POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 20

ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียง แรงกอดรัดบริเวณรอบเอวทำให้เธอต้องก้มลงมอง ก็ต้องตกใจเพราะร่างกายเปลือยเปล่า และความรู้สึกเจ็บบริเวณกลางสาวที่ จิ๊ดขึ้นสมองความปวดร้าวตามร่างกาย โดยเฉพาะบริเวณเอว

เธอจึงหันกลับไปมองคนที่นอนหลับตาอยู่ ก็เห็นเป็นนายคาเรน อยู่ๆภาพเหตุการณ์เมื่อวานก็ไหลเข้ามาในหัวสมอง

ฉากต่างๆที่ฉันถูกคาเรนมันย่ำยี้ เธอถึงกลับหลับตาลง ก่อนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และค่อยๆจับแขนของเขาให้ออกจากเอวของเธอ พอฉันยกแขนของนายคาเรน

เขาก็ขยับเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น และยังกอดรัดเอวเธอโคตรแน่น เธอจึงลองใหม่อีกครั้งพยายามแกะมือของเขาออก

"ตื่นๆๆ!!"

ฉันเลิกพยายามเอาแขนของนายคาเรนที่กอดรัดแน่นอย่างกับตีนตุ๊กแก เธอจึงตะโกนเรียกคนที่นอนอยู่ด้านข้าง

"อื้ม"

"ไอ้คาเรน ตื่นๆๆ!!!!" ฉันพลิกตัวไปหาคาเรนที่นอนหลับอยู่ และตะโกนเรียกเขาเสียงดัง คาเรนทำเสียงเบาอย่างรำคาญ และขยับตัวเข้ามาซบกับหน้าอกของเธอ

"จะไม่ตื่นใช่ไหม!!??" ฉันก้มลงมองคาเรนที่นอนซบหน้าอกของเธอ พอฉันพูดเสร็จเขาก็ส่ายหัวไปมาอย่างกับเด็กน้อย

เพียะ!!

เธอมองดูท่าทางปัญญาอ่อนของเขา ก่อนจะยกมือขึ้นฟาดลงไปกลางหลังของคาเรน เต็มแรงเสียงมือฟาดลงกลางหลังดังสนั่นไปทั่วห้อง ทำให้คนที่นอนซบหน้าอยู่ถึงกับสะดุ้งตกใจ

รีบดีดตัวออกห่างจะหน้าอกของเธอและลุกขึ้นนั่งร้องเสียงดัง อย่างเจ็บปวดจริงๆมันก็ไม่ได้เจ็บอะไรมากมายหรอ แต่ท่าทางโอเว่อร์ของเขา

"โอ้ยยย!! เจ็บจัง หลังจะหักไหมเนี้ย!!??"

"มึงอย่ามาเว่อร์" พอคาเรนมาล้มขึ้นลงเธองจึงรีบหยิบผ้าห่มที่กองอยู่ตรงเอว ขึ้นมาปิดหน้าอกที่เด่นจะการเลื่อยของคนด้านข้าง

"เมียลองให้ผัวตีดูบ้างไหมครับ ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน!!??"

"มึงกล้า!!??" ฉันจ้องมองหน้าเขาอย่างดุ ที่เขาท้าให้เธอยอมให้คาเรนตีหลัง และดูมือเขากับมือเธอ ขนาดมันก็ต่างกัน ถ้ายอมให้เขาตีคนที่หลังจะหักมันน่าจะเป็นเธอมากกว่า

"และกูก็ไม่ใช่เมียมึง!!"

"ทำไมเมียพูดแบบนี้ครับ!!??" เสียงของคาเรนพูดขึ้นอย่างน้อยเนื้อตำใจ ที่ถูกฉันปฏิเสธความสัมพันธ

"ผัวเอากับเมียแล้ว เอาตั้งสองท่า"

ตุบ!!

พอคาเรนมันพูดจาทะลึ่งกับฉัน เธอจึงโมโหและรับไม่ได้ คนอุตสาห์จะลืมมัน ไอ้เวรนี่กับเอาแต่พูดถึง ฉันจึงยกเท้าขึ้นถีบนายคาเรน จึงเขาล้มตกเตียงนอน

"โอ้ยยย!!"

"มึงพูดเหี้ยอะไรของมึง!!!" ฉันตวาดขึ้นเสียงดังอย่างโมโหและยกมือกุมหน้าท้องอย่างเจ็บ จากการที่ยกเท้าขึ้งถีบ

"แม่ง!! ผัวพูดความจริงนี่ครับ!!??" คาเรนที่ถูกลูกถีบของคนร่างบาง จึงเงยหลังล้มตกเตียงนอน ก่อนจะยืนขึ้น

"หุบปาก!!!" ฉันเงยหน้าขึ้นมองและตวาดเสียงดัง เพื่อให้เขาหยุดพูดเรื่องนั้นสักที ก่อนจะหันหน้าหนีทันที เมื่อรู้ว่าเขายืนโชว์ไอ้นั้น

"ไม่!! มึงต้องยอมรับความจริง ว่ามึงอ่ะเมียกู!!"

"กูบอกให้หุบปาก!!!"

"นี้ไงหลักฐาน!!" คาเรนพูดเสร็จก็เอื้อมมือไปจับที่ผ้าห่ม ก่อนจะกระชากมันออกมาจากตัวของเธอ

"กริ๊ดดด ไอ้สัส!! มึงจะดึงผ้าห่มออกไปทำไม" ฉันที่ไม่ทันตั้งตัวก็ถูกเขากระชากผ้าห่มออกไปและทิ้งไว้ข้างเตียงนอน เธอจึงกรีดร้องอย่างตกใจและรีบยกมือขึ้นปิดร่างกาย

"กูจะให้มึงเห็นไง ว่ากูได้มึงแล้ว" คาเรนจ้องมองร่างกายของฉันอย่างจับจ้วง ผิวขาวเนียบมีแต่รอยแดงจากการถูกดูด ลำคอ เนินอกและหน้าท้องแบนราบ

ฉันก้มลงมองรอยเลือดที่เปื้อนที่นอน ก่อนจะเม้นริมฝีปากแน่น และขยับร่างกายเพื่อลงจากเตียงนอน ปลายเท้าสัมผัสโดนพื้นขาทั้งสองข้างก็สั่นเล็กน้อย พอจะก้าวขาออกไปเพื่อจะออก อยู่ๆขากับไม่มีแรงทิ้งตัวล้มลงพื้น

"ทำไมถึงออกมาเอง!!??" คาเรนที่นั่งอยู่บนเตียงนอน ก็ลุกขึ้นยืนและเดินตรงมาหาฉันที่เปิดประตูห้องน้ำออกมา

"ไม่ได้เจ็บอะไรมาก พอเดินได้" ฉันบอกคาเรนและเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบชุดออกมาชุดหนึ่ง และจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย เมื่อวานเธอตั้งใจจะไปซื้อของเข้าร้าน อุตสาห์กะไว้ว่าวันนี้จะหยุดนอนทั้งวัน

"จะไปไหน??" คาเรนที่นั่งมองฉันกำลังแต่งตัว และพอเขาเห็นว่าเธอกำลังหยิบกระเป๋า คาเรนจึงถามขึ้น

"จะออกข้างนอก" ฉันที่จะเดินออกไปจากห้องนอน ก็ต้องชะงักและหันกลับไปมองนายคาเรน ที่ตอนนี้กำลังยืนอยู่ด้านหลังของเธอ

"ไปทำไม??"

"ไม่ต้องยุ่ง"

"ไม่ให้ยุ่งได้ไง เมียจะออกข้างนอก" คาเรนเอื้อมมือมาจับที่แขนของฉันอย่างโมโห เพื่อดึงให้เธอหันกลับไปมองหน้าของเขา

"เฮ้อ กูจะไปซื้อของ และไม่ใช่เมียมึง!!" ฉันถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยและต้องการจะจบบทสนทนานี้ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปทันที

ปัง!!

ฉันเดินออกมาจากห้องของตัวเองและเดินตรงไปที่ลิฟท์ ไม่นานประตูลิฟต์ก็เปิดออกเธอจึงเดินเข้าไปในลิฟต์ คาเรนที่เห็นว่าเธอเดินออกไปจากห้อง เขาจึงรีบวิ่งออกมาพอเห็นว่าฉันอยู่ในลิฟต์

"รอด้วยครับ!!"

ฉันที่เห็นว่านายคาเรนวิ่งตรงมาหาเธอ เธอจึงเอื้อมมือไปกดปุ่มเปิดค้างไว้เพื่อรอให้เขาเข้ามา พอนายคาเรนเข้ามาในลิฟต์ ประตูลิฟต์ก็ปิดและเคลื่อนตัวลงมาข้างล่าง

ไม่นานประตูลิฟต์ก็เปิดออก ฉันและนายคาเรนจึงเดินออกมาจากลิฟต์ และฉันก็เดินตรงไปที่รถของตัวเองที่จอดอยู่

"เมียจ้า ผัวไปหาไอ้ฟิวเวอร์แปบนะ" เสียงตะโกนของคาเรนดังขึ้น พร้อมกับเดินตรงไปที่รถของเขา ฉันก็แค่พยักหน้าว่าเข้าใจและหันกลับมาที่รถ เปิดประตูและเข้าไปนั่งด้านใจ ก่อนจะขับรถออกไปทันที

--------------------------------------------------