ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 411

ฝ่ายตรงข้ามสวมชุดเดรสสวยๆ ชายกระโปรงพริ้วไหวไปตามลม ราวกับดอกบัวที่กำลังเบ่งบาน แต่เมื่อดูจากลักษณะท่าทางแล้ว ต้องเป็นกู้หว่านหว่านแน่นอน มู่ซย่าจงใจที่จะไม่มองหล่อนแล้วเดินเข้าหอพักไป จากนั้นกู้หว่านๆก็รีบก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ยื่นมือออกมาขวางทางเดินของเธอ

มู่ซย่ามองกู้หว่านหว่านแล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เธอคิดจะทำอะไรอีก?”

ความเย็นชาและความรำคาญของมู่ซย่าทำให้กู้หว่านหว่านรู้สึกหงุดหงิด หล่อนกัดกรามตัวเอง แล้วหยิบโทรศัพท์ที่เตรียมจะบันทึกเสียงตอนแรกออกมาจากกระเป๋า แล้วพูดคำหยาบออกมา--

“มู่ซย่า บางครั้งฉันก็นับถือในความหน้าด้านของเธอจริงๆ ตอนนี้เธอมาแสร้งทำเป็นสูงส่งกับฉัน แสร้งทำเพื่อจะให้ใครเห็นงั้นเหรอ? คบกับเยี่ยซือเจวี๋ยยังไม่พอ ยังไปคบกับจวินเฮ่าเซวียนอีก แล้วตอนนี้ยังมีประธานนักศึกษาอีกคน เธอต้องมีกำลังมากแค่ไหนถึงจะเลี้ยงปลาจำนวนมากในเวลาเดียวกันได้? คนอื่นเขาเป็นทะเล เธอเป็นมหาสมุทรงั้นเหรอ ทำไม เธอยังอยากจะรวบครอบคลุมผู้ชายทุกคนในโลกอีกด้วยงั้นเหรอ?”

กู้หว่านหว่านพูดจบ ก็รอให้มู่ซย่าโมโหเนื่องจากความละอายและขุ่นเคือง แต่เมื่อหล่อนเงยหน้าขึ้นมาดู กลับเห็นว่ามู่ซย่ายังคงอยู่ในอารมณ์เงียบกริบเช่นเดิม กู้หว่านหว่านแยกริมฝีปากเล็กน้อยด้วยความตะลึง เป็นไรได้ไง? ทำไมมู่ซย่าไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยทั้งนั้น?

ได้ยินน้ำเสียงที่นิ่งสงบของมู่ซย่าเอ่ยปากกล่าวว่า “เธอพูดจบแล้วใช่ไหม? ถ้าพูดจบแล้วงั้นฉันเข้าไปแล้วนะ”

พอมู่ซย่าพูดจบ ก็ไม่ได้เสียเวลากับกู้หว่านหว่านอะไรอีก จากนั้นก็ก้าวขาเดินเข้าไปข้างใน

ระหว่างที่เธอกำลังเดินเข้าหอพักหญิง ก็ได้ยินเสียงกระฟัดกระเฟียดดังขึ้นจากด้านหลัง “มู่ซย่า! สักวันหนึ่งฉันจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอให้ได้!”

“ได้ งั้นฉันไปอาบก่อนนะ” หญิงสาวพูดพร้อมกับหยิบชุดนอน แล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนไป

จนกระทั่งประตูห้องน้ำถูกปิดลง มู่ซย่าถึงดึงสายตากลับมา เธอจำผู้หญิงคนนี้ได้ เป็นเพื่อนร่วมชั้นของเธอเอง จำมือที่หล่อนใช้จับฉลากแล้วจับใบที่ต้องขึ้นไปแสดงบนเวทีได้ มู่ซย่าหันมาหน้าเตียงของตัวเอง เตียงในห้องนอนจะเป็นเตียงสองชั้น ชั้นบนจะเป็นฟูกสำหรับนอนและชั้นล่างจะเป็นโต๊ะหนังสือ ตอนที่มู่ซย่ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องก่อนหน้านี้ ยังเห็นห้องนอนรกอยู่เลย มีขยะเต็มห้องไปหมด แต่พอมาเห็นอีกที ห้องนอนก็ถูกเก็บกวาดทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว อย่าบอกนะว่า ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนทำความสะอาดเองหมดเลย

มู่ซย่าเปิดกระเป๋าเดินทางของตัวเองออก หยิบเสื้อผ้าและสิ่งของออกมาจัดให้เรียบร้อย จากนั้นก็ไปยืนรอหญิงสาวที่หน้าห้องน้ำอย่างเงียบๆ หญิงสาวช่วยเธอเก็บกวาดและทำความสะอาด เธอเลยคิดจะตอบแทนอะไรกลับไปบ้าง ผ่านไปไม่กี่นาที ประตูห้องน้ำก็ได้เปิดออก