ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 435

ตอนที่สวี่ยิงซานเอาหนังสือหย่าให้เขา ในซองมีเช็คธนาคารอยู่ใบหนึ่ง

และตอนนั้นสวี่ยิงซานยังบอกแกว่าจำนวนเงินเพียงพอให้เขาใช้จ่ายไปตลอดชีวิต คาดว่าด้านในน่าจะมีเงินจำนวนไม่น้อยเลย

เพียงแต่ต้องเซ็นหนังสือหย่าเท่านั้น เขาถึงจะได้เช็คธนาคารใบนั้นมา..

จะทำยังไงดี? จะเลือกสวี่ซิงซิงหรือว่าเลือกเช็ค?

มู่เฉินเหล่ยรู้สึกเหมือนสมองของตัวเองกำลังจะระเบิดแล้ว

แต่ต่อมาเขาก็คิดอย่างหนึ่ง จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินออกไปหาพ่อบ้าน

“คุณพ่อบ้าน คุณเก็บหนังสือหย่านั่นไว้ที่ไหน? ”

พ่อบ้านกวาดตามองมู่เฉินเหล่ยด้วยความสงสัย และถามว่า “ทำไมครับ? คุณชายมู่ตกลงจะหย่าแล้วเหรอครับ? ”

“ไม่ ไม่ใช่...” มู่เฉินเหล่ยโบกมือรัวๆ และเอ่ยว่า “ผมก็แค่อยากลองดูว่าถ้าซิงซิงหย่ากับผม เธอจะดีขึ้นจริงๆ ไหม ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ผมก็จะยอมหย่า...คุณเอาซองนั่นมาให้ผมหน่อยสิ ผมจะลองเอาไปให้ซิงซิงดู”

พ่อบ้านมองมู่เฉินเหล่ยด้วยความตะลึงงัน ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าความจริงใจที่มู่เฉินเหล่ยคนนี้มีให้คุณหนูใหญ่เป็นของจริงอย่างแน่นอน

มิน่าล่ะคุณท่านถึงได้ลังเล

พ่อบ้านถอนหายใจยาว และเอ่ยว่า “เห็นแก่ความรักที่คุณมีให้คุณหนูใหญ่ ผมจะไปหยิบหนังสือหย่ามาให้คุณเอง คุณไปลองดูเอาละกันนะครับ”

“ขอบคุณครับคุณพ่อบ้าน” มู่เฉินเหล่ยมองส่งพ่อบ้านเดินขึ้นข้างบนไป

ไม่นานพ่อบ้านก็เดินถือซองกระดาษสีน้ำตาลเดินลงมา

มู่เฉินเหล่ยยื่นมือออกไปรับ และไม่กล้าพูดอะไรต่อ เพราะกลัวว่าจะเผลอพูดอะไรออกมา จึงรีบออกจากบ้านไปพร้อมกับซองกระดาษสีน้ำตาลในมือทันที

เดินมาเรื่อยๆ จนถึงด้านในซอยเล็กๆ ด้านนอกที่ไม่มีคน มู่เฉินเหล่ยจึงเปิดซองออก ตอนที่เห็นว่าเช็คด้านในไม่ได้ถูกเอาออกไป ใจที่กำลังกังวลของมู่เฉินเหล่ยก็รู้สึกโล่งขึ้นมาทันที

เขาหยิบเช็คออกมา เขาไปที่ธนาคารที่เขียนไว้บนเช็คจากนั้นก็ไปแลกเงินที่เคาน์เตอร์

ค่าตกแต่งซ่อมแซมห้องสักห้องในบ้านของพวกเขายังมากกว่าห้าแสนห้าหมื่นเลย!

น่าเกลียด สวี่ยิงซานกำลังดูถูกเขา!ไอ้แก่เลวระยำนี่!

มู่เฉินเหล่ยเดินออกมาจากธนาคาร พลางก่นด่าไปด้วย

อีกด้านหนึ่ง จู่ๆ สวี่ยิงซานที่อยู่ในห้องหนังสือก็ได้ยินเสียงข้อความเข้าโทรศัพท์

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตอนที่เห็นว่าเช็คที่เตรียมไว้ให้มู่เฉินเหล่ยถูกเอาไปเบิกเงินสดแล้ว เขาก็ขมวดคิ้วแน่นขึ้นมาทันที

เขาเรียกพ่อบ้านมาทันที เพื่อถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

พ่อบ้านรีบเล่าสิ่งที่มู่เฉินเหล่ยพูดไว้ออกไปอย่างละเอียดยิบ หลังจากนั้นเขาก็รู้สึกแปลกใจขึ้นมา จึงส่ายหัวแล้วเอ่ยว่า “ไม่สิ เวลาแค่แป๊บเดียวนี้ แล้วตอนนี้ยังเป็นช่วงเวลาเร่งด่วนอีก โรงพยาบาลจิตเวชก็ยังไปไม่ถึง ทำไมเขาถึงได้ตรงไปเบิกเช็คเลยล่ะ? ”

เมื่อพ่อบ้านพูดจบ สีหน้าของสวี่ยิงซานก็ดำทะมึนขึ้นมาทันที ดูคล้ายกับปีศาจจากนรก