ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 443

ข้อสอบชุดนี้ของหนังสือคณิตศาสตร์ระดับสูง ตัวหนังสือของมันเองไม่ได้มาคู่กับเฉลยคำตอบ ถ้าอยากได้เฉลยก็ต้องไปซื้อหนังสือเฉลยมาโดยเฉพาะ อีกทั้งเฉลยพวกนี้ยังเป็นเฉลยที่ผู้พิมพ์หาคนมาทำอีกด้วย จึงรับประกันไม่ได้ว่ามันจะถูกต้องทั้งหมด

หลังจากประโยคคำถามนี้ของกู้หว่านหว่านจบลง ในห้องก็มีคนลุกขึ้นมาเอ่ยอย่างลังเล “ฉันมีเฉลย...”

กู้หว่านหว่านเม้มปากเล็กน้อย และเอ่ยว่า “ฉันขอยืมหน่อยได้ไหม? ฉันเห็นมู่ซย่าเหน็ดเหนื่อยแก้โจทย์แบบนั้น สู้แก้ตามเฉลยเลยน่าจะดีกว่า”

เพื่อนคนนั้นเป็นคนพูดด้วยง่าย และเธอเองก็อยากรู้ด้วยว่ามู่ซย่าทำโจทย์พวกนั้นถูกภายในเวลาอันสั้นได้จริงๆ หรือเปล่า ด้วยเหตุนี้เธอจึงตกลงอย่างสบายๆ

กู้หว่านหว่านเดินถือเฉลยมาหยุดอยู่ตรงหน้าของมู่ซย่าอย่างกล้าหาญ เธอพยายามไม่สนใจสีหน้าดุดันของฟางอีหังกับสายตาเย็นชาของจวินหรงเซวียน และวางเฉลยลงตรงหน้าของมู่ซย่า แสดงท่าทางราวกับหวังดีมากออกมาให้เห็น จากนั้นก็เอ่ยว่า “ใช้นี่สิ สะดวกกว่านะ”

มู่ซย่าเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง “ไม่จำเป็น”

กู้หว่านหว่านยิ้มและเอ่ยว่า “ทำไมถึงไม่จำเป็นล่ะ? หรือเธอคิดว่าตัวเองแม่นยำกว่าเฉลยชุดนี้? ”

มู่ซย่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ใช่”

กู้หว่านหว่านอ้าปากค้างเล็กน้อยด้วยความตะลึงงันไปทันที

เธอนึกไม่ถึงเลยจริงๆ ว่ามู่ซย่าจะตอบกลับมาแบบนี้ นี่มันจะหยิ่งทระนงตัวและกำเริบเสิบสานเกินไปแล้ว!

เธอคิดว่าตัวเองเป็นคนเขียนข้อสอบขึ้นมาหรือไง?!

แต่สิ่งที่กู้หว่านหว่านไม่รู้เลยคือหนังสือคณิตศาสตร์ระดับสูงที่เผยแพร่จากต่างประเทศมายังในประเทศชุดนี้ เธอเป็นคนเขียนขึ้นมาจริงๆ

ตอนนั้นอาจารย์ที่ปรึกษาของเธอมีโครงการนี้อยู่ในมือ แต่เพราะตอนนั้นมีการทดลองที่ต้องทำ ไม่มีเวลาทำ อาจารย์ที่ปรึกษาจึงส่งมอบโครงการนี้ให้เธอทำ

ด้านหลังของข้อสอบในตอนนี้ยังพิมพ์คำว่า “บรรณาธิการ : San” ไว้อยู่เลย

และนี่ก็สาเหตุที่ทำไมมู่ซย่าถึงสามารถแก้โจทย์ข้อสอบฝนหนังสือคณิตศาสตร์ระดับสูงได้ภายในเวลาสั้นๆ ไม่กี่นาที

โจทย์ที่ตัวเองเป็นคนคิด จะไม่รู้คำตอบได้ยังไง?

กู้หว่านหว่านรู้สึกขบขันกับความมั่นใจของมู่ซย่า เธอเทียบคำตอบไปทีละข้อๆ ด้วยความจริงจัง

ฟางอีหังที่อยู่ข้างๆ อดไม่ได้ที่จะมองผ่านจวินหรงเซวียนไปมองมู่ซย่าด้วยความตึงเครียด และเอ่ยถามเบาๆ ว่า “พี่ใหญ่จะมีข้อที่แก้โจทย์ผิดหรือเปล่า? ฉันได้ยินเพื่อนข้างหน้าบอกว่าระดับความยากของข้อสอบชุดนี้ยากมาก...นายว่าพวกเราต้องห้ามผู้หญิงคนนั้นไหม? ”

จวินหรงเซวียนลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็ส่ายหัวและเอ่ยว่า “ไม่ต้อง”

เขาเชื่อมั่นในตัวมู่ซย่า

อีกอย่างโจทย์ที่ยากขนาดนี้ ต่อให้จะทำผิดไปบ้างแล้วมันจะยังไงล่ะ? แม้แต่เฉลยคำตอบที่เอาออกมาขายก็ยังไม่ถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์เลย มู่ซย่าจะทำผิดไปบ้างก็ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรมากนัก

แต่อีกด้านนั้น กู้หว่านหว่านเทียบคำตอบด้วยสีหน้าท่าทางใจจดใจจ่อ จริงจังยิ่งกว่าตอนตัวเองทำโจทย์ซะอีก

และในที่สุดก็เทียบโจทย์ปรนัยเสร็จแล้ว

แต่สีหน้าของกู้หว่านหว่านกลับดูย่ำแย่ลงเล็กน้อย