ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 257

แม้กับบุคคลธรรมดาทั่วไป เงินสองแสนมันไม่ได้หากันง่ายๆ

ยิ่งไปกว่านั้นพ่อบ้านเองก็เป็นแค่คนใช้ที่ไม่ได้มีความรู้หรือทำธุรกิจอะไร เป็นไปไม่ได้ที่จะหาเงินสองแสนได้ในคืนเดียว

ตอนที่พ่อบ้านได้ยินคำพูดของผู้ช่วยก็ตัวสั่นไปหมด ท่าทีดูหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง

ถ้าไม่ใช่เพราะรู้สึกผิดแล้วมันคืออะไร

ซือถูไห่กวาดตามองพ่อบ้านด้วยสายตาแข็งกระด้าง ถามปลายสายอย่างต่อเนื่องว่า “ คนที่โอนเงินให้เป็นใคร ”

ครั้งนี้ผู้ช่วยเอ่ยขึ้นด้วยความลังเลใจว่า “ คือ......คือ...... ”

“ จะอึกอักทำไม รีบพูดมา ใช่สวี่ซิงซิงหรือเปล่า ”

ได้ยินเสียงของผู้ช่วยที่ดังขึ้นด้วยความตกใจว่า “ ไม่ใช่สวี่ซิงซิง ......คนที่โอนเงินคือคุณนาย ”

“ ว่าไงนะ ”เสียงของซือถูไห่ฟังดูตื่นเต้นกว่าผู้ช่วยเสียอีก

แต่แล้วผู้ช่วยยังรายงานไม่จบ เขายังคงพูดต่อไปว่า “ ไม่ใช่แค่ครั้งนี้ที่คุณนายเป็นคนโอนให้ เงินก้อนใหญ่ก่อนหน้านี้ก็ถูกโอนจากหนึ่งในบัญชีที่เป็นของคุณนายด้วยครับ ”

ซือถูไห่เบิกตากว้างอย่างรู้สึกตกใจ เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าคนที่ซื้อตัวพ่อบ้านไม่ใช่สวี่ซิงซิง แต่เป็นคนที่นอนเคียงหมอนกับเขานั่นเอง มู่ซินเย่ว์

ถ้าหากตอนนี้มู่ซินเย่ว์ยืนอยู่ข้างเขา เขาคงจะตบหน้าหล่อนฉาดใหญ่ทีเดียว

เขารู้อยู่แล้ว ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องคิดไม่ซื่อแน่ ไม่อย่างนั้นหล่อนจะไปดึงตัวพวกหุ้นส่วนของเขาทำไม

ยังดี ยังดีที่พบพิรุธซะก่อน

แต่ซือถูไห่ไม่ได้สังเกตเลยว่า มู่ซย่าที่ยืนอยู่ด้านหลังของเขากำลังยิ้มบางๆออกมา

“ ไอ้สารเลว ” ซือถูไห่ต้องการจะระบายอารมณ์โกรธ จึงใช้เท้าเตะไปที่ใบหน้าของพ่อบ้าน

“ อ๊า ”พ่อบ้านร้องอย่างเจ็บปวด มีเลือดไหลออกมาจากจมูก

เท่านี้ยังไม่พอ ซือถูไห่เตะซ้ำเข้าไปอีกเป็นครั้งที่สอง และตามด้วยครั้งที่สามอย่างรวดเร็ว

พลางเตะพลางด่ากราดว่า “ ไอ้ชั่วช้าสารเลว ฉันเป็นเจ้านายของแก แต่แกกลับกล้าหักหลังฉัน ”

ซือถูไห่มีไอสังหารที่น่ากลัวกระจายออกมาทั่วร่าง

คือมู่ซย่า ที่แท้ก็เป็นหล่อนนี่เอง

ทันใดนั้นมู่ซย่าก็ยิ้มออกมา เธอจงใจเผยให้เห็นร่องรอย

เธอถามขึ้นด้วยสีหน้าเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้มว่า “ น้องสาว เธอมองพี่แบบนั้นทำไม ”

มู่ซย่าทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ทำให้ซือถูชิงไห่โมโหขึ้นมาสุดขีด

สีหน้าของเปลี่ยนไปทันที ดึงตัวซือถูไห่และชี้ไปยังมู่ซย่าและพูดว่า “ คุณพ่อ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับมู่ซย่าด้วย พี่คงรู้เรื่องข้อห้ามของตระกูลสวี่ตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้นก็เลยให้คนส่งชุดนั้นมาให้หนู คุณพ่อ คุณพ่อต้องตรวจสอบมู่ซย่าด้วยเหมือนกันนะคะ ”

“ หุบปาก ”ซือถูไห่กำลังโมโหมาก

เขาเตะพ่อบ้าน ยิ่งไปกว่านั้นคือให้พ่อบ้านเป็นตัวแทนของมู่ซินเย่ว์ให้เขาได้ระบายอารมณ์

พอซือถูชิงซานเขยิบเข้าไปหา เขาก็ยิ่งกราดเกรี้ยวมากขึ้น

ซือถูไห่มองซือถูชิงซานด้วยสายตารังเกียจและพูดว่า “ พวกแกสองแม่ลูกไม่มีใครดีเลยสักคน ต่างก็เป็นพวกอกตัญญูเลี้ยงไม่เชื่อง เมื่อกี้ซานซานยังห้ามไม่ให้ฉันสั่งสอนแก ช่วยแกแก้ต่าง ตอนนี้เพิ่งจะผ่านไม่นาน แกก็แว้งกัดพี่สาวแกแล้ว นี่แกยังมีหัวใจหรือเปล่า ทำไมฉันถึงได้มีลูกอย่างแก......เลี้ยงคนอกตัญญูอย่างแกได้ยังไง ”