่งอันหรานเลือกกางเกงทรงหลวมอีกสองตัวให้สำหรับอยู่บ้าน ครั้งนี้ไม่ได้แกล้งอวี้หนานเฉิงแล้ว เลือกสีเบจสองตัวอย่างตรงไปตรงมา ใส่เป็นชุดนอนก็ได้

หลังจากที่จ่ายเงินแล้วก็ออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต หน้าประตูมีเวที เหมือนกำลังจัดโปรโมชั่นสินค้า

อวี้หนานเฉิงมองดู“จิ่งซีกับซิงซิงน้อยชอบกินช็อกโกแลต”

เซิ่งอันหรานเดิมทีไม่ได้สนใจ ได้ยินก็มองดู จริงๆด้วย

“คู่รักเล่นเกมด้วยกัน ผู้ที่ทำคะแนนสูงสุดสามารถรับฟรีหนึ่งกล่อง”

บนแผ่นกระดาษสีน้ำเงินเขียนกฎเกณฑ์ เซิ่งอันหรานจ้องตัวหนังสือ‘หนึ่งกล่อง’ก็รู้สึกเดินต่อไม่ไหวแล้ว

อีกด้านหนึ่งอวี้หนานเฉิงกำลังจ้องมองคำว่า‘คู่รัก’

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน