โดยไร้ซึ่งเหตุและผล ถึงแม้ว่าวันนี้เขาจะได้ทำเรื่องน่าอับอายอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน แต่อารมณ์ของเขากลับดีเป็นพิเศษ เหมือนกับว่าวันนี้อากาศแจ่มใส พระอาทิตย์ส่องสว่าง
พนักงานประจำร้านที่อยู่ด้านข้างเห็นท่าทางของเยี่ยซือเจวี๋ย หล่อนยิ้มอย่างอดไม่ได้และเอ่ยถาม “คุณเยี่ยโทรหาแฟนใช่หรือเปล่าคะ? แฟนของคุณพูดว่าอะไร?”
“เอาความยาว240ครับ”
“ได้เลยค่ะ” พนักงานประจำร้านรีบค้นหาห่อที่มีขนาดความยาว240และรีบยื่นให้กับเยี่ยซือเจวี๋ย
หลังจากที่เยี่ยซือเจวี๋ยรับไปแล้วเขาก็กวาดสายตามองอย่างละเอียด เอ่ยถามราวกับว่ากำลังศึกษา “ดูความยาวยังไงเหรอครับ?”
พนักงานประจำร้านชะงักงัน จากนั้นอธิบายให้เยี่ยซือเจวี๋ยฟังด้วยท่าทางมีความสุข----
“ดูตรงมุมด้านขวานะคะ จะมีสัญลักษณ์ขีดยาวแล้วก็มีรูปพระอาทิตย์ นั่นหมายความว่าเหมาะสำหรับการใช้ในช่วงกลางวัน....”
ทั้งสองคุยพูดคุยกันอย่างมีความสุขอยู่ประมาณสองสามนาที เมื่อเยี่ยซือเจวี๋ยมั่นใจแล้วว่าเขาจะไม่ซื้อผิดพลาดอีกในครั้งต่อไป เช่นนั้นเขาพยักหน้าให้กับพนักงานประจำร้านและเอ่ย “คิดเงินเลยครับ!”
……..
หอประชุมใหญ่
กู้หว่านหว่านกำลังทดลองเสียงของเปียโน หลังจากที่ได้ลองบรรเลงแล้วนิ้วมือของเธอก็ลูบไล้คีย์บอร์ดด้วยความพึงพอใจ
เสียงของเปียโนหลังนี้เรียบง่ายเป็นอย่างมาก เหมาะสมกับเพลง Rebound ของเธอมากจริงๆ
ถ้าหากไม่มีเรื่องเหนือความคาดหมาย ค่ำคืนนี้เธอสามารถทำให้ผู้ชมตกตะลึงได้แน่นอน
คุณป๋อเก๋อจะต้องมองเห็นและให้ความสำคัญกับเธออย่างแน่นอน
อาจารย์ที่รับผิดชอบงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ยืนอยู่ด้านข้าง หล่อนปรบมือเสียงดังพลางกล่าวชื่นชม “เปียโนซิงไห่และบทเพลงของเธอช่างเหมาะสมต่อกันเป็นอย่างมาก ฉันเพิ่งได้รู้ว่าบทเพลงจากเปียโนนั้นคืออะไร นักเรียนกู้หว่านหว่าน เธอนำเกียรติยศมาสู่โรงเรียนของพวกเราโดยแท้จริง”
กู้หว่านหว่านยิ้มบางเบา
ขณะนี้ เสียงที่เร่งรีบและตื่นเต้นของผู้อำนวยการพานดังขึ้นจากบริเวณประตูหอประชุม “ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม! เหล่านักดนตรีและคุณป๋อเก๋อกำลังจะมาแล้ว พวกเธอช่วยจัดเตรียมที่นั่งพิเศษให้กับพวกเขาสักสามสี่ที่นั่งด้วย จากนั้นหาอาจารย์มาดูแลพวกเขาโดยเฉพาะ ทำให้พวกเขารู้สึกว่าที่นี่นั้นสะดวกสบายราวกับอยู่บ้าน”
ทันทีที่ประกาศคำพูดเหล่านี้ อาจารย์หลายคนต่างตกตะลึงจนดวงตาเบิกกว้าง
อันที่จริงหล่อนเองก็ยังคงสับสนเช่นกันว่าทำไมป๋อเก๋อถึงยอมมาที่นี่
อันที่จริงแล้ว อารมณ์ของป๋อเก๋อนั้นค่อนข้างแปลกประหลาด ต่อให้เป็นเธอ เมื่อยืนต่อหน้าเขาก็ไม่สามารถเข้าใจอารมณ์ของเขาได้
แต่ไม่ว่าเขาจะตกลงมาที่นี่ด้วยเหตุผลใด แค่เขาสามารถมาได้นั่นก็ดีมากแล้ว
อาจารย์ที่อยู่ด้านข้างได้ยินพวกเขาสองคนพูดคุยกัน จากนั้นต่างก็เข้าใจในทันที คุณป๋อเก๋อสามารถมางานเลี้ยงต้อนรับนักเรียนใหม่ของที่นี่ได้นั่นก็เป็นเพราะว่ากู้หว่านหว่าน
ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนต่างจ้องมองกู้หว่านหว่านด้วยสายตาราวกับว่ากำลังมองสมบัติ
นักเรียนล้ำค่าคนนี้ใช่หรือไม่?
กู้หว่านหว่านสัมผัสได้ถึงสายตาของทุกคน ความรู้สึกภายในหัวใจของเธอนั้นรู้สึกพอใจมาก
แต่แล้วเธอนึกถึงคำข่มขู่ของเยี่ยซือเจวี๋ยขึ้นมาได้ นัยน์ตาที่สว่างสดใสของเธอพลันมืดมนลงในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ปลดล๊อคด้วยเหรียญแล้ว กลับมาอ่านซ้ำทำไมอ่านไม่ได้ ยังต้องให้ปลดล๊อคอีก แบบนี้เอาเปรียบผู้อ่านนะ...
When will you come?...
จะมาตอนไหนคะ...
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...