ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 188

ถ้าเรื่องไปถึงหูพ่อแม่ของเขา เขาก็คงหนีไม่พ้นต้องรับผิดชอบณัชชา

[ แทนที่เธอจะเสียใจ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ แบบนี้มันเรียกว่าแพ้ราบคาบตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มแก้แค้นเลยชัดๆ ]

ป๊อบนั่งหงุดหงิดใจด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

เขารู้ดีแก่ใจว่ามันมีความเป็นไปได้สูง

ที่เขาจะต้องแต่งงานเพื่อรับผิดชอบณัชชาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

เพราะเธอเป็นลูกคุณหนูของตระกูลที่ร่ำรวยเป็นผู้ดีไฮโซ ครอบครัวทั้งสองฝั่งก็ต้องเกรงใจกันหลายส่วน

เมื่อคิดได้นั้นเขาก็มองหน้าน้องชายแล้วเอ่ยขึ้นเสียงเย็นว่า

" นายเห็นหรือยังว่าการกระทำของนาย กำลังจะทำให้ฉันกลายเป็นสามีของผู้หญิงที่ไม่รู้จักอายคนนั้นอย่าไม่สามารถปฏิเสธได้ "

" พี่จะมาโทษผมไม่ได้นะ ผมแค่เสนอแล้วใครใช้ให้พี่สนองล่ะ พี่ไม่รอบคอบเอง

ปล่อยให้ความแค้นและตัณหาครอบงำทำไมล่ะ ผมเองก็ไม่รู้ ว่านอกจากเธอจะไม่อายแล้ว

ยังบุกมาถึงนี่กดดันฝ่ายเราจนกลายเป็นฝ่ายเราที่ต้องอับอายแทน

หากพี่ไม่รับผิดชอบเธองานนี้สังคมคงจะประนามพี่และตระกูลเราอย่างหนักแน่ "

ป๊อบรำคาญน้องชายมากจึงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันว่า

" นายออกไปได้แล้ว ไม่ต้องพูดมาก นิสัยนายฉันรู้ดีที่สุดไม่ต้องมาพูดดีเข้าตัวหรอก

น่ารำคาญ ฉันไม่โทษนาย เรื่องนี้ฉันจะจัดการเอง นายออกไปซะ "

ป้องเห็นว่าพี่ชายเขาดูเครียดมาก และโกรธจริงจัง เขาจึงลุกขึ้นแล้วเดินออกไปโดยไม่เอ่ยอะไรอีก

ทางด้านณัชชาเธอขับรถกลับไปยังบริษัทของตัวเองด้วยความโกรธแค้นและเสียใจมาก

เกิดมาเธอไม่เคยถูกปฏิบัติอย่างคนไร้ค่ามาก่อน เธอจึงแค้นป๊อบที่ไม่ได้รักเธอเลย

แต่กลับมาย่ำยีศักดิ์ศรีของเธออย่างไม่ให้เกียรติ

เธอเคยมีแต่คนยกย่องให้เกียรติ อยู่ๆมาเจอเหตุการ์แบบนี้เธอทำใจรับไม่ได้อย่างมาก

นับเป็นความอัปยศอดสูที่สุดในชีวิตเธอเลย

แล้วเธอก็เอ่ยพึมพำขึ้นด้วยแววตาเธอนิ่งสงบและแข็งกร้าวว่า

" นายป๊อบ ฉันจะทำให้นายรู้ว่า ฉันน่ะเลือกผู้ชายที่คู่ควรและเหมาะสมกับฉันเท่านั้น

ในเมื่อนายไม่ได้รักฉัน แล้วมาย่ำยีฉันให้เสียหายแบบนี้ ฉันจะทำให้นายเสียใจเพราะฉันให้ได้ "

ตอนนี้ในหัวเธอมีแผนมากมาย พอขับรถกลับมาถึงบริษัทเธอก็กลับเข้าไปทำงานในห้อง

ตอนบ่าย เธอจึงโทรไปหาเบอร์ที่เธอไม่อยากโทรที่สุด แต่จำเป็นต้องโทร

พออีกฝ่ายรับสาย เธอก็เอ่ยถามขึ้นเป็นภาษาต่างประเทศว่า

" คืนนี้คุณว่างมั้ย ยังอยู่ไทยหรือเปล่า ฉันอยากไปดินเนอร์กับคุณ "

จอห์นได้ยินดังนั้น ก็ยิ้มขึ้นมาด้วยความดีใจ

ที่อยู่ๆคนที่เขาหมายปองก็มาโทรหาเขาและอยากไปทานข้าวกับเขา เขาจึงรีบตอบว่า

" ว่างครับ สำหรับคุณแล้วผมว่างเสมอ "

" ขอบคุณค่ะ คืนนี้เจอกันนะคะ "

" ครับ "

พอถึงตอนค่ำๆ จอห์นกับณัชชาก็มาทานข้าวในร้านอาหารสุดหรูที่จอห์นได้จองไว้

ทั้งสองนั่งทานข้าวกันภายในห้องอาหารส่วนตัวสุดหรูอย่างเงียบๆ

แล้วณัชชาก็เอ่ยถามขึ้นโดยที่ไม่มองหน้าจอห์นเลยว่า

" คุณยังชอบฉันอยู่มั้ย "

จอห์นได้ยินดังนั้นก็เอ่ยตอบทันทีว่า

" แน่นอนครับว่าผมยังชอบคุณ "

ณัชชาเงยหน้าขึ้นแล้วเอ่ยถามว่า

" คุณชอบฉันแบบไหน ฉันจะได้ตัดสินใจถูก "

ใบหน้าหล่อเหลาของจอห์น ยิ้มออกมาอย่างมีเสน่ห์น่าหลงไหลแล้วเอ่ยออกมาตรงๆว่า

" ผมอยากแต่งงานกับคุณ หากคุณยินดี

ผมพร้อมจะเคลียร์ตัวเอง ตัดผู้หญิงคนอื่นออกไปจากชีวิตผม

ผมโสดมานาน ใช้ชีวิตเจ้าชู้กับผู้หญิงเป็นเรื่องปกติ

ตระกูลเธอก็ดังมาก หากเราไม่ให้เกียรติไม่แสดงความรับผิดชอบ

พ่อเกรงว่าจะเป็นข่าวใหญ่และเรื่องคงจะไม่จบเพียงแค่นี้แน่ ลูกลองคิดและตัดสินใจดีๆ

หากไม่มีทางออกอื่นลูกก็ต้องขอเธอแต่งงานอย่างสมเกียรติเพื่อไม่ให้ทั้งสองตระกูลเป็นที่ครหานินทา "

" ครับ คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ต้องห่วงนะครับ ให้เวลาผมได้คิดหน่อย ผมจะหาทางออกที่ดีที่สุดให้ได้ครับ "

" งั้นพ่อกับแม่ไม่กวนแล้วลูกทำงานต่อเถอะ "

" ครับ "

แล้วพวกเขาก็กดวางสายไป ป๊อบสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจกับเรื่องนี้

ช่วงนี้เขาเครียดเรื่องณัชชา จนนอนฝันเห็นฉากเลิฟซีนที่เร่าร้อนคืนนั้น ตามมาหลอกหลอนเขาเกือบทุกคืน

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา ป้องกับป๊อบไปงานแต่งของน้องสาวอย่างฟ้าใส

พอเห็นรูปเจ้าบ่าว ป๊อบก็งงว่าฟ้าใสไปรู้จักกับจอห์นคนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

ป้องแอบอมยิ้มที่ฟ้าใสแต่งงานมีสามีออกไปสักที เพื่อที่เขากับเธอจะได้อยู่ห่างไกลกันคนละขั้วโลก

แค่คิดเขาก็รู้สึกว่าช่างเป็นอะไรที่ทำให้เขาแฮปปี้สุดๆ

แต่ไม่นานรอยยิ้มของป้องก็หุบลงความคิดเมื่อกี้ก็ดับสลายลง

เมื่อมีคนที่เป็นตัวแทนของจอห์นเดินเข้ามาในงานมาแจ้งกับทางพ่อแม่ของฟ้าใสว่า

" ผมเป็นตัวแทนของคุณจอห์น คุณจอห์นไม่สามารถมาร่วมงานแต่งนี้ได้ เพราะคุณจอห์นไม่ได้รักคุณฟ้าใส

คุณจอห์นมาฝากบอกว่า เขาไม่สามารถทำให้คนที่เขารัก เจ็บช้ำน้ำใจเพราะความผิดพลาดแค่คืนเดียวได้ครับ "

พ่อแม่ของฟ้าใสได้ยินดังนั้นก็เสียใจและอับอายอย่างมากจนเป็นลมหมดสติไป

ฟ้าใสยืนนิ่งเงียบไปด้วยความเสียใจและผิดหวัง เธอรักจอห์นมาก

รักตั้งแต่แรกพบจนยอมพลีกายให้ด้วยความเต็มใจไม่คิดว่าจอห์นจะหลอกเธอ มาทิ้งเธอให้รอเก้อในวันแต่งงาน

ป๊อบได้ยินดังนั้นก็โกรธจนกำมือแน่นอยากอัดจอห์นให้เละคามือคาเท้าของเขา ณ ตอนนี้เลย

ส่วนป้องก็มองไปยังฟ้าใสด้วยความรู้สึกผิดและสงสารเธอ

เพราะทั้งหมดเป็นเพราะเขาคนเดียวที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด