ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 261

หลิ่วเยี่ยพูดๆอยู่ก็ชะงักไป “คนรับใช้คนนั้นไม่ใช่คนของคุณนาย เธอเพิ่งมาได้ไม่นาน วันนี้ในขณะที่เธอถูพื้นบนระเบียงทางเดินชั้นสอง พบว่าหน้าประตูห้องของคุณหนูรองมีของเหลวสีแดง เธอเลยเรียกฉันไปดูด้วยกัน ในตอนนั้นฉันก็อยู่ชั้นสองพอดี ประตูห้อง บอร์ดี้การ์ดเป็นคนเปิดออก พอเปิดปุ๊บ......พวกเราต่างพากันตกใจ หลังจากนั้นท่านก็มา”

มู่ซย่าพยักหน้า แล้วถามขึ้นว่า “เมื่อวานหลังจากที่ฉันกลับห้องไป ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นไหม?”

หลิ่วเยี่ยคิดอยู่สักพักก่อนจะส่ายหน้า “ไม่มีค่ะ เมื่อคืนไม่ได้เกิดอะไรขึ้นทั้งนั้น แต่ว่าคุณหนูรองไม่ได้ทานอาหารเย็น ในตอนนั้นฉันฟังจากน้ำเสียง เธอก็ดูปกติดีนี่ และยังมาขอยาลบรอยแผลเป็นจากเราอีกด้วย เหมือนว่าเธอไม่คิดจะฆ่าตัวตายนะค่ะ”

มู่ซย่าฟังจากที่เธอพูด ก็ยิ่งมั่นใจไปอีกว่าซือถูชิงซานจะไม่มีวันกรีดข้อมือฆ่าตัวตายเป็นแน่

คนที่กลัวว่าแผ่นหลังจะหลงเหลือรอยแผลเป็น คิดจะฆ่าตัวตายได้ยังไงกันล่ะ?

มู่ซย่าพยักหน้าตอบว่า “ฉันรู้แล้ว คุณออกไปเถอะ มีอะไรคืบหน้าก็รายงานฉันมาด้วย”

หลิ่วเยี่ยเตรียมจะเดินออก ก็ฉุดคิดเรื่องของมู่ซินเย่ว์ขึ้นมา หันหน้ากลับมาพูดอย่างเป็นห่วง “ คุณหนูใหญ่ คุณหนูรองตายไปแบบนี้ คุณนายกลับมาจะต้องสงสัยท่านเป็นแน่......ท่านต้องระวังตัวหน่อยนะ”

ในสายตาของหลิวเยี่ย มู่ซย่าเฉลียวฉลาดเป็นที่สุด แต่นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่โดนมู่ซินเย่ว์ทำร้ายได้นี่นา

โดยเฉพาะมารดาผู้ที่เจ็บปวดจากการสูญเสียลูกสาว ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามแต่ก็ทำได้ลงคอทั้งนั้น

สำหรับสภาพจิตใจแบบนี้ หลิวเยี่ยเข้าอกเข้าใจได้ดีที่สุดแล้ว เพื่อลูกแล้ว เธอก็ได้ทำเรื่องที่ไม่ควรทำแทนมู่ซินเย่ว์ไปตั้งมากมายหลายอย่าง

ความกังวลในสายตาของหลิ่วเยี่ยชัดเจนเป็นอย่างยิ่ง สภาพอารมณ์แบบนี้จะแสร้งทำออกมาไม่ได้ มู่ซย่ารับรู้ได้ถึงความจริงใจของหลิ่วเยี่ย

เธอโค้งปากยิ้ม “ฉันรู้ ฉันจะระวังเธอไว้ ขอบคุณสำหรับคำเตือนนะ”

“ไม่ๆ ควรจะเป็นฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณท่าน ถ้าไม่ได้ท่าน ลูกของฉันก็คง......” หลิ่วเยี่ยสะอึกสะอื้นอยู่ไม่น้อย

มู่ซย่ายิ้มปลอบขวัญพร้อมเอ่ยขึ้น “เธอช่วยฉันมากมาย เรื่องของเธอก็คือเรื่องของฉันนั่นเอง วางใจเถอะ ฉันไม่เป็นอะไรแน่นอน ฉันจะรอดูวันที่ลูกของเธอกับเธอได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง”

ทันใดนั้นเองมู่ซย่าก็กระโจนตัวขึ้น

แต่เธอไม่เหมือนดั่งหญิงสาวทั่วไปที่นึกว่าผีหลอก แต่กลับเดินไปยังหน้าคอมอย่างหน้านิ่วคิ้วขมวด

คอมพิวเตอร์ของเธอติดตั้งตอนที่เธอกลับไปหาซือถูไห่ คอมตัวใหม่ไม่มีทางที่จะเปิดเครื่องเองอัตโนมัติได้แน่นอน นอกเสียจากว่า......มีคนแฮกคอมของเธอ!

เป็นไปตามที่มู่ซย่าสงสัยไม่มีผิดเพี้ยน หลังจากที่คอมเปิดขึ้นก็ไม่ได้เด้งเข้าไปยังหน้าเดสก์ท็อป แต่กลายเป็นสีแดงเลือดหมูทั้งหน้าจอ

มู่ซย่าจึงเอ่ยปากพูดเสียงเย็นเยียบ “แกเป็นใคร?”

ไม่ทันไร หน้าจอสีแดงเลือดหมูก็ปรากฎตัวอักษรสีดำขึ้นหนึ่งบรรทัด ซึ่งเขียนด้วยตัวหนังสือภาษาอังกฤษ “คุณมู่ ของขวัญที่ฉันส่งไปให้คุณชอบหรือเปล่า?”

มู่ซย่ารีบคิดเชื่อมโยงไปถึงเรื่องของซือถูชิงซานอย่างฉับไว ขมวดคิ้วถามขึ้น “แกเป็นคนฆ่าซือถูชิงซานงั้นเหรอ?”