ตอนที่ 5 คืนแรกของการแต่งงาน
รินลดาเข้าใจความคิดของป้ายา แต่เธอก็ไม่ได้คิดจะอธิบายอะไร เพียงแค่ยิ้ม
ความสัมพันธ์ของเธอกับธีรสิทธิ์เป็นเหมือนข้อตกลงทางธุรกิจเท่านั้น เพราะฉะนั้นเธอไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะไปวุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวของเขาอยู่แล้ว
จะว่าไป เธอรู้สึกสบายขึ้นด้วยซ้ำที่เขาไม่อยู่
รินลดาเข้าไปในห้องและมองการตกแต่งรอบ ๆ ห้อง ห้องนี้ออกแบบได้อย่างมีรสนิยมมาก เพราะถึงแม้จะเป็นการตกแต่งที่ธรรมดาและเรียบง่าย แต่กลับเป็นความเรียบง่ายที่หรูหราและมีระดับ สวยมาก
“นี่คือห้องนอนของคุณธี” ป้ายายิ้ม ตอนนี้พวกเขาเป็นสามีภรรยากันแล้ว ก็ต้องนอนห้องเดียวกันเป็นธรรมดา
รินลดาอ้าปากค้าง แต่ก็รู้ว่าเธอไม่ควรพูดอะไร จึงได้แต่พยักหน้ารับ
เป็นเรื่องยากที่จะนอนหลับในสถานที่แปลกใหม่ที่ไม่คุ้นเคยโดยเฉพาะในคืนแรก รินลดาเอนหลังพิงพนักเตียงอย่างผ่อนคลายระหว่างเปิดแอปพลิเคชันหางานในมือถือ เธอจะดูแลแม่และลูกในท้องได้ก็ต่อเมื่อเธอมีงานทำที่มั่นคง
อ๊ะ!
รินลดาเห็นประกาศรับสมัครงานตำแหน่งนักแปล ตำแหน่งนักแปลอาจเป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือคู่ภาษาที่บริษัทต้องการ มันเป็นภาษาซลาวา
ประเทศซลาวาคือประเทศที่จตุเทพส่งแม่และเธอไป มันเป็นประเทศกำลังพัฒนาในเขตร้อน มีคนไม่มากที่จะเรียนรู้ภาษานี้ เพราะภาษาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายทั่วโลกมักจะเป็นภาษาจากประเทศที่พัฒนาแล้ว
เงินเดือนและสวัสดิการก็ไม่เลว
เธอตัดสินใจกดสมัครงาน
แล้วเธอก็วางโทรศัพท์ลงนอน
แสงจันทร์ส่องผ่านหน้าต่างราวกับผ้าไหมสีขาวที่นุ่มนวลและอ่อนโยน ค่ำคืนเงียบสงัด
ในไม่ช้าเธอก็หลับสนิท ลำแสงของไฟหน้ารถส่องจากด้านนอกเข้ามาภายในบ้าน เมอร์เซเดส-มายบัคคันหรูเคลื่อนเข้ามาหยุดที่โรงจอดรถ
ประตูเปิดออกและร่างสูงลงมาจากรถ เขาเดินโอนเอนเล็กน้อยเข้าไปในบ้าน จังหวะก้าวเดินผิดกับย่างก้าวที่มั่นคงในเวลาปกติของเขา
เขาขยับคอเสื้อ รู้สึกคอแห้งเล็กน้อย ชายหนุ่มรินน้ำขึ้นดื่ม กระเดือกของเขาขยับขึ้นลงยามปล่อยให้น้ำเย็นชุ่มฉ่ำไหลผ่านลงคอ น้ำเย็นช่วยบรรเทาความแสบร้อนในลำคอของเขาได้บ้าง ดวงตาแดงเขาก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ เขาดื่มไวน์ขาวในงานไปเยอะเลยแล้วยังต่อด้วยไวน์แดงอีก 2-3 แก้วในวันเกิดของดวงเดือนอีก
ธีรสิทธิ์คอแข็งใช้ได้ แต่ว่าคืนนี้เขารู้สึกมึนนิดหน่อย
เขาโยนเสื้อแจ็คเก็ตลงบนโซฟาแล้วตรงไปที่ห้องของเขา
ห้องมืดสนิทแต่เขาไม่ได้เปิดไฟเพราะรู้ตำแหน่งของเตียงดีอยู่แล้ว
เขานอนลง
รินลดากำลังนอนหลับสนิท เธอรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวบางอย่าง แต่มันก็หยุดลงอย่างรวดเร็ว เธอขดตัวและนอนต่อ
เช้าวันรุ่งขึ้น
แสงที่ส่องผ่านช่องหน้าต่างเข้ามาราวกับเชือกสีทองทำให้ห้องสว่างขึ้น
บนเตียงนอน หญิงสาวนอนขดตัวอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มที่ยังคงหลับสนิท
ดูราวกับคู่รักแสนหวาน
ขนตาของชายหนุ่มขยับ เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น หัวที่หนักอึ้งจากอาการเมาค้างทำให้เขาอยากอาบน้ำ เขาขยับแขนเพื่อลุกขึ้นนั่งแต่กลับพบว่ามีบางอย่างทับอยู่บนแขนของเขา
ธีรสิทธิ์หันไปมองหญิงสาวในอ้อมแขน
ผมสีเข้มดกดำของเธอกระจายไปทั่วแขนของเขา เธอมีผิวที่ซีดขาวและขนตาที่ม้วนงอเหมือนปีกผีเสื้อ ริมฝีปากสีชมพูของเธอเผยอออกเล็กน้อยพร้อมจังหวะการหายใจเนิบ ๆ
สายตาของเขาก้มต่ำลง เขามองไล่ไปตามลำคอระหง ช่วงไหล่ที่บอบบาง และหน้าอกที่ขึ้นลงเป็นจังหวะ เธอนอนตะแคงข้าง เขามองเห็นหน้าอกสมส่วนผ่านช่องว่างที่คอเสื้อ
การหายใจของเธอทำให้หน้าอกของเธอขยับขึ้นลง เป็นภาพที่เย้ายวนใจอย่างมาก
เขากลืนน้ำลายลงคอ ไม่เคยรู้สึกถึงแรงกระตุ้นเช่นนี้กับดวงเดือนเลยสักครั้ง แต่เขากลับมีความรู้สึกนี้กับผู้หญิงที่เขาเพิ่งพบเพียงสองครั้ง
เขาขมวดคิ้วยุ่งกับการตอบสนองตามสัญชาตญาณความเป็นชายของเขา แต่เขาก็ไม่สามารถละสายตาจากเธอได้
ในความฝันของรินลดา เธอพบว่าตัวเองอยู่ในทุ่งหญ้าแอฟริกา เธอถูกสิงโตดุร้ายจับตามอง และมันกำลังจะขย้ำเธอ
เธอพูดด้วยความตื่นตระหนก “ฉัน— ฉันขอออกไปก่อน”
และวิ่งออกจากห้องนอนทันที
ธีรสิทธิ์ไม่สนใจ เขาถอดเข็มขัดแล้วเข้าห้องน้ำ
เขาต้องอาบน้ำเพื่อให้จิตใจปลอดโปร่ง
สายน้ำช่วยเรียกความสดชื่นกลับคืนมา หนึ่งชั่วโมงต่อมา กลิ่นหอมจากห้องน้ำระเหยออกมาพร้อมกับร่างของชายหนุ่ม ผมสั้นสีเข้มของเขาชื้นเล็กน้อยและยุ่งเหยิง เสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวปิดทับรูปร่างเพรียวได้สัดส่วนของเขา สาบเสื้อเปิดออกเล็กน้อย เผยให้เห็นหน้าอกสีน้ำผึ้งที่ระชับไปด้วยมัดกล้าม ภาพชายหนุ่มที่เพียบพร้อมด้วยเสน่ห์ความเป็นชายช่างเป็นภาพที่ตรึงตาตรึงใจดีจริง ๆ
ธีรสิทธิ์เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วเปิดออก ตอนที่กำลังจะถอดเสื้อคลุม เขาเห็นกระเป๋าลายดอกทานตะวันวางอยู่ในตู้เสื้อผ้าของเขา ชายหนุ่มชะงัก
นี่
กระเป๋า
ของเธอ
งั้นเหรอ?
ลายดอกไม้! อะไรจะคิกขุขนาดนี้?
ดูเหมือนว่าเธอจะทำตัวตามสบายเหมือนอยู่บ้านตัวเองและจัดวางสัมภาระของตัวเองไว้ในตู้เสื้อผ้าของเขาเรียบร้อยเลย
เขาขมวดคิ้วพลางคิดขณะหยิบเสื้อผ้ามาใส่ แต่บังเอิญที่ไม้แขวนเสื้อในมือปัดไปโดนกระเป๋าทำให้มันหล่นลงมาจากตู้
กระเป๋าไม่ได้รูดซิปไว้ ของในกระเป๋าจึงทะลักออกมา ซึ่งก็มีเพียงเสื้อผ้าเรียบง่ายไม่กี่ชุดและของใช้ในชีวิตประจำวัน
เขากำลังคุกเข่าลงเก็บของเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นรายงานอัลตราซาวด์
นางสาวรินลดา โชคอนันต์, เพศหญิง, อายุสิบแปด, ตั้งครรภ์, หกสัปดาห์
ผู้หญิงคนนั้นท้อง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปล่อยใจให้รักเธอ(จบ)