ในห้องเรียน มู่ซย่าเพิ่งจะนั่งลง ฟางอีหังก็เข้ามาประจบ “นี่ ฉันเห็นว่าเธอตอบข้อ B หมดเลย เธอน่าจะตอบ C มากกว่านะมีโอกาสถูกสูง”
มู่ซย่าเพียงแค่รู้สึกน่าขัน เด็กนักเรียนที่เรียนห่วยกลับมาพูดเรื่องประสบการณ์กับเธอเนี่ยนะ น่าขันสิ้นดี
เธอส่านศีรษะแล้วอธิบาย “ฉันแค่ทำวิชาภาษาจีนไม่ได้เฉยๆ”
แน่นอนว่าอีกฝ่ายไม่เชื่อว่าสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง แต่ก็พยักหน้าตามเกมไป “อืมใช่ ฉันก็แค่ทำวิชาภาษาจีนไม่เป็นเฉยๆ วิชาอื่นยังพอเดาไปมั่วได้ มีแค่วิชาภาษาจีนเท่านั้นที่พึ่งดวงไม่ได้”
“…” มู่ซย่าหมดคำจะพูด เธอไม่ได้หมายความเช่นนั้นสักหน่อย
ในขณะนั้นเองโอวหยางโม่ก็เคาะโต๊ะเบาๆ “เงียบ ตอนนี้เราจะมาประกาศคะแนนตามอันดับที่ได้นะครับ คนที่ผมเรียกชื่อให้ไปยืนข้างนอกเตรียมเลือกที่นั่งได้เลยนะครับ”
ทุกคนต่างก็ยืดตัวตรงพร้อมเพรียงกัน ฟางอีหังเองก็ด้วย
มู่ซย่าชำเลืองมอง ทั้งห้องนี้มีเพียงแค่จวินหรงเซวียนเท่านั้นที่ฟุบอยู่บนโต๊ะ หน้าตานอนไม่เต็มอิ่มอยู่ตลอดเวลา
จากนั้นโอวหยางโม่ก็พูดขึ้น “อันดับที่หนึ่ง กู้หว่านหว่าน ทั้งหมด 157 คะแนน”
คะแนนเต็ม 180 กู้หว่านหว่านสอบได้คะแนนเท่านั้นก็ถือว่าสูงมากแล้ว
โอวหยางโม่มองกู้หว่านหว่านด้วยสายตาภาคภูมิใจ กู้หว่านหว่านยิ้มแล้วเดินออกไปต่อแถวข้างนอก
ก่อนจะออกไปเธอยังหันไปมองมู่ซย่าแวบหนึ่งอย่างไม่ทันสังเกตราวกับว่ากำลังโอ้อวดชัยชนะของตนอย่างไรอย่างนั้น
ส่วนมู่ซย่านั้น เธอไม่ทันสังเกตเห็นกู้หว่านหว่านเลย เพราะเธอลุ้นมากว่าคะแนนอีกสองวิชาที่นอกเหนือจากวิชาภาษาจีนเธอจะได้เท่าไหร่?
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดล่ะก็ เธอต้องได้คะแนนเต็มทั้งสองวิชาแน่นอน
มู่ซย่าขมวดคิ้วมุ่นขึ้นมาทันที พร้อมกับลุกพรวดขึ้นมา แล้วเรียกโอวหยางโม่ที่กำลังจะเดินออกไปไว้ “อาจารย์โอวหยาง!”
โอวหยางโม่หยุดฝีเท้าลงแล้วย่นคิ้วหันไปมองเธอ “มีปัญหาอะไรอีก?”
“คะแนนของหนูค่ะ” มู่ซย่าจ้องมองโอวหยางโม่ด้วยความเย็นชา “อาจารย์ยังไม่ประกาศคะแนนของหนูเลยแล้วก็เพื่อนคนนี้ด้วย”
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป จวินหรงเซวียนที่ฟุบอยู่ก็ขยับตัวเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ ยืดตัวนั่งแล้วขมวดคิ้วมองมู่ซย่าอย่างมีเลศนัย
น้ำเสียงของหญิงสาวปกติดี แต่รัศมีที่แผ่ซ่านออกมากกลับรุนแรงมาก แรงขนาดข้ามหัวโอวหยางโม่ไปเลย
เขารู้สึกสนุกขึ้นมา จากนั้นก็ยื่นเท้าออกไปสะกิดฟางอีหัง ทั้งสองเป็น ‘เพื่อนหัวมงกุท้ายมังกร’ ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้าจวินหรงเซวียนยกบั้นท้ายขึ้นเมื่อไหร่ ฟางอีหังก็จะรู้ทันทีว่าเขากำลังจะตด
เมื่อจวินหรงเซวียนสะกิดเขาเช่นนั้น ฟางอีหังก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับมู่ซย่าทันทีแล้วพูดกับโอวหยางโม่ว่า “นั่นสิครับอาจารย์ ทำไมไม่ประกาศคะแนนของผมล่ะ? ถึงจะเป็นที่โหล่ของห้องก็มีสิทธิ์รู้คะแนนของตัวเองเหมือนกันไม่ใช่เหรอครับ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ปลดล๊อคด้วยเหรียญแล้ว กลับมาอ่านซ้ำทำไมอ่านไม่ได้ ยังต้องให้ปลดล๊อคอีก แบบนี้เอาเปรียบผู้อ่านนะ...
When will you come?...
จะมาตอนไหนคะ...
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...