รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 216

ฉินอันอัน “เธอติดต่อพี่ทำไม?”

เว่ยเจินพูดเหน็บแนม “เธอบอกว่าเธอต้องการผู้ช่วย ให้ฉันแนะนำให้เธอหน่อย” พูดถึงตรงนี้ เว่ยเจินหัวเราะและพูดว่า “เธอรู้ไหมว่าข้อกำหนดในการคัดเลือกผู้ช่วยของเธอคืออะไร? เธอหวังว่าผู้ช่วยคนนี้จะเป็นลูกศิษย์ของศาสตราจารย์หูชิง ยิ่งไปกว่านั้นทักษะทางการแพทย์ต้องไม่แย่กว่าเธอ… ขาดก็แค่เธอไม่บอกว่าต้องการคนที่รักษาอิ๋นอิ๋นได้ด้วยตัวเองนั่นแหละ คนที่เก่งกว่าเธอจะมาเป็นผู้ช่วยเธอไหมล่ะ? ฉันไม่รู้ว่าจะเรียกว่าเธอไร้ยางอายหรือควรจะเรียกว่าไร้สมองดี”

ฉินอันอันเองก็รู้สึกได้ถึงการประชดเช่นกัน

“ไม่มีความสามารถ แต่ก็ยังดันทุรังทำ ฟู่สือถิงไม่ใช่คนโง่ สักวันเขาก็จะรู้ความจริง” เว่ยเจินกล่าว “อันอัน เธอใจอ่อนเกินไป น้อยคนที่จะยอมให้คู่แข่งทางความรักของตัวเองทำการรักษา”

ฉินอันอันยิ้มอย่างเฉยเมยและพูดว่า “ถ้าพี่เห็นอิ๋นอิ๋น พี่จะไม่พูดแบบนี้”

เว่ยเจิน “เธอไม่อึดอัดก็พอแล้ว”

“ไม่จำเป็นต้องใช้เรื่องนี้มาลงโทษตัวเองหรอกค่ะ ชีวิตต้องมองไปข้างหน้า” ฉินอันอันเปลี่ยนเรื่อง “มีข่าวดีจะบอกพี่ด้วยค่ะ บริษัทของฉัน ใกล้จะสร้างใหม่เสร็จแล้ว ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นเสียด้วย”

เว่ยเจินดีใจกับเธอ “ไม่เลวเลย เสี่ยวหานอยู่ที่โรงเรียนพิเศษเป็นยังไงบ้าง?”

พูดถึงเสี่ยวหาน รอยยิ้มบนหน้าฉินอันอันก็หายไป

“เขาเรียนรู้ทักษะการแฮกข้อมูลจากไมค์ แล้วทักษะของเขาก็สูงเกินกว่าที่ฉันจินตนาการ ฟู่สือถิงเองก็น่าจะพอจับสังเกตได้แล้วด้วย” ฉินอันอันปวดหัว “ฉันกลัวจริง ๆ ว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป เรื่องราวจะยิ่งถูกเปิดเผย”

เว่ยเจิน “อันอัน ความลับที่สามารถปกปิดไว้ได้ชั่วชีวิตนับว่าน้อยมากเลยนะ ตอนนี้เธอไม่ใช่ฉินอันอันเมื่อสี่ปีก่อนคนนั้นแล้ว ถึงฟู่สือถิงจะรู้ว่าเขาคือพ่อแท้ ๆ ของลูกทั้งสองคนของเธอ เขาก็ฆ่าพวกเด็ก ๆ ไม่ได้หรอก”

“ดังนั้นฉันก็เลยอยากหาเงินมากขึ้น ทำให้ตัวเองแข็งแกร่งมากขึ้น แบบนี้ถึงจะปกป้องลูกของฉันได้ดีขึ้น” ฉินอันอันกล่าว “ฉันจะปกปิดเรื่องนี้เอาไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้! ตอนนี้ชีวิตส่วนตัวของเขาวุ่นวายสับสน สู้ให้เด็ก ๆไม่มีพ่อจะดีกว่า”

……

ตระกูลฟู่

ฟู่สือถิงพาอิ๋นอิ๋นกลับมาที่บ้าน

แพทย์ประจำตระกูลให้ยากล่อมประสาทแก่เธอ

หลังจากที่เธอผล็อยหลับไปแล้ว คุณหมอก็ถามฟู่สือถิง “อาการป่วยทางจิตไม่อยู่ในขอบเขตการรักษาของฉัน เธอสามารถเชิญจิตแพทย์เข้ามาทำการรักษาได้”

ไม่ใช่ว่าฟู่สือถิงจะไม่เคยคิดถึงปัญหาข้อนี้มาก่อน “เธอค่อนข้างต่อต้านคนแปลกหน้า”

“เธอลองดูก่อนได้ เธอบอกว่าหลังการผ่าตัดแล้วอาการของเธอดีขึ้นกว่าเมือก่อนมากไม่ใช่เหรอ?” คุณหมอพูดปลอบใจว่า “บางทีถ้าปมในใจของเธอคลายลงได้ อาจช่วยให้เธอฟื้นตัวจากอาการป่วยได้”

“เราหาจิตแพทย์ให้เธอได้ไหม?”

เสิ่นอวี๋ “ถ้าเป็นจิตแพทย์เก่ง ๆ ลองดูก็ได้ค่ะ แต่ก็ต้องดูปฏิกิริยาตอบสนองของอิ๋นอิ๋นด้วย ถ้าเธอต่อต้านมาก พวกเราไม่จำเป็นต้องรีบเช่นกัน รอให้สติปัญญาของเธอฟื้นตัวกลับมาในระดับหนึ่ง ความสามารถในการแบกรับเรื่องราวต่าง ๆ ทางจิตใจก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย”

ฟู่สือถิงพยักหน้า

“สือถิง คุณไปทำธุระของคุณเถอะค่ะ! ฉันจะดูแลอิ๋นอิ๋นเอง” เสิ่นอวี๋กล่าว

ฟู่สือถิงจึงไปที่ห้องหนังสือ

เสิ่นอวี๋มองดูภาพด้านหลังของเขา แล้วถอนใจโล่งอกอย่างแรง

ตอนเช้า ฟู่เย่เฉินให้คนตรวจสอบกล้องวงจรปิดในห้องพักของโรงแรมแล้ว ไม่มีกล้องซ่อนอยู่ในห้อง

ดังนั้นตอนนี้เธอไม่ต้องกังวลใจเรื่องเมื่อคืน

ถึงแม้เธอจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนวางกับดัก แต่หากอีกฝ่ายไม่มีหลักฐาน เธอก็สามารถปฏิเสธได้