POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 31

หลังจากเหตุการณ์นั้นผมที่ได้พี่ชายช่วยให้ออกมาจากน้ำมือของส้มจี๊ด ผมก็คิดว่าผมต้องระวังตัวมากกว่านี้ ตอนนี้ผมก็กลับมาใช้ชีวิตอยู่กับเมียรัก ได้สามเดือนแล้วแต่ไม่รู้เป็นอะไรผมถึงมีอาการแบบนี้

อุ๊บ!...แหวะ

อุ๊บ!...แหวะ

อุ๊บ!...แหวะ

เสียงอาเจียนดังขึ้นในห้องน้ำ มันทำให้ฉันที่นอนหลับอยู่ถึงกับต้องลืมตาตื่น และหันไปมองทางห้องน้ำที่ยังคงส่งเสียงอาเจียนไม่หยุด

อุ๊บ!...แหวะ

อุ๊บ!...แหวะ

เธอจึงลุกขึ้นและก้าวขาลงจากเตียงนอนเดินตรงไปทางห้องน้ำ ก่อนจะยกมือขึ้นเคาะประตูเรียกคนด้านใน

ก๊อก

ก๊อก

ก๊อก

"มึงเป็นอะไรหรือเปล่า!!??"

อุ๊บ!...แหวะ

"ไม่เป็น....อุ๊บ!...แหวะ" คาเรนตะโกนตอบแต่ไม่ทันจะจบ เสียงอาเจียนของคาเรนก็ดังขึ้นมาอีกรอบ

ฉันได้แต่ยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องนอน เดินมาที่ตู้เก็บกล่องยาและหยิบออกมาเปิดดู เธอมองหายาแก้อาเจียนให้นายคาเรน

"มียาดมไหม!!??" เสียงอิดโรยดังขึ้น พอหันกลับไปมองก็เห็นร่างสูงของนายคาเรนยืนพิงขอบประตู เธอจึงเลิกหาและวางกล่องยาลงและเดินไปหยิบกล่องใบเล็กที่มียาดม

เธอหยิบยาดมออกมาและเดินกลับไปหาเขา ที่ตอนนี้เดินมานอนพิงที่โซฟาพร้อมกับเอาผ้าขนหนูปิดหน้า

"ไหวไหม!!??" ฉันส่งยาดมไปให้นายคาเรนและถามขึ้น เขาไม่ตอบฉันเอาแต่ส่ายหน้าไม่เอาและดมยาดม

เธอยืนดูอาการของนายคาเรนแปบนึงและเห็นว่าใบหน้าอิดโรยของเขาเริ่มจะดีขึ้น ฉันจึงเดินเข้าครัวเพื่อหาอะไรทานตอนเช้า เธอเดินตรงไปที่ตู้เย็นและเปิดออกดู

ฉันมองดูวัตถุดิบในตู้ที่มีเนื้อหมูสันนอกอยู่ชิ้นหนึ่ง พอเธอนึกว่าอยากจะทำอะไรก็หยิบเนื้อหมูสันนอกออกมา ผักซีที่มีรากด้วย

สิ่งที่ต้องเปลี่ยน

หมูสันนอกหั่นเป็นชิ้นหนา ½ นิ้ว แล้วหั่นเป็นเส้น 500 กรัม

รากผักชี กระเทียม พริกไทยโขลกละเอียด 1 ช้อนโต๊ะ

คนอร์อร่อยชัวร์ 1 ช้อนโต๊ะ

คนอร์แป้งข้าวโพด 1 ช้อนโต๊ะ

น้ำมันพืชสำหรับทอด 1 ถ้วยตวง

วิธีทำ

นำเนื้อหมูหมักกับ รากผักชี กระเทียมพริกไทย คนอร์อร่อยชัวร์ และคนอร์แป้งข้าวโพด ทิ้งไว้ประมาณ 20 นาที

ตั้งกระทะบนไฟปานกลาง ใส่น้ำมัน รอจนร้อน ใส่หมูที่หมักไว้ลงไปทอดจนสุกเหลือง นำขึ้นจากกระทะสะเด็ดน้ำมัน แล้วจัดใส่จานพร้อมเสิร์ฟ ควรรับประทานคู่กับแตงกวา มะเขือเทศ และซอสมะเขือเทศ

หมายเหตุ หมักหมูทิ้งไว้ในตู้เย็นประมาณ 1 คืนจะทำให้เครื่องปรุงซึมเข้าไปในเนื้อหมู เมื่อนำมาทอดเนื้อหมูจะมีรสชาติอร่อยขึ้น และเพื่อให้เนื้อหมูนุ่มและเครื่องปรุงซึมเข้าเนื้อหมูได้มากขึ้น ให้ใช้ค้อนทุบเนื้อหมูเบาๆ เพื่อให้กล้ามเนื้อของเนื้อหมูคลายตัวก่อนนำไปหมัก

ฉันก้มลงมองหมูทอดกระเทียมพริกไทยที่ส่งกลิ่นหอมของกระเทียม ก่อนจะเดินถือจานไปวางไว้บนโต๊ะกับข้าว และเดินไปเอาจานช้อนใส่ข้าวมาวางไว้ที่โต๊ะ

"คาเรนมากินข้าวจะได้กินยา!!!" พอเตรียมทุกอย่างเสร็จเธอก็หันไปทางห้องนั่งเล่น และตะโกนเรียกคาเรนให้มาทานอาหารเช้าจะได้ทานยา

"อื้ม" คาเรนจานรับก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาพร้อมกับมือที่ถือยาดมเดินดมมาที่โต๊ะกินข้าว ที่มีอาหารวางอยู่

"ทำอะไร...อุ๊บบ!!!" คาเรนเดินมาที่โต๊ะกินข้าว พอเขาก้มลงมองดูจานอาหาร อยู่ๆเขาก็เอามาขึ้นปิดปากและวิ่งเข้าห้องนอนเพื่อไปเข้าห้องน้ำในห้อง

"เฮ้ย!!!" ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจและวิ่งตามหลังนายคาเรนเข้าไปในห้องนอนอย่างเป็นห่วง เดี๋ยวนะ เมื่อกี้ กูเป็นห่วงมันหรอ!!?? ก็จะได้ยินเสียงอาเจียนดังขึ้นมา

อุ๊บ!...แหวะ

อุ๊บ!...แหวะ

อุ๊บ!...แหวะ

"ไปหาหมอไหม!!"

ก๊อก

ก๊อก

ก๊อก

อุ๊บ!...แหวะ

อุ๊บ!...แหวะ

อุ๊บ!...แหวะ

เสียงเคาะปมกับเสียงอาเจียนของคนด้านใน ไม่นานประตูห้องน้ำก็เปิดออกพร้อมร่างสูงที่ยืนพิงขอบประตูและเสียงดมยาดมดัง

ฉันจึงเดินเข้าไปพยุงร่างสูงที่ไม่มีแรงให้เดินออกมาจากห้องน้ำมานั่งที่เตียงนอน พอคาเรนเดินมานั่งลงที่เตียงนอน ก่อนที่ร่างสูงจะล้มตัวลงนอนอย่างหมดแรง

"ไม่กินข้าวก่อนหรอ!!??"

"ไม่เอา มันเหม็น!!!"

"เหม็น!!??" ฉันทำหน้างงปมสงสัยที่เขาบอกว่าเหม็นอาหารที่เธอทำ

"อื้มม ขอนอนพักเอาแรงก่อน ตอนนี้ลุกไม่ไหว!!" คาเรนพูดเสร็จก็ลุกตัวลงนอนบนเตียง และหลับไปทันทีด้วยความเหนื่อยล้า

"เออ!!"

ฉันเดินไปเปิดแอร์ให้คาเรนและเดินออกจากห้องนอนปล่อยให้เขาได้พักผ่อน เธอเดินตรงมาที่โต๊ะกินข้าวและหยิบจานที่มีหมูทอดกระเทียมพริกไทยขึ้นมาดม

"ไม่เห็นเหม็นเลย!!?? หอมจะตาย!!" ฉันพึมพำกับตัวเองก่อนจะวางจานลงและนั่งลงทานอาหารตรงหน้า

ไม่นานเธอก็ทานอาหารเช้าเสร็จก็เก็บจานไปล้าง และเดินกลับมาที่ห้องนอนเพื่อมาดูอาการของคนที่นอนหลับอยู่บนเตียง

พอเห็นว่าเขายังคงนอนหลับ เธอก็ไม่อยากจะกวนจึงเดินออกมา ฉันเดินตรงไปที่ห้องนั่งเล่นก่อนจะเปิดทีวีดูหนังจนเผลอหลับไป

12:30 น.

"กูไม่ใช่เมียมึง!!"

"พี่คาเรน!!?? พี่จะไปสนใจพี่หวานทำไมค่ะ พี่ควรที่จะสนใจจี๊ดและลูก"

"เฮอะ!!! มึงอยากมาตอแหลเลย กูไม่เคยและไม่คิดจะเอามึงเลย"

"พี่คิดว่าจี๊ดตอแหลหรอ ได้!!" ส้มจี๊ดที่เห็นว่าคาเรนไม่ยอมรับเธอ ส้มจี๊ดจนหันมามองฉันและเดินเข้ามาหาพร้อมกับยื่นซองเอกสารมาให้เธอ

"อะไร!!??" ฉันมองซองเอกสารในมือส้มจี๊ดที่ยื่นส่งมาให้เธอ ฉันมองมันอย่างไม่เข้าใจและถามขึ้น

"จี๊ดรู้ว่าพี่คงคิดว่าจี๊ดตอแหล แต่นี้คือเอกสารที่จี๊ดไม่ได้โกหก"

ฉันยื่นมือไปรับซองเอกสารในมือส้มจี๊ด เธอค่อยๆเปิดซองเพื่อดูเอกสารด้านใน เธอหยิบเอกสารด้านในออกมา

มันเป็นเอกสารเกี่ยวกับใบรับรองแพทย์ ฉันค่อยหลับตาลงเพื่อทำใจก่อนจะตัดสินใจดูเอกสารในมือ

ร่างที่สั่นเทาก่อนจะปล่อยเอกสารในมือลงพื้นก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองหน้าคาเรนด้วยความรู้สึกเสียใจและรับกับสิ่งที่รู้ไม่ได้

"หึหึ พี่หวานคงรู้แล้วนะคะ ว่าใครเป็นเมียของพี่คาเรน"

"พวกมึงออกไปจากห้องกู กูไม่อยากเห็นหน้าพวกมึง!!!!"

"เมีย!! ฟังผัวก่อน มันไม่ใช่แบ..."

"ฟัง!!!! ฟังเชี้ยยอะไรว่ะ มึงดู!!!" ฉันตะคอกเสียงดังและก้มลงหยิบเอกสารที่ตกพื้นส่งให้คาเรนได้ดู

"ไม่จริง!!?? ผัวไม่เคยมีอะไรกับ..." คาเรนที่รับเอกสารมาดูก็มีใบหน้าตกใจและรีบหันมาอธิบายให้เธอเข้าใจ

"พอเถอะว่ะ!! มึงไม่ต้องมาอธิบาย กูกับมึงเราไม่ได้เป็นอะไรกัน"

พอฉันพูดเสร็จคาเรนก็ชะงักและก้มหน้าลงอย่างผิดหวัง ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมามองมาที่เธออีกครั้ง

"ผมขอถามหน่อย!!??"

"..."

"ตลอดเวลาที่ผมอยู่กับคุณ"

"คุณเคยรักผมบ้างไหม??"

ฉันฟังคำถามของคาเรนก่อนจะหลับตาลงและค่อยลืมตาขึ้นอีกครั้งและตอบคำถามของเขาทั้งน้ำตา

"ฉันไม่เคยรักนาย!!!" แต่พอฉันพูดเสร็จก็มองหน้าเขา ที่ตอนนี้ใบหน้าของเขาเริ่มมีน้ำตาคลอและดูเจ็บปวดมาก

"ถ้าคุณไม่เคยรักผมจริง คุณคงไม่เสียใจแบบนี้" คาเรนยิ้มทั้งน้ำตาก่อนจะยอมเดินออกจากห้องของฉันไป พร้อมกับส้มจี๊ดที่วิ่งตามหลังเขาไป

พอพวกเขาออกไปจากห้องของเธอ ร่างบางที่ยืนอยู่ก็ล้มลงกับพื้น ก่อนที่เธอจะพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด

"ฉันไม่เคยรักนาย...ฮืออ"

"ฉันไม่ได้เสียใจ...ฮือออ"

--------------------------------------------------

..... อีส้มจี๊ด ว่าไม่ดูตัวเองเลย งานนี้อีพี่มันจะจัดการส้มจี๊ดอย่างไร ...