ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 362

“คุณต้องการให้ผมขอร้องนายใหญ่ไนส์เวลล์ช่วยตระกูลซิมเมอร์ใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ตามตรง ๆ

แมนดี้ไม่ได้พูดอะไรสักคำ และเธอก็ไม่ตอบสนองใด ๆ

ฮาร์วีย์ถอนหายใจ ดูเหมือนว่าเขาเดาถูก ถ้าไม่อย่างนั้นอย่างน้อยเธอก็ต้องส่ายหัวปฎิเสธ

“คุณต้องพยักหน้าแล้วผมจะช่วยคุณ แต่ไม่ว่าไนส์เวลล์จะให้ความสนใจซิมเมอร์หรือไม่นั้น มันเหนือการควบคุมของผม” ฮาร์วีย์พูด

แมนดี้ลังเลแล้วพยักหน้า

ฮาร์วีย์ไม่ตำหนิอะไร หรือรู้สึกกังวลใด ๆ แต่เขากลับเปลี่ยนเรื่องคุย

“คุณคิดว่ามันเป็นความผิดของผมหรือเปล่าที่ทำให้แซ็คต้องคุกเข่าลง?”

แมนดี้ทานโจ๊กในถ้วยเพียงไม่กี่คำ จากนั้นลุกขึ้นยืนและเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

ฮาร์วีย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วหัวเราะ

เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขาสองคน

***

ภายในวิลล่าข้างทะเลสาบพร้อมทิวทัศน์ระดับห้าดาว

โรซาลีกำลังนั่งอยู่บนโซฟาถอนหายใจ

เธอกำลังจะกลับเมืองหลวงของมณฑลในวันพรุ่งนี้ เธออยากเจอกับฮาร์วีย์ก่อน แต่ก็ไม่สามารถหาข้ออ้างที่เหมาะสมเพื่อเจอเขา

เธอเป็นหญิงสาวที่เก่งกาจของตระกูลไนส์เวลล์ เธอจะทำแบบนั้นได้ยังไง?

เชนเดินเข้าไปหาเธอหลังจากได้ยินเสียงถอนหายใจของเธอตลอดเวลา

“เป็นอะไรไป? ไม่มั่นใจหรือไง? หลานอยากให้ปู่บอกให้ไหม?”

โรซาลีถอนหายใจอีกครั้ง

“คุณปู่ก็รู้ว่าสิ่งที่คุณปู่ก็อยากจะให้เป็นมันไม่มีทางเป็นไปได้”

“ถ้าเขาอยากมาส่งหนู เขาก็ต้องโทรมาด้วยตัวเอง!”

“ถ้าไม่ คนที่หนูอยากเจอกับคนที่หนูขอให้มาเจอก็คงเป็นคนละคน”

แต่หากโรซาลีมีความรักให้กับฮาร์วีย์อย่างมากขนาดนี้ มันคงไม่มีประโยชน์ต่อตระกูล ไม่ว่าฮาร์วีย์จะแต่งงานกับเธอหรือไม่ก็ตาม

ถ้าเขาเป็นลูกเขยของตระกูล อำนาจของโรซาลีจะถูกช่วงชิงไปเธอและทุกคนในตระกูลก็จะต้องรับใช้เขา

แต่โรซาลีไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลย แต่กลับร่าเริงและมีชีวิตชีวาเหมือนเด็ก ๆ

เชนไม่พูดในสิ่งที่เขาคิด

“รับสายสิ! ถ้าเขาวางสายล่ะ จะทำยังไง!”

“ไม่นะ โรซาลี ใจเย็น ๆ ข่มใจตัวเองไว้!”

ความกังวลของโรซาลีลดลงทันที เธอรับสายหลังจากหายใจเข้าลึก ๆ และรอจนกว่าน้ำเสียงของเธอจะเป็นปกติ

“มิสเตอร์ยอร์ก มีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ?” โรซาลีถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับว่าพวกเขาพบกันครั้งแรก น้ำเสียงของเธอเยือกเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

ฮาร์วีย์รู้สึกงุนงงจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เขาหัวเราะเบา ๆ

“มิสไนส์เวลล์ ผมจำได้ว่าคุณจะเดินทางออกจากนิอัมมี่ในวันพรุ่งนี้ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณว่างไหม? ผมอยากชวนคุณออกมาดื่มชาด้วยกัน”