ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 468

เจี่ยงฟู่หมิงได้ยินดังนั้น ก็นิ่งงันไปชั่วขณะ จากนั้นก็ส่ายหัวปฏิเสธว่า “เป็นไปไม่ได้”

“ทำไมจะเป็นไปไม่ได้? ก่อนหน้านี้สวี่ซิงซิงเคยอยากปล่อยหมาไปกัดเธอ ต่อมาก็คิดใส่ร้ายมู่ซย่าในงานวันเกิด นี่คือการแก้แค้นของมู่ซย่า! เพราะงั้นคนที่หาเรื่องเธอต้องไม่ตายดีแน่” มู่ซินเย่ว์กล่าวอย่างสั่นสะท้าน

เมื่อคนคนหนึ่งหวาดกลัวจนถึงขีดสุดถึงจะกลัวจนตัวสั่นได้

แต่เจี่ยงฟู่หมิงกลับรู้สึกว่ามู่ซินเย่ว์กลัวจนจินตนาการไปเอง

เขาปฏิเสธอีกรอบ “ไม่ใช่มู่ซย่าแน่ๆ ฉันดูข่าวแล้วไปถามคนใช้ของตระกูลสวี่แล้ว พวกเขาบอกว่าชายที่แต่งงานกับสวี่ซิงซิงไม่อยากหย่ากับหล่อน เพราะงั้นเลยพาเธอไปตายเพราะรัก ชายคนนั้นยังเป็นญาติของพวกเขาอีก ชื่อมู่เฉินเหล่ย เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะมู่เฉินเหล่ย ไม่เกี่ยวกับมู่ซย่าเลย”

เจี่ยงฟู่หมิงพูดอย่างมั่นใจ มู่ซินเย่ว์ถึงเริ่มสงบลง

เจี่ยงฟู่หมิงถอนหายใจ ทัดผมที่ร่วงบังหน้าของมู่ซินเย่ว์ไว้ที่หลังหู แล้วพูดอย่างอ่อนโยน “คุณอย่าคิดมากเลย รักษาตัวดีๆ มา…ดื่มยาก่อน อีกไม่นานคุณก็จะได้ออกไปแล้ว”

“อืม!” มู่ซินเย่ว์มีความหวังอีกครั้งพลางถือแก้วเก็บความร้อนที่เจี่ยงฟู่หมิงยื่นมาแล้วดื่มจนหมด

……

มาถึงวันที่สองในชั่วพริบตา

อาจารย์สอนภาษาอังกฤษถือบทความของมู่ซย่าไว้ ดวงตาเป็นประกาย

เขาหยิบการบ้านทั้งสองฉบับไปหาโอวหยางโม่

“อาจารย์โอวหยาง!” อาจารย์ซ่งวางบทความทั้งสองฉบับตรงหน้าโอวหยางโม่ แล้วพูดอย่างตื่นเต้น “ครั้งที่แล้วคุณไม่เชื่อที่ผมบอกว่าภาษาอังกฤษของมู่ซย่าดีมาก ครั้งนี้มู่ซย่าเขียนบทความมา คุณลองดูบทความบทนี้สิ”

อาจารย์ซ่งตบหน้าผาก พูด “ยังมีอีก คุณดูบทความหน้านี้”

โอวหยางโม่รับมาโดยไม่รู้ตัว

ถ้าหากไม่ใช่มู่ซย่า แต่เป็นคนอื่นเขายังยอมบ่มเพาะ

แต่โอวหยางโม่ยังไม่ทันได้ดูบทความ ก็ได้ยินอาจารย์ซ่งพูดว่า “อันนี้จวินหรงเซวียนเป็นคนเขียน แม้ว่าที่เขาเขียนจะไม่ดีเท่าของมู่ซย่า แต่มันก็ดีมากๆ แล้ว!”

แววตาของโอวหยางโม่ชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ผลักบทความคืนไปให้อาจารย์ซ่ง

“คนนี้ก็ใช้เส้นสายเข้ามาเหมือนกัน อาจารย์ซ่ง คุณช่วยให้ความสนใจกับบทความของนักเรียนคนอื่น อย่างกู้หว่านหว่านได้ไหม?”