ฟู่สือถิง “ขอบคุณที่เป็นห่วงแต่ผมไม่ต้องการ”
ถังเชี่ยนรู้สึกผิดหวังและหันหลังจากไป
โทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้น ทำลายความเงียบในห้องลง
ฟู่สือถิงหยิบมือถือขึ้นมาและเห็นสายเรียกเข้าของฉินอันอัน ขมับเขากระตุกทันที
นี่ก็เกือบเที่ยงแล้ว
เมื่อคืนเขาและฉินอันอันนัดกันว่าจะมาเจอกันเช้านี้
ตอนที่เขาเตรียมตัวออกไปเมื่อเช้า เขาก็ได้รับสายจากถังเชี่ยนและลืมนัดนี้ไปเลย
เขารับโทรศัพท์ “ขอโทษที วันนี้ผมยุ่ง ไม่มีเวลาไปตามนัด ผมจะสั่งให้ทนายจัดการเรื่องการหย่าของเรา”
ฉินอันอันชะงักไปพักหนึ่งและตอบเสียงเรียบ ๆ ว่า “โอเคค่ะ นี่ก็วันหยุดสุดสัปดาห์แล้ว คงจะหย่าไม่ได้ ให้ทนายของคุณติดต่อฉันวันจันทร์ก็แล้วกัน”
เขาตอบ “ได้”
หลังจากจบธุระ ก็ดูแล้วว่าจะถึงเวลาวางสายแล้ว
“ตึกของฉินกรุ๊ป ผมขายให้คุณได้นะ” เขาไม่คิดจะแก้แค้นอะไรฉินอันอันอีกแล้ว
เขาเพียงหวังให้อาการป่วยของสืออิ๋นได้รับการรักษาเท่านั้น
สืออิ๋นคือน้องสาวของเขา
พวกเขาเป็นฝาแฝดกัน
แต่สืออิ๋นมีอาการบกพร่องทางสมอง
พ่อของพวกเขานั้นเป็นคนเข้มงวดต่อลูก ๆ มาก
พ่อไม่สามารถทนกับลูกที่ไม่แข็งแรงได้ และเขาก็ทนไม่ได้ที่จะโดนคนในตระกูลฟู่หัวเราะเยาะ
ดังนั้นการเกิดของสืออิ๋นจึงเป็นหายนะ
จึงไม่มีใครรู้ว่าตระกูลฟู่มีลูกสาวชื่อว่าฟู่สืออิ๋น
ในความทรงจำของฟู่สือถิงมีหลายครั้งที่พ่อเขาร้องคำรามขณะที่ทุบตีพวกเขาตอนเมา
สืออิ๋นนั้นโดนทารุณอย่างหนักหนาสาหัส…
มีครั้งหนึ่งที่เธอเกือบไม่รอด
ต่อมาแม่ของพวกเขาก็เอาสืออิ๋นไปซ่อนไว้ข้างนอก เพื่อที่เธอจะได้หลุดพ้นจากเงื้อมมือของปีศาจร้าย
แดดเจิดจ้าแทบจะทำให้ตาเธอบอด
เธอเข้าไปในรถ อากาศนอกรถนั้นสูงเกือบสี่สิบองศา
แต่ตอนนี้เธอไม่ได้รู้สึกถึงความร้อนเลย
เธอนั่งอึ้งและหัวสมองก็ว่างเปล่า
บางทีอาจจะกำลังลบความทรงจำเกี่ยวกับฟู่สือถิง
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
เธอหลุดจากภวังค์
เธอสูดหายใจลึก ปรับอารมณ์และรับโทรศัพท์ “พี่เว่ยเจิน มีอะไรหรือเปล่าคะ?”
“อันอัน เธอจำเสิ่นอวี๋ได้ไหม?” เว่ยเจินพูดพร้อมรอยยิ้ม “ระหว่างเธอกับหล่อน ศาสตราจารย์หูชิงเลือกเธอเป็นศิษย์คนสนิท เพราะว่าเสิ่นอวี๋ด้อยกว่าเธอมาก”
แก้มของฉินอันอันร้อนผ่าว “ทำไมถึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมาล่ะคะ? ฉันไม่ได้สนิทอะไรกับเธอสักหน่อย”
“ก็ฟู่สือถิงได้เจอเสิ่นอวี๋ เขาคิดว่าคนที่ศาสตราจารย์หูชิงพูดถึงคือเสิ่นอวี๋” เว่ยเจินหัวเราะอย่างประชดประชัน
“เสิ่นอวี๋ช่วยคนที่เขาอยากให้ช่วยไม่ได้หรอก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...