รถของเตชินเคลื่อนเข้ามาจอดในลานจอดรถ
เมื่อรถจอดสนิท ดับเครื่องเรียบร้อย
พิมและเตชินเปิดประตูลงจากรถ
เดินกลับเข้าไปในบ้านพร้อมกัน แล้วเดินขึ้นไปบนห้อง
เมื่อเข้ามาในห้องนอนแล้ว พิมหันไปมองเตชินแล้วเอ่ย
" ฉันขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ "
" ครับ "
เตชินเอ่ยตอบพร้อมกับพยักหน้าให้ แล้วเดินไปที่ห้องทำงานของตัวเอง
เขานั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน ยกโน๊ตบุ๊คขึ้นมาเปิดแล้วไปเปิดอีเมลที่ผู้ช่วยคังส่งมาให้
นั่งดูประวัติของพิมที่ใช้ประกอบการสมัครเป็นแม่บ้าน
[ นางสาวพิมผกา หิรัญวัฒนากุล อายุ 23 ปี เรียนจบมัธยมปลาย
เสียดายความฉลาดมีไหวพริบ ถ้าคุณมีโอกาสได้เรียนสูงกว่านี้คงจะมีอนาคตที่ดีแน่
คงไม่ต้องมาสมัครงานแบบนี้ แต่ก็ถือเป็นความโชคดีของผมที่ได้เจอคุณ เราคงมีวาสนาต่อกัน ]
เตชินเกิดมาในตระกูลที่ร่ำรวย คนที่จะมาเป็นคุณหญิงของเขาในอนาคต
ไม่ใช่จะเลือกใครก็ได้ เขาเองก็เลือกคนที่เหมาะสมกับเขาเช่นกัน
และเขาอาจจะมีตัวเลือกที่ดีกว่าพิมแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ได้
แต่ถึงแม้เตชินจะเก่ง จะฉลาด รอบคอบแค่ไหน แต่บางเรื่องเขาก็มองข้ามไปโดยไม่รู้สึกเอะใจอะไร
ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะเขาไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก เกี่ยวกับเรื่องเล็กน้อยของพิม
เลยไม่เคยนึกสงสัยว่าเธอรู้จักและสนิทสนม
กับป๊อบที่มีฐานะร่ำรวยได้ยังไง
พิมนอนแช่น้ำในอ่างอย่างสบายใจ
ฟองสบู่ลอยเหนือน้ำอุ่นๆส่งกลิ่นหอมอ่อนๆทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย
เมื่ออาบน้ำเสร็จเธอก็ลุกขึ้นมาจากอ่างแล้วเปิดฝักบัวล้างตัวอีกครั้ง
จากนั้นก็หยิบผ้าเช็ดตัวมาปกปิดเรือนร่างแล้วสวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย
เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินไปนั่งเป่าผม
เตชินเห็นว่าเธออาบน้ำเสร็จแล้ว
เขาจึงจากจากเก้าอี้ เดินออกมาจากห้องน้ำงานแล้วไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำต่อ
พิมไปเปิดตู้เสื้อผ้า แล้วหยิบเอายานอนหลับที่เธอซ่อนไว้ในกระเป๋า
มายัดใส่ลงในกระเป๋าเสื้อของชุดนอนที่เธอสวมใส่อยู่ จากนั้นก็กลับมานั่งเป่าผมที่เดิม
เป่าผมเสร็จเธอก็ออกจากห้องแล้วเดินลงไปชั้นล่าง
เธอเดินเข้าไปในห้องครัว เปิดตู้เก็บอาหารแห้งแล้วหยิบถุงชาคาโมมายล์กับเก๊กฮวยขึ้นมา
แล้วเริ่มต้มน้ำพอน้ำเดือด เธอก็เริ่มชงชา
คาโมมายล์ผสมเก๊กฮวยใส่แก้วไว้สองแก้ว
แล้วเธอก็ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าชุดนอนเตรียมจะหยดยานอนหลับ
เตชินที่เดินเข้ามาอย่างเงียบๆก็มากอดเอวเธอไว้แล้วหอมไปที่แก้มเนียนนุ่มของเธอ แล้วเอ่ยถามขึ้น
" คุณกำลังทำอะไรน่ะพิม ผมบอกแล้วถ้าคุณอยากได้อะไร ให้บอกป้าใจ "
พิมตกใจจนลูกตาแทบหล่นดีที่เธอหันหลังให้เขา
ไม่งั้นเขาคงจับพิรุธได้แล้ว
หัวใจแทบตกหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มหัวใจเต้นตุบๆอย่างแรง
พอเริ่มควบคุมสีหน้าและหัวใจที่เต้นแรงให้สงบลงได้แล้ว
เธอจึงยิ้มขึ้นแล้วหมุนตัวหันมามองหน้าเขา
พร้อมกับผละเขาออกห่างจากเธอเล็กน้อยแล้วเอ่ย
" เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง ไม่จำเป็นต้องไปรบกวนป้าเขาหรอกค่ะ อีกอย่างฉันอยากทำให้คุณด้วยตัวเอง "
คำพูดของเธออ่อนหวานจับใจแต่ใครจะรู้ว่ามันไม่มีความจริงใจเลย
ดังสำนวนสุภาษิตที่ว่า ปากหวานก้นเปรี้ยว
จากนั้นเธอก็เอ่ยถามเขาไปว่า
" แล้วทำไมคุณมาไม่ให้สุ้มให้เสียงแบบนี้คะ
ดีที่ไม่ตกใจจนทำน้ำร้อนลวกใส่มือ "
เอ่ยจบเธอก็แอบบ่นพึมพำในใจเบาๆ
[ ดีนะ ที่ยังไม่เอายานอนหลับออกมา ไม่งั้นได้ตกเป็นเมียเตชินรอบสองแน่ ]
เตชินยื่นฝ่ามือใหญ่ไปจับใบหน้าเรียวเล็กเบาๆแล้วเอ่ย
" ขอโทษครับ ที่ทำให้คุณตกใจ แล้วคุณกำลังทำอะไรอยู่ ต้มน้ำอะไร "
พิมยิ้มแล้วเอ่ย
" ฉันกำลังชงชาคาโมมายล์ผสมเก๊กฮวยค่ะ
เห็นเขาว่าดื่มก่อนนอนช่วยทำให้หลับสบาย
เห็นคุณทำงานหนัก เลยอยากชงให้คุณดื่มก่อนนอนทุกคืนจะได้หลับสบายค่ะ "
วันแรกคุณก็เป็นหนูทดลองให้ฉันไปก่อนละกันนะคุณเตชิน ]
ชงเสร็จเธอก็ยกของเธอขึ้นมาดื่มจนหมด
จากนั้นก็ยกขึ้นไปให้เตชินทันที
พอเตชินเห็นเธอเขาก็เข้ามากอดเธอทันที
เธอจึงเอ่ยว่า
" คุณดื่มชาก่อนค่ะ ฉันตั้งใจทำให้คุณโดยเฉพาะเลยนะ รสชาติอร่อยกลิ่นหอมมาก คุณลองดมดูสิคะ "
เตชินสูดดมกลิ่นชาคาโมมายล์ผสมเก๊กฮวยแล้วเอ่ย
" หอมจริงด้วย งั้นผมจะดื่มแล้วนะ "
" ค่ะ "
แล้วเขาก็ยกชาขึ้นมาดื่มจนหมด แล้วหยิบเอาจานรองในมือพิมมา เดินไปวางไว้ที่โต๊ะใกล้ๆ
จากนั้นเขาก็เดินกลับมาหาพิม แล้วอุ้มเธอขึ้นมาในอ้อมแขน เดินไปที่เตียงพร้อมกับเอ่ย
" ถึงเวลาที่ผมจะบอกวิธีที่ทำให้ผมหลับสบายแล้ว คุณพร้อมหรือยัง "
เอ่ยจบเขาก็วางเธอนอนลงบนเตียงแล้วก้มลงจูบเธออย่างดูดดื่ม
พิมยื่นมือไปโอบรอบคอเขาแล้วตอบรับจูบจากเขาอย่างเร่าร้อน
เตชินรู้สึกดีมากที่พิมเต็มใจมีอะไรกับเขาแบบนี้
ส่วนพิม เธอคิดว่ามากกว่าจูบก็เคยทำกันมาแล้ว
จะเสแสร้มแกล้งทำเป็นสมยอมอย่างเต็มใจ
ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย
อย่างน้อยก็ไม่เสี่ยงท้อง
ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปตามตัวเธอ ริมฝีปากอุ่นๆปิดทับริมฝีปากเธอแน่นสนิท
แล้วมือใหญ่เข้าโอบรัดตัวเธอแน่นราวกับจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว
พิมเองก็เรียนรู้การจูบจากเขา เธอจึงจูบตอบเขาแบบเร่าร้อนจนเตชินรู้สึกเคลิบเคลิ้มและพอใจมาก แล้วเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว
เมื่อเห็นว่าเขานิ่งไปเธอจึงแตะไปที่ใบหน้าของเขาเบาๆแล้วลองเอ่ยเรียก
" คุณเตชิน คุณเตชิน คุณเป็นอะไรไป คุณเตชิน "
เมื่อไม่มีการตอบสนองเธอก็ยิ้มขึ้นที่มุมปากแล้วเอ่ยเบาๆอย่างเยาะเย้ย
" หลับฝันดีนะคะ ขอให้ฝันถึงฉากเลิฟซีนในฝันของคุณต่อไปค่ะ กู๊ดไนท์ "
เอ่ยจบเธอก็ผลักเขาออกจากตัวเธอ แล้วนอนที่ใครที่มันอย่างสบายใจ
สำหรับเธอแล้วเปลืองจูบดีกว่าเปลืองตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา