ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 541

“คิดไม่ถึงว่านายชอบมาทำเรื่องแบบนี้ในห้องน้ำ——”

กู้เทียนเอินบนศีรษะยังมีผ้าพันแผล นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องน้ำเมื่อคืน เขายังรู้สึกปวดหัว

คนนั้นมองเห็นว่าถูกขวางทาง สายตาคำนวณก็ถูกปกปิดอย่างรวดเร็ว กระตุกริมฝีปากแดงเปิดปากพูดด้วยท่าทางอ่อนช้อย

“สุดหล่อท่านนี้เรื่องเมื่อคืนเป็นเรื่องเข้าใจผิด ฉันดื่มเยอะเกินไปจึงไม่ระวังลงมือกับคุณแล้ว ค่ารักษาพยาบาลเท่าไหร่?ฉันจะชดใช้ให้คุณ”

พูดพลางเขาเปิดกระเป๋าที่ถืออยู่ในมือ นานมากจึงเงินหยิบสองร้อยหยวนยัดใส่ในมือของกู้เทียนเอิน

กู้เทียนเอินมองดูเงินในมือก็พูดไม่ออก เงยหน้าขึ้นมาสายตากะพริบความสนุก ร่างครึ่งหนึ่งพิงที่ประตู ลูบคางกวาดสายตามองดูเขาอย่าง

ละเอียด

“ความสามารถนี้ของนายยอดเยี่ยมจริงๆ ไม่มีพิรุธแม้แต่นิดแล้ว วันๆยั่วยวนผู้ชายให้หลงใหล ก็ไม่รู้ว่าถ้าหากพวกเขารู้ฐานะจริงของนาย จะฉีกนายเป็นชิ้นๆไหม รุ่นน้องซุนป๋อหยาง?”

ในที่สุดกู้เทียนเอินก็เรียกชื่อของเขาด้วยเสียงที่หนักแน่นเป็นพิเศษ ซุนป๋อหยางก็ไม่เสแสร้ง ไม่ทำท่าทางเขินอายอีก กลับคืนสู่สภาพผู้ชาย น้ำเสียงก็เป็นปกติ

“คุณก็มีความสามารถ”

เขาพูดประเมินหนึ่งประโยค ไม่แสดงท่าทางอ่อนแอ

กู้เทียนเอินไม่ปฏิเสธการประเมินของเขา มือข้างหนึ่งเอื้อมไปจับหลังคอของเขา ลากเขาลงไปชั้นล่าง

ซุนป๋อหยางรูปร่างสูง และใส่รองเท้าส้นสูง ถูกกู้เทียนเอินดึงคอเขาต้องก้มตัวและเดินตามหลังเขาอย่างเชื่องช้า ระหว่างทางก็ร้องไม่หยุด“นี่ ”

กู้เทียนเอินไม่เกรงใจ ลากเขาไปถึงโรงรถใต้ดิน หลังจากที่ได้ยินการเคลื่อนไหวเปิดประตูรถ กู้เทียนเอินก็โยนคนเข้าไป

บนรถมีเพื่อนร่วมงานที่เขาเรียกมาให้ช่วยจากสถานีตำรวจ ซุนป๋อหยางเพิ่งจะถูกโยนเข้าไป ทั้งสองคนก็ล้อมรอบเขาอยู่ตรงกลาง สีหน้าท่าทางเหมือนจะกินคน

“ผมไม่ได้ทำอะไร พวกคุณมีอะไรก็พูดกันดีๆ”

ซุนป๋อหยางหดตัวไปด้านหลัง กอดกระเป๋าแน่นโดยไม่รู้ตัว นอกจากสิ่งนี้ก็ไม่มีอย่างที่เขาสามารถพึ่งพาได้

กู้เทียนเอินขึ้นตามมาบนรถ หลังจากที่ปิดประตูรถ ไฟในรถก็มืดสลัว เขานั่งตัวตรง พูดเรื่องสำคัญ

“ทำไมถึงทำเรื่องให้เกาหย่าเหวิน?”

ซุนป๋อหยางไม่เข้าใจ ขมวดคิ้วยืนยัน

“ขอโทษด้วย คุณพูดว่าเกาอะไร?”

กู้เทียนเอินอดไม่ได้ที่จะโกรธ ดึงคอเสื้อของเขา

“นายจะมาเสแสร้งโง่อะไร?เมื่อวานนายติดตั้งเครื่องดักฟังในกระเป๋าของผู้ช่วยผู้จัดการของชิงเหมิงใช่ไหม?คนถูกนายติดตามนายยัง

ขโมยUSBไปแล้ว นายยังพูดว่าไม่รู้ เมื่อวานหยิบUSBไปได้รับความดีจากผู้อื่นแล้วเถอะ”

ไม่เอ่ยถึงไม่เป็นไร เอ่ยถึงเรื่องนี้ซุนป๋อหยางสายตาเต็มไปด้วยความโกรธ กำหมัดขึ้นมา

“คุณหลอกผมใช่ไหม?”

กู้เทียนเอินดูถูก มองเขาด้วยสายตาเย็นชา

“อย่าคิดว่านายอยู่ในมหาวิทยาลัยสืบสวนมาหลายปีแล้วจะเป็นพระเจ้า นายอยู่ด้านนอกไปรับงานส่วนตัวฉันไม่พูดถึง แต่เรื่องราวที่โหดเหี้ยมผิดมนุษย์นายก็ทำ นายคู่ควรกับฐานะนักศึกษาของมหาวิทยาลัยรักษาความปลอดภัยสาธารณะได้ยังไง”

ซุนป๋อหยางไม่แปลกใจที่ฐานะของตัวเองถูกแฉออกมา แต่เขาโกรธที่กู้เทียนเอินประณามกล่าวหาเขา

“ผมไม่ทำเรื่องโหดเหี้ยมผิดมนุษย์ คุณพูดว่าเกาหย่าเหวินผมไม่เคยได้ยินมาก่อน ภารกิจพวกนี้ผมรับมาจากคนอื่น สถานการณ์ทุกอย่างก็ติดต่อคนกลาง ภารกิจครั้งนี้เป็นเพียงการดักฟังข่าวคราวเท่านั้น ไม่ถือว่าเป็นเรื่องโหดเหี้ยมผิดมนุษย์?”

“คนกลาง?”

กู้เทียนเอินสีหน้าสงสัย แต่เชื่อคำพูดของซุนป๋อหยางครึ่งหนึ่ง เขามีความสนใจคนกลางมาก ซุนป๋อหยางเห็นท่าทางเขาก็พยักหน้า

“ครั้งนี้การสอดแนมในมือคุณถือว่าผมยอมรับ หลังจากนี้ฉันก็จะไม่ไปรับภารกิจอะไรที่ไร้สาระอีก นี้พวกเราคือไม่ต่อยกันก็ไม่รู้จัก ยุทธจักรกว้างใหญ่ มีโชคชะตาค่อยพบกันใหม่!”

กู้เทียนเอินได้ยินประโยคก็ไม่โกรธ แค่ขมวดคิ้วขึ้น ชี้ไปที่ข้อมูลที่เพิ่งดึงออกมา

“ซุนป๋อหยาง นักศึกษาปีสามของมหาวิทยาลัยรักษาความปลอดภัยสาธารณะ บังเอิญก็คือฉันก็จบจากมหาวิทยาลัยนี้ รู้กฎของมหาวิทยาลัย รับภารกิจส่วนตัวด้านนอกเพื่อเงินจะต้องถูกไล่ออก ฉันได้ยินมาว่านายกำลังแย่งชิงทุนปริญญาโท ถ้าหากข่าวนี้แพร่ออกไป——”

เขายังพูดไม่จบ ซุนป๋อหยางอุดปากของเขาไว้

“ผมทำ”

เสียงตอบรับชัดเจนมาก

กู้เทียนเอินตบไหล่ของเขาอย่างพอใจ

“เรื่องรายละเอียดฉันจะติดต่อนาย”

พูดพลางก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากในกระเป๋าของเขา ดึงนิ้วหนึ่งนิ้วของอีกฝ่ายหนึ่งเพื่อปลดล็อก กดหมายเลขโทรศัพท์และโทรออก

ซุนป๋อหยางมองเห็นการกระทำของเขาก็โกรธ แย่งโทรศัพท์กลับไปอย่างอารมณ์ไม่ดี ลงรถด้วยความโกรธ ก่อนที่จะปิดประตู ก็ได้ยินเสียงของกู้เทียนเอินดังเข้ามา

“เพียงแค่ครั้งนี้นายสามารถทำคุณงามความดี เรื่องทุนปริญญาโทฉันสามารถช่วยนายได้”

ได้ยินประโยคนี้ ซุนป๋อหยางที่สีหน้าดำกว่ากระทะชั่วพริบตาเดียวก็มีรอยยิ้ม หันหน้ากลับมา ก็ขยิบตา ริมฝีปากแดงเร่าร้อนพูดบีบเสียงผู้หญิงออกมา

“วางใจเถอะพี่ เรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะ”

การเปลี่ยนแปลงและการปรับบทบาททำให้ทุกคนตะลึง พวกเขามองหน้ากันสักพักก่อนที่จะแสดงท่าทางอยากจะอ้วก

เพียงแค่นึกถึงท่าทางเมื่อกี้เป็นผู้ชายที่ทำ จากก้นบึ้งหัวใจก็ยอมรับไม่ได้ จนกระทั่งมีเงาดำมืดกับผู้หญิงที่หน้าตาสวย

“นายหาคนแบบนี้จะไว้ใจได้ไหม?”

ชั่วพริบตาเดียวที่ปิดประตู คนในรถอดไม่ได้ที่จะซักถามแบบนี้