ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 405

เมื่อมู่ซย่าพูดถึงเยี่ยซือเจวี๋ย สีหน้าท่าทางของจวินเฮ่าเซวียนก็ดูยุ่งเหยิงเล็กน้อย

แน่นอนว่าเขาเองก็มองออกว่าเยี่ยซือเจวี๋ยปฏิบัติกับมูซย่าแตกต่างจากคนอื่น เพียงแต่ระหว่างพี่น้องจะเรื่องอะไรก็ยอมได้ แต่เรื่องผู้หญิงยอมไม่ได้

จวินเฮ่าเซวียนเอ่ยอย่างปิดหูปิดตา “ผมเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ยังไม่ได้ติดต่อเขาเลย ไม่รู้เหมือนกัน”

มู่ซย่าจึงได้แต่หันไปมองหลัวอี้

หลัวอี้คิดอยู่ครู่หนึ่ง และตอบกลับไปว่า “ผมเองก็เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศเมื่อเช้านี้เหมือนกัน ไม่รู้สถานการณ์ทางฝั่งอาเยี่ยเลย แต่เขาไปต่างประเทศได้สองวันแล้ว ที่บริษัทต้องสะสมงานกองโตเอาไว้ไม่น้อยแน่ มีอะไรเหรอ? คุณถามหาเขามีเรื่องอะไรเหรอ? ”

จู่ๆ มู่ซย่าก็รู้สึกร้อนใจมาก

แต่เธอยังคงรักษาท่าทีสงบนิ่งเอาไว้ จากนั้นก็ส่ายหัวและเอ่ยว่า “ไม่มีอะไร ก็แค่เมื่อวานเขาเพิ่งรับคนไข้ไปจากฉันคนหนึ่ง ฉันเป็นห่วงเรื่องอาการของคนไข้ แต่ก็กลัวว่าจะไปรบกวนการทำงานของเขา ก็เลยลองถามพวกคุณดู”

“อ๋อ คุณหมายถึงซีซีใช่ไหม? ” หลัวอี้ส่งสีหน้าท่าทางเหมือนจะบอกให้เธอเบาใจได้ และเอ่ยว่า “อาเยี่ยโทรมาหาผมแล้ว ผมหาศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดในประเทศให้ซีซีแล้ว ก่อนผมออกมาทางนั้นโทรมาบอกผมว่าไข้ลดลงแล้ว นอนพักอีกสักหนึ่งอาทิตย์ก็สามารถตัดไหมและออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว ทางหมอยังบอกผมอีกด้วยว่าบาดแผลถูกเย็บมาอย่างดีมาก ฝีมือดีกว่าเขาซะอีก ผมเดาว่าคุณเป็นคนเย็บแผลใช่ไหม? ”

มู่ซย่าพยักหน้ารับ และเอ่ยอย่างใจลอยเล็กน้อย “เธอไม่เป็นไรก็ดีแล้ว งั้นพวกคุณรีบไปทำธุระเถอะ ฉันไม่รบกวนเวลาพวกคุณแล้ว”

“งั้นพวกเรากลับแล้วนะ” หลัวอี้โบกมือเล็กน้อย จากนั้นก็เดินไปทางประตูมหาวิทยาลัย

จวินเฮ่าเซวียนลังเลอยู่พักหนึ่ง จากนั้นจึงหยิบกล่องเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋ากางเกง

จวินหรงเซวียนเห็นสถานการณ์ จึงรีบดึงฟางอีหังที่อยากยืนดูเรื่องซุบซิบนินทาออกไป

มู่ซย่าลังเลเล็กน้อย และถามว่า “นี่...คุณให้ฉันเหรอ? ”

จวินเฮ่าเซวียนพยักหน้า และเอ่ยว่า “ของสิ่งนี้ไม่ได้ซื้อมา แต่เป็นของที่ผมทำขึ้นมาเอง คุณรับไปสิ ผมกลับก่อนนะ”

นี่น่าจะ...ไม่ใช่ปลาฉลามที่จวินเฮ่าเซวียนไปจับมาเอง แล้วเอาฟันมาจากตัวมันหรอกใช่ไหม?

แต่ถ้าจะบอกว่าเป็นของที่ระลึก ฝีมือคุณภาพของสร้อยคอเส้นนี้ก็ออกจะไม่ค่อยตั้งใจสักเท่าไร เพราะถึงจะเป็นสร้อยราคาแค่สิบดอลลาร์ ฝีมือก็ยังไม่หยาบขนาดนี้เลย

มู่ซย่ากำสร้อยคอในมือแน่น ในใจรู้สึกไม่มั่นใจเล็กน้อย

แต่ไม่ว่าฟันปลาฉลามนี้จะซื้อมาหรือว่าจวินเฮ่าเซวียนไปดึงมาจากปลาฉลามเอาเอง เธอก็ต้องหาโอกาสดีๆ ไปบอกความรู้สึกของตัวเองกับจวินเฮ่าเซวียนให้ชัดเจนแล้ว

ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่จะมามีความรักได้ ยิ่งไปกว่านั้น...เธอไม่ได้คิดอะไรนอกเหนือจากความเป็นเพื่อนกับจวินเฮ่าเซวียนเลย

มู่ซย่ายืนอยู่ที่เดิมกำลังคิดว่าจะพูดกับจวินเฮ่าเซวียนยังไงให้ชัดเจนดี “ตื๊อดึง” ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น