พ่อบ้านคิดอยู่หนึ่ง จากนั้นก็ถามออกไปว่าต้องส่งคนตามมู่เฉินเหล่ยไปหรือเปล่า แต่สวี่ยิงซานโบกมือปฏิเสธกลับมา
“ถ้าเขามีเจตนาอย่างอื่น ต่อให้เขาจะหนีไปไกลสุดขอบฟ้าฉันก็สามารถตามหาเขาได้ ปล่อยเขาไปเถอะ พวกเรากลับไปรอเขามาเซ็นชื่อกันเถอะ” สวี่ยิงซานเอ่ยพลางเดินออกจากโรงรับจำนำ
เถ้าแก่โรงรับจำนำตัวสั่นงันงก ไม่กล้าสบตากับสวี่ยิงซาน
ดีที่สวี่ยิงซานก็ไม่ได้ทำให้เขาลำบากใจ ทำเพียงแค่เอาพระพุทธรูปหยกไปเท่านั้น
ถ้าสวี่ยิงซานต้องการหาเรื่องกันขึ้นมาจริงๆ ละก็ โรงรับจำนำหลายแห่งของเขานี้ทนรับการตรวจสอบไม่ไหวแน่ ในมือของเขามีสินค้าผิดกฎหมายมากมายเกินไป!
ในตอนที่เถ้าแก่โรงรับจำนำกำลังจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก รถตำรวจคันหนึ่งก็มาจอดที่หน้าประตู
ตำรวจหลายนายเดินตรงเข้ามาใส่กุญแจมือเขา และเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมเย็นชาว่า “มีคนรายงานมาว่าโรงรับจำนำแห่งนี้ของคุณทำผิดกฎหมาย มากับพวกเราเดี๋ยวนี้ และให้ความร่วมมือในการสืบสวนด้วย! ”
เถ้าแก่โรงรับจำนำภาพดับและเป็นลมล้มไปทันที
แสงอาทิตย์บนท้องฟ้าในเวลานี้ย้อมท้องฟ้าครึ่งหนึ่งให้กลายเป็นสีแดงไปแล้ว
ในตอนที่คนส่วนใหญ่สิ้นสุดการทำงานมาตลอดทั้งวันและกลับบ้านไปพักผ่อน นักเรียนของชั้นเตรียมอุดมศึกษาก็เตรียมตัวเริ่มคาบเรียนกันแล้ว
ตอนที่ยังพอมีเวลาเหลือก่อนเข้าเรียน ก็มีบางคนอดบ่นขึ้นมาเบาๆ ไม่ได้ว่า “การเรียนที่เข้มข้นสูงขนาดนี้ ฉันรู้สึกรับไม่ไหวอยู่นิดหน่อยจริงๆ ”
“ฉันด้วย...ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าจะเหนื่อยขนาดนี้ ฉันเรียนจบมอหกแล้วสอบตรงเข้ามหาวิทยาลัยจิงดูเลยดีกว่า”
“ถึงมหาวิทยาลัยอังกฤษจะเก่งมาก แต่เหนื่อยขนาดนี้ ฉันก็ใกล้จะทนต่อไปไม่ไหวแล้วจริงๆ เหมือนกัน”
ในขณะที่เสียงที่อ่อนระโหยโรยแรงดังขึ้นไปทั่วห้องเรียน แต่จวินหรงเซวียนกลับกำลังก้มหน้าก้มตาทำแบบฝึกหัดอย่างจริงจัง
ตอนที่เขาอยู่ที่ต่างประเทศ การเรียนก็ถือว่าไม่เลวเลยจริงๆ และเดิมทีเขาก็เป็นคนที่ฉลาดมากอยู่แล้ว แต่เพราะเขาต้องการเข้ากองทัพสมัครเป็นทหาร ดังนั้นถึงจะเป็นแบบฝึกหัดที่เขาทำได้ แต่เขาก็จงใจไม่ทำเว้นว่างเอาไว้
และด้วยเหตุนี้ในสายตาของตระกูลจวินกับคนที่รู้จักเขา จึงมองว่าผลการเรียนของเขาแย่มาก
แต่ในความเป็นจริงมันกลับไม่ใช่อย่างนั้น
มือของกู้หว่านหว่านชะงักไป จากนั้นก็ตอบตกลงด้วยความยินดีออกไปทันที “ได้สิ”
ในที่สุดก็มีคนจำได้แล้วว่าเธอต่างหากที่เป็นตัวแทนวิชาคณิตศาสตร์ระดับสูง!
กู้หว่านหว่านข่มความดีใจเอาไว้ และดึงกระดาษข้อสอบที่เพื่อนร่วมโต๊ะยื่นมาให้มา จากนั้นก็อ่านโจทย์บนกระดาษอย่างละเอียด
หลายคนในชั้นเรียนนี้เอาแบบฝึกหัดคณิตศาสตร์ระดับสูงมาเอง เพื่อนร่วมโต๊ะของเธอก็เอามาเช่นกัน
กู้หว่านหว่านอ่านข้อสอบอย่างจริงจัง ไม่กี่นาทีต่อมา สีหน้าของเธอก็ค่อยๆ แข็งค้างไป
โจทย์ข้อนี้...เธอทำไม่ได้
เธอจึงได้แต่ยิ้มออกไปด้วยความกระอักกระอ่วนและเอ่ยว่า “โจทย์ข้อนี้เกินขอบเขตเนื้อหาที่เรียน และในโจทย์ยังรวมเรื่องกลศาสตร์หน่วยพลังงานเอาไว้ด้วย ฉันเองก็ทำไม่ค่อยได้เหมือนกัน ไม่งั้นอีกเดี๋ยวพออาจารย์โอวหยางมาแล้ว นายลองไปถามเขาดูไหม? ”
“ไม่จำเป็นแล้วล่ะ” เพื่อนร่วมโต๊ะลุกขึ้นและเอ่ยว่า “อาจารย์โอวหยางบอกว่าวันนี้จะมาช้าครึ่งชั่วโมง ฉันจะไปถามมู่ซย่าดูละกัน เธอน่าจะทำได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ปลดล๊อคด้วยเหรียญแล้ว กลับมาอ่านซ้ำทำไมอ่านไม่ได้ ยังต้องให้ปลดล๊อคอีก แบบนี้เอาเปรียบผู้อ่านนะ...
When will you come?...
จะมาตอนไหนคะ...
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...