ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 349

ซือถูไห่รับคำว่า “อืม” บอกว่า “ถ้างั้นก็ไปเจอกันหน้าโรงพยาบาลก็แล้วกัน”

หลังจากสิ้นสุดการโทร มู่ซย่าก็มองเห็นความกระดากอายบนสีหน้าของซือถูไห่

สำหรับเขาแล้ว ภรรยาตัวเองป่วยเป็นจิตเวช เป็นเรื่องที่น่าขายหน้ามาก

มู่ซย่าเบือนสายตาออกไปนอกหน้าต่างอย่างเรียบเฉย ราวกับไม่ได้รู้สึกผิดปกติกับเรื่องเมื่อครู่นี้

ไม่ช้า ก็มาถึงโรงพยาบาลจิตเวชหลัวซื่อ

มู่ซย่าเปิดประตูรถลงมา เห็นเจี่ยงฟู่หมิงรออยู่ที่หน้าประตูโรงพยาบาลแล้ว

ขณะที่ทั้งสองคนเผอิญสบตากันนั้น มู่ซย่ามองเห็นความเกลียดชังที่แฝงอยู่ในแววตาของเจี่ยงฟู่หมิง แต่แววเกลียดชังนั้นเกิดขึ้นแค่แวบเดียวเท่านั้น ไม่ช้าก็เปลี่ยนเป็นใบหน้ายิ้มแย้มขึ้นมา

“คนนี้คือคุณหนูมู่ใช่ไหมครับ” เจี่ยงฟู่หมิงเดินเข้ามาทักทาย และพูดกับซือถูไห่ที่เพิ่งเดินลงมาจากรถ “คุณนายเคยพูดถึงเธอ บอกว่าลูกสาวคนโตของคุณสวยมาก วันนี้ได้เห็นแล้วก็เป็นอย่างที่พูดจริงๆด้วย คุณนี่วาสนาดีจริงๆ”

ซือถูไห่ชอบฟังคำประจบสอพลอที่สุด เมื่อได้ยินคำชมจากเจี่ยงฟู่หมิง ก็เผยสีหน้าได้ใจออกมา

แต่หลังจากนั้น เจี่ยงฟู่หมิงก็ถามขึ้นมาว่า “ตอนนี้คุณนายเป็นยังไงบ้างครับ เธอ......ไม่สบายหรือครับ”

สีหน้าของซือถูไห่ขรึมลงไปทันที

เขาพยักหน้ารับยากจะเอ่ยปากพูดออกไป จากนั้นก็พูดแค่ว่า “เข้าไปนายก็รู้เอง”

เจี่ยงฟู่หมิงพยักหน้า เดินเข้าไปพร้อมกับมู่ซย่า ตรงไปยังอาณาเขตของโรงพยาบาล

หลังจากทั้งหมดกรอกข้อมูลเข้าเยี่ยมเสร็จแล้ว พยาบาลก็พาพวกเขาทั้งสามคนเดินไปยังห้องพักคนไข้ที่มู่ซินเย่ว์อาศัยอยู่

โครงสร้างของโรงพยาบาลจิตเวชกับโรงพยาบาลทั่วไปก็คล้ายๆกัน มีเพียงสิ่งเดียวที่แตกต่าง คือหน้าประตูห้องพักทุกห้องได้มีการทำรั้วเหล็กเอาไว้ ราวกับคอกกั้นปศุสัตว์

พอเปิดประตูห้องพักของมู่ซินเย่ว์ มู่ซย่าก็เห็นว่ามู่ซินเย่ว์ถูกมัดเอาไว้บนเตียง

ฉะนั้นจึงทำให้เธอเกิดภาพหลอนอย่างนี้ขึ้นมา ทำให้ซือถูไห่คิดว่าเธอบ้าไปแล้วจริงๆ จึงได้ส่งเธอมายังสถานที่ที่สามารถบีบบังคับให้คนธรรมดาเกิดอาการป่วยทางจิตได้อย่างนี้

ได้ยินเสียงร้องโหยหวนของผู้ป่วยเหล่านั้นทุกวัน เธอคิดว่าตัวเองแทบจะบ้าตามไปด้วยแล้ว

มู่ซย่าหันไปพูดกับซือถูไห่ด้วยสีหน้าน่าสงสารว่า “คุณพ่อ เห็นทีสติของคุณน้าก็ยังไม่แจ่มใสสักเท่าไหร่นะคะ”

มู่ซินเย่ว์นิ่งอึ้ง จากนั้นก็ด่ากราดออกมาว่า “นังสารเลว เธอมันสารเลว เธอไม่ได้ตายดีแน่”

มู่ซินเย่ว์พยายามดิ้นรนสุดกำลัง ดึงโซ่เหล็กจนเกิดเสียงดังขึ้นมา ราวกับว่าจะลุกขึ้นมาสู้กับมู่ซย่าให้ตายกันไปข้างหนึ่ง

แต่ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนยังไงก็เปล่าประโยชน์ เพราะโซ่นี้ใช้ล่ามผู้ป่วยที่มีอาการคลั่งอย่างรุนแรงโดยเฉพาะ คนที่มีแรงมากกว่านี้ก็ยังไม่สามารถดิ้นหลุดไปได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคุณนายผู้ดีที่ไม่เคยทำอะไรด้วยตัวเองมาก่อนเลยอย่างมู่ซินเย่ว์

ซือถูไห่เห็นสภาพอย่างนี้ของมู่ซินเย่ว์ ก็ได้แต่ส่ายหน้าพูดว่า “ก็ยังเป็นเหมือนเดิม เสี่ยวเจี่ยง นายคงต้องรอสักระยะค่อยมาที่นี่อีกครั้งแล้วล่ะ อาการของเธอตอนนี้ จะถ่ายวิดีโอยังไง”