ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 638

เห็นชายรูปร่างสูงโปร่งลงมาจากรถคันหรู หล่อเหลาราวกับเทพบุตร ทุกย่างก้าวและการเคลื่อนไหวเผยให้เห็นถึงออร่าครอบงำ

นั่นคือเยี่ยซือเจวี๋ย

ทันทีที่เห็นเยี่ยซือเจวี๋ย สีหน้าแสดงความเคารพปรากฏขึ้นบนใบหน้าของตำรวจทั้งสองคน

“คุณชายเยี่ย”

สีหน้าของกู้หว่านหว่านที่ยืนอยู่ด้านข้างนั้นเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก

เยี่ยซือเจวี๋ยมาจริงๆ!

มู่ซย่าถูกขับไล่ออกจากตระกูลซือถูแล้ว ไม่ต้องกล่าวว่าหล่อนเป็นผู้หญิงดีงามและเพียบพร้อม แม้แต่ลูกสาวของเศรษฐีหล่อนก็ไม่สามารถเป็นได้ เยี่ยซือเจวี๋ยยังคงมาที่นี่เพื่อหล่อนงั้นเหรอ?

แต่ทว่าหลังจากนั้นสายตาของกู้หว่านหว่านพลันจ้องมองเด็กชายอายุสิบห้าถึงสิบหกปีคนนั้น

หรือว่าเด็กชายคนนี้เป็นคนของเยี่ยซือเจวี๋ยจริงๆ?

เยี่ยซือเจวี๋ยก้าวเท้าไปด้านหน้า พยักหน้าให้กับตำรวจทั้งสองคน เอ่ยถามมู่ซย่าด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

มู่ซย่าส่ายศีรษะ “ฉันไม่เป็นอะไร”

กู้หว่านหว่านกัดฟันแน่นด้วยความเกลียดชัง

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนที่ถูกทำร้ายคือเพื่อนทั้งสองคนของเธอ เยี่ยซือเจวี๋ยถามมู่ซย่าว่าไม่เป็นอะไรใช่ไหมนั้นหมายความว่าอย่างไร?

เห็นเพียงเยี่ยซือเจวี๋ยจับมู่ซย่าและหมุนไปมารอบหนึ่ง ราวกับว่ากำลังยืนยันว่าหล่อนไม่ได้บาดเจ็บจริงๆ

กู้หว่านหว่านเห็นเช่นนี้ ท้ายที่สุดก็ทนไม่ไหวและเดินไปด้านหน้าพลางกล่าว “คุณชายเยี่ย เรื่องวันนี้มู่ซย่าเป็นคนทำผิด เธอบงการให้เด็กผู้ชายคนนี้ชกต่อยเพื่อนทั้งสองคนของฉัน ฉันจำเป็นต้องโทรแจ้งตำรวจ”

เดิมทีสายตาของเยี่ยซือเจวี๋ยไม่เคยจ้องมองไปยังเรือนร่างของกู้หว่านหว่านเลย กระทั่งกู้หว่านหว่านเอ่ยปาก ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งสังเกตเห็นกู้หว่านหว่าน

เขาเงยหน้าขึ้นมองกู้หว่านหว่าน สายตาเยือกเย็นและเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “จำเป็นต้องงั้นเหรอ? พวกหล่อนตายแล้วคุณจำเป็นต้องโทรแจ้งตำรวจ หรือว่าพิการจนไม่สามารถเดินได้แล้วคุณเลยจำเป็นต้องโทรแจ้งตำรวจ?”

สีหน้าของกู้หว่านหว่านมืดมนลง ไม่อาจควบคุมสีหน้าได้เล็กน้อย

เขาคือทนายความเหรียญทองของเยี่ยซื่อกรุ๊ป!

ทีมทนายความของเยี่ยซื่อกรุ๊ปมีชื่อเสียงในด้านการต่อสู้ทางคดี คดีความภายในมือของพวกเขานั้นไม่เคยพ่ายแพ้

เรื่องเล็กเพียงแค่นี้ เยี่ยซือเจวี๋ยถึงกับต้องใช้ทีมทนายความของเยี่ยซือกรุ๊ปเลยเหรอ?

หญิงสาวตัวสูงตื่นตระหนกจนแทบจะล้มทั้งยืน

เยี่ยซือเจวี๋ยพูดอย่างเฉยเมย “เรื่องการชกต่อยให้ทนายไปตัดสินเถอะ ตอนนี้ผมมีเรื่องอื่นต้องจัดการกับพวกคุณ”

“เรื่อง เรื่องอื่นงั้นเหรอ?” หญิงสาวตัวสูงเอ่ยถามด้วยท่าทีหวาดกลัว “ยัง ยังมีเรื่องอะไรอีก?”

เยี่ยซือเจวี๋ยเอ่ยด้วยท่าทางไม่ใส่ใจ “เมื่อกี้พวกคุณกล่าวอ้างว่าเสี่ยวเป่ยชกต่อยพวกคุณจนสมองกระทบกระเทือนใช่ไหม?”

หญิงสาวทั้งสองคนนิ่งเงียบ ได้ยินเพียงเยี่ยซือเจวี๋ยกล่าวอีกว่า “เช่นนั้นไปทำการตรวจที่โรงพยาบาลเถอะ กระทบกระเทือนหรือไม่ ทันทีที่ทำการตรวจก็จะรู้ผล ถ้าหากเป็นจริง ทางผมจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้กับพวกคุณ แต่ถ้าหากว่าไม่ใช่...ทางทนายจะตั้งข้อหาว่าพวกคุณใส่ความคนอื่น”